Arlette Declerck al 40 jaar achter de tap in café De Roose (Ardooie): “Ik mag met pensioen, maar denk er niet aan”

Arlette Declerck straalt tussen haar klanten door wie ze op handen gedragen wordt. © Wouter Meeus
Wouter Vander Stricht

Arlette was amper 19 toen ze haar intrede maakte in Café De Roose; na het overlijden van haar partner Paul Vanmoerkerke ging ze alleen verder. “Ik hou intussen al 40 jaar lang café”, zegt Arlette Declerck. “Dit jaar word ik 60. Dat vraagt natuurlijk om een feestje.”

Arlette Declerck (59) is een geboren en getogen Ardooise. “Ik was hier eigenlijk klant en ben blijven plakken aan de baas”, zegt Arlette onomwonden. In 1994 overleed Paul Vanmoerkerke. “Mijn moeder maakte zich wat zorgen, had liever dat ik wat anders zocht. Maar ik besloot door te gaan en dat doe ik nu al 27 jaar in mijn eentje. Ik ben nu aan mijn 40ste jaar als cafébazin toe en ik wil zeker nog een tijdje doorgaan. Twee keer per jaar trek ik naar Tenerife, om het kopje eens vrij te maken. Maar voor de rest kan ik me geen leven zonder het café en vooral ook de mensen voorstellen. Ik heb geen kinderen, De Roose is mijn leven. Toen we door corona de deuren moesten sluiten, heb ik dat aan den lijve ondervonden. Mijn sociaal contact was meteen ook verdwenen, ik zou het niet kunnen missen. Ik word natuurlijk iets ouder en mag dit jaar eigenlijk met pensioen gaan omdat ik al 46 werkjaren op de teller heb staan. Ik ging immers al werken van mijn 14de. Maar het lukt nog allemaal en ik doe dus zeker verder. Ik ben enkel niet meer zo kort gedraaid als vroeger, maar mijn klanten weten dat.”

Sterke duivenclub

De geschiedenis van Café De Roose in de Stationsstraat, recht tegenover de Berlingmolenstraat, gaat al terug tot de 19de eeuw. “Toen Paul overleed, heb ik het interieur wat veranderd, maar het blijft een bruine kroeg. Je mag daar niet te veel aan wikkelen, je moet dat houden zoals het is.”

In de volksmond wordt het café bestempeld als ‘t Rozeke. “We hebben ook een liefhebbersvoetbalploeg AC ‘t Rozeke. Die zaten op een bepaald moment met een spelerstekort, maar ondertussen is dat opgelost. Onze minivoetbalploeg is wel ten onder gegaan aan corona. Maar dé club is hier onze duivenmaatschappij De Roosevrienden, een van de sterkste duivenlokalen van West-Vlaanderen. Maar ook hier was het kantje boord”, weet Arlette. “Toen de voorzitter stopte, mochten we ons gelukkig prijzen dat Francky Degryse met enkele mensen de fakkel heeft overgenomen. Anders was het daar misschien ook over en uit.”

Vroeger was er maar een klein vonkje nodig om een feestje te bouwen

Er wordt traditiegetrouw ook veel gekaart in het café. “Op maandagavond zaten ze hier altijd met zes tafels te bieden. Maar daar schieten er maar twee van over. Stuk voor stuk zijn er kaarters weggevallen door overlijden. Veel mensen zijn hier al diverse decennia klant. Roland Traversier komt hier naar eigen zeggen al een halve eeuw, dus nog voor ik mijn intrede deed.”

Zelf zorgt Arlette mee voor de sfeer in het café, maar ze beseft ook dat de klanten mee voor de ambiance zorgen. “Zo had je kapper Noël Desmet die hier rechtover woonde. Hij is ondertussen overleden, maar als hij in het café zat, had iedereen het gehoord. Nu hebben we nog Luc Debusschere, nog zo’n volksfiguur. Je vindt er nog maar weinig, mensen die meteen voor de schwung in je zaak zorgen als ze binnenkomen. Die folklore verdwijnt wat. En vroeger was er maar een klein vonkje nodig voor een feestje. Dan werden de pruiken uitgehaald en stond men op tafel te dansen”, glimlacht Arlette.

Kermiscross

Op woensdag en op donderdagvoormiddag is het café gesloten, de andere dagen is Arlette open van 10 uur tot 13 uur en vanaf 16 uur tot in de late uurtjes. “Ja, tijdens de week wordt het hier ook soms wel laat, maar op dit moment moeten we om 23 uur de deuren dicht doen. Plezant is dat niet, zeker als het café nog goed vol zit en je de mensen moet ontgoochelen.”

Café De Roose is nog een van de volkscafés in Ardooie die de tand des tijds heeft doorstaan. “In heel Ardooie waren vroeger wel 100 cafés, waarvan al 20 in de Stationsstraat. Er gaan ook gewoon minder mensen op café, de mensen zijn anders gaan leven. Jonge vaste klanten komen er maar sporadisch bij en de ouderen vallen weg. Ondertussen ligt er al een half kerkhof vol met mijn klanten”, aldus de cafébazin.

foto WME
foto WME

In Ardooie zijn er ook wel wat hoogdagen voor de horeca. “De Benelux Tour (vroegere Binckbank Tour) brengt volk op de been, Koolskamp Koers is voor mij wat verminderd met de jaren. Na de koers gaan de mensen sneller naar huis en blijven ze onderweg niet meer plakken. Maar de topdag is de kermiscross. Dan is het hier volle bak.”

De Roose heeft voor- en achteraan ook een terras. “De mensen zitten graag vooraan, er is hier ook veel passage uiteraard. Maar ‘baneklanten’ hebben we hier niet echt. Als het te druk wordt, krijg ik hulp van mijn broer Marnix, maar ook mijn moeder Diana Duyck (87) heeft me altijd gesteund en heeft veel geholpen.”

Het Bockorcafé serveert uiteraard ook speciale bieren. “Maar het zijn de gewone pintjes die hier nog het meest gedronken worden”, weet Arlette. De band met haar klanten is heel joviaal. “Soms spreken ze me aan met de naam van een ander cafébazinneke, maar dan doe ik alsof ik dat niet gehoord heb.”

Veertig jaar geleden startte Arlette in een tijd waar een pintje 17 frank kostte en je er drie had voor 50 frank. “Alles is natuurlijk duurder geworden. We zijn ook geen vrij café, waardoor we wel iets meer moeten vragen dan iemand die niet aan een brouwerij verbonden is. Maar ik tracht mijn klanten ook wel te verwennen, geregeld komt er hier een hapje op tafel. De mensen appreciëren dat, maar ook dat kost allemaal geld natuurlijk.”

Café onder water

Vier decennia brengen ook heel wat herinneringen met zich mee. Voor het spaarbekken er lag, stond de Stationsstraat vaak onder water. “Dikwijls hebben de klanten hier geholpen om het water naar buiten te trekken. En onze vedette Noël Desmet zat hier eens te kaarten. Hij was toen al wat moeilijker te been en maakte de oversteek door het water. Midden de straat hadden ze een stoel gezet om wat uit te rusten, terwijl zijn vrouw Yvette aan de overkant stond te wachten.”

Op maandag 4 juli 2022 viert Arlette haar 60ste verjaardag. “En dan zullen we een feestje moeten geven zeker? Als corona het toelaat! Maar dit kunnen we niet zomaar laten voorbijgaan natuurlijk”, lacht Arlette.