Coronacrisis nekt koffiezaak Maona in Kortrijk

Justine Verschoot: “Een koffiezaak was en is nog steeds mijn droom.”©Mathieu Debroux
Justine Verschoot: “Een koffiezaak was en is nog steeds mijn droom.”©Mathieu Debroux
Annelies Nollet
Annelies Nollet medewerker KW Kortrijk-Menen

Justine Verschoot (28), zaakvoerder van de bekende koffiezaak Maona in het centrum van Kortrijk, stopt ermee. “Sinds begin vorige maand ben ik officieel failliet”, zucht ze. “De laatste maanden sluiting waren er te veel aan.

Het is met pijn in het hart dat Justine besloot om de deuren van Maona definitief te sluiten. Ze nam de populaire zaak in de Lange Steenstraat nog maar twee jaar geleden over. Toevallige voorbijgangers en trouwe klanten konden er terecht voor een gezonde lunch of een lekkere kop koffie.

“Dat was en is nog steeds mijn droom. Voor de crisis begon, liep alles geweldig. Ik bouwde een mooi cliënteel op en runde een goed draaiende zaak. Maar sinds de tweede verplichte sluiting stapelen mijn kosten zich op en als starter heb ik geen spaarboekje om op terug te vallen. Ik organiseerde wel even een afhaalconcept, maar omdat er zo weinig volk was in de winkelstraat afgelopen winter, werkte dat ook niet echt. Toen mijn boekhouder voorstelde om de boeken dicht te doen, had ik dat wel zien aankomen. Maar het deed toch veel pijn. Zeker omdat ik weet dat ik er zonder de crisis écht iets van had kunnen maken. Het concept met gezonde voeding lag mij enorm goed. Ik zal vooral de babbels missen met mijn klanten, maar ook de verantwoordelijkheid en het gevoel van thuis komen in je eigen zaak.”

Al nieuwe job

Sinds vorige week is Justine opnieuw aan de slag als apotheekassistente en diëtiste. “Gelukkig heb ik snel werk gevonden. Daar ben ik heel blij mee. Maar waarschijnlijk zal het ooit wel weer kriebelen om opnieuw zelfstandig te worden. Maar zeker niet binnenkort, het zal volgens mij een tijdje duren voor mensen weer vertrouwen hebben en geld durven uitgeven.” Wat er met het pand in de Lange Steenstraat zal gebeuren, is nog niet duidelijk. “Maar vooruitkijken, is het enige dat we nu kunnen doen”, besluit Justine.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier