Zet Louis Gryspeerdt, de organisator van de allereerste Roeselaarse kroegentocht in 1985, samen met Robrecht Vanhuyse, de organisator van de huidige stadskroegentocht, en je bent vertrokken down memory lane. Dit in afwachting van de kroegentocht van vanavond, vrijdag 29 april.
Robrecht Vanhuyse organiseert al sinds 2008 de Roeselaarse stadskroegentocht maar ere wie ere toekomt: Louis Gryspeerdt pakte in 1985 al uit met een jazz kroegentocht in Roeselare om u tegen te zeggen. Tien jaar na elkaar kwamen vedetten als Boogie Boy Paul Ambach, Blue Blot, the Dutch Swing College Band, Dana Gillespie of Rosa King naar Roeselare.
“Het waren fantastische tijden”, bedenkt Louis. “Ik was ieder weekend op de baan om groepen te scouten en vast te leggen. Ik deed de programmatie, ik trok me zo weinig mogelijk aan van de boekhouding. Dat was voor het Sterrebosinstituut, de school die mee instond voor de logistieke organisatie. Ik slaagde erin om de wereldtop van jazz en dixieland naar Roeselare te halen. Na tien jaar was het vet echter van de soep: het meeste aantal kaarten dat we op een editie hebben verkocht, was 2.300 stuks. Maar ik heb veel financiële gaten dichtgereden. Als ik alles optel, hebben die tien edities mij persoonlijk toch tussen de 600.000 en 800.000 frank gekost (tussen 15.000 en 20.000 euro, red.). En de laatste jaren was er heel veel miserie en gezeur.”
“Je koos natuurlijk ook groepen uit het duurdere segment, Louis”, pikt Robrecht in. “Je mikte 100 procent op de echte jazzkenners. Laat ons zeggen dat jij een liefhebber pur sang bent en je ook voor die groep mensen programmeerde. Ik programmeer als muzikant vanuit een heel breed spectrum. Nu komen er zowel jazz, folk, blues als rock aan bod. Het zijn ook stuk voor stuk goede muzikanten maar we mikken op ‘voor elk wat wils’.”
Oude zak
“Ik herinner me dat een groepje uit de omgeving van Roeselare mij contacteerde om een optreden van hen te bekijken en te beluisteren in Oostende. Ze speelden dixieland en na de pauze zou een tirolerorkestje het van hen overnemen. Ik zat in de zaal en hun optreden was niet mis. Ik bleef nog even zitten, ook toen de presentator het tiroleroptreden aankondigde. Bleek dat toch wel diezelfde muzikanten te zijn, zeker! Ze hadden gewoon tirolerkledij aangetrokken en hun repertoire aangepast. Toen ik hen meedeelde dat ik ze niet zou programmeren, zijn ze jaren boos geweest op mij.”
“Hola, dat vind ik toch een schitterend concept, Louis”, lacht Robrecht. “Twee voor de prijs van één, economischer kan het niet. Misschien neem ik dat businessmodel wel over in mijn volgende edities.”
“Na tien edities had ik het gehad”, gaat Louis verder. “Ik wilde nog verder doen maar dan tweejaarlijks. Er kwam een vergadering waar ook de cafébazen bij waren en we kwamen niet tot een eensgezind standpunt. Ik zei op het einde van de vergadering dat ik ermee stopte en toen ik de zaal verliet, liep een cafébaas voor mij die in zijn telefoon tegen iemand zei ‘zo, die oude zak zijn we tenminste al kwijt’. Stank voor dank, ik heb dat op dat ogenblik zeer goed ervaren.”
Gratis toegang
“Maar ja, Louis, je had in die tijd toch ook al een beetje eelt gekweekt dat je je dergelijke zever toch niet meer aantrok? Ik zou er alvast mijn slaap niet voor laten, voor dergelijke uitspraken”, bedenkt Robrecht. “De nieuwe kroegentocht die voor het eerst in 2008 begon, inderdaad, na meer dan tien jaar radiostilte, moest aan enkele belangrijke voorwaarden voldoen. De stadskroegentocht moet gratis toegankelijk zijn en er moet eerst naar de financiering worden gekeken vooraleer ik met de programmatie start. We hebben drie hoofdsponsors met de stad Roeselare, brouwerij Rodenbach en garage Tailleu en daarnaast steunen nog veel andere bedrijven de stadskroegentocht. Maar het is geen geheim dat het steeds maar moeilijker wordt om alles rond te krijgen op financieel gebied. Toch slagen we er altijd in om een goed programma aan te bieden. Ik speel al van 1972 op een podium en ik ken al een beetje mijn weg in het circuit (lacht). Ik heb mijn contacten en we slagen er soms in om internationale kleppers naar Roeselare te halen die net aan een tournee beginnen of die beëindigen.”
Ze hadden tirolerkledij aangetrokken en hun repertoire aangepast
“Ik heb die bladzijde volledig omgedraaid”, besluit Louis. “Ik heb veel sympathie voor jou, Robrecht, maar ik ben nog geen enkele keer komen kijken. Wanneer is die kroegentocht trouwens? Deze week! Echt, ik wist het niet.”
“Dat is de reden waarom dit interview zo snel moest gebeuren, Louis. Het was niet voor onze schone ogen, hé. Zeg, zou je eens niet oversteken en enkele optredens meepikken? Ik weet zeker dat je aangenaam verrast zult zijn door de kwaliteit. En het is bovendien gratis! Als je geen pinten drinkt, ben je geen euro kwijt (lacht).”
“Mmmmm, misschien, ik weet het niet”, weifelt Louis terwijl hij het laatste beetje van de fles Chablis van het huis Renoir over ons drietjes verdeelt. “Deze wijn is anders ook niet slecht te noemen, hé mannen?”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
