Marleen Six, uitbaatster ’t Folk, blikt vooruit op Festival Dranouter: “Je vindt hier alle ‘slag en soort’”

Marleen Six: “Ik ben trots op het aanbod van mijn eetcafé.” (foto Eric Flamand)
Redactie KW

Op 5, 6 en 7 augustus staat Festival Dranouter weer op het programma. De komende vier weken blikken we vooruit met vier belangrijke schakels van het festival. Vandaag aflevering 4: Marleen Six (40), uitbaatster van ‘t Folk.

Herinner je jouw eerste festival nog?

“Ik was toen 16 jaar en mocht op zondag van 10 tot 22 uur komen. Een hele nieuwe wereld ging voor mij open, want ik kende niet eens een drankbonnensysteem. Het was eerst wat onwennig door de vele nieuwe situaties en alle onbekende gezichten. Maar na mijn eerste biertje, een Rodenbach, was ik volledig in de juiste stemming. (knipoogt)”

“Ik was de hele dag losgelaten en ontdekte het hele terrein, alleen zag ik niet echt een optreden. Slechts één naam heb ik onthouden: They didn’t shave the monkey, muziek met veel volksdans en stokken. Een indrukwekkende ervaring.”

Welk Dranouter-moment zal je nooit vergeten?

“Festival Dranouter betekent voor mij altijd enkele heftige weken. Natuurlijk brengt die hectische periode ook fantastische momenten met zich mee.”

“Ik zal nooit vergeten dat ik met de gasten van Trigger Finger, mijn muzikale helden, en oud-leerkrachten, die me ooit als stagiair naar Dranouter zonden, in de backstage heb verbroederd met een lekkere fles picon. Als ik daar op terugblik, word ik emotioneel, maar het is ook het bewijs van de rock-’n-roll op een festival. Ook poppen onmiddellijk de maandagochtenden, om 7 uur ’s ochtends, in mijn hoofd. Ik trappel hier dan nog altijd rond, moe en versleten, maar als je dan de zon ziet opkomen, aan het einde van het festivalweekend, een paar uur voor de afbouw, dan voel je even puur geluk.”

Wat maakt Festival Dranouter voor jou uniek?

“Zoals waarschijnlijk veel mensen vind ik dat de gemoedelijkheid Dranouter echt typeert. Je vindt hier alle ‘slag en soort’ terug, zowel op het vlak van leeftijd, als van nationaliteit. Ik voel ook altijd het nauwe contact met het publiek, waardoor er elk jaar mooie vriendschappen ontstaan. Ik heb ook ongelooflijk veel respect voor alle vrijwilligers.”

“Het is een wonder hoe ze het pattatenveld hier voor ’t Folk elk jaar door hun samenhorigheid tot een festivalweide omtoveren. Ik zie ook vele bezoekers overdag de toerist uithangen: ze ontdekken onze mooie streek om dan ’s nachts te feesten. Qua muziekkeuze zijn we misschien een underdog, maar je kan hier echte goeie artiesten ontdekken. En ook de drank- en eetliefhebbers vinden hier hun gading door de vele lokale talenten en wereldkeuken.”

Kijk je uit naar deze editie?

“Zeker wel, want we kunnen weer een volwaardig festival brengen. Ik ben ook trots op het aanbod van mijn eetcafé, waar de festivalbezoekers mee van kunnen genieten. Mijn beruchte picon zal koud staan en we voorzien een pastabar.”

“Ik kijk ook uit naar de vele nieuwe ontmoetingen, maar ook naar het weerzien van heel wat vrienden. Deze editie wordt waarschijnlijk intenser dan de voorgaande, net omdat we zo dankbaar zijn dat we opnieuw onze vrijheid ervaren. We staan weer stil bij vroegere vanzelfsprekendheden.”

Heb je nog een ultieme festivaltip?

“Gewoon genieten denk ik. Leer net zoals ik nieuwe mensen kennen, doe ervaringen op. Ga ook mee in de stijgende intensiteit van het festival naar zondagavond toe, maar probeer op maandag een zachte landing te maken. Dat is iets waar ik zelf hard heb aan moeten werken. Je moet voor jezelf zorgen na een zwaar weekend, zodat de ontlading niet te hard binnenkomt.”

(LV)

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier