Antoon Desmet van De Zilveren Lepel in Hooglede gaat z’n iconische ribbetjesrestaurant verkopen. Antoon (65), die het restaurant in 1985 eigenhandig bouwde, is van plan te emigreren naar Canada met z’n vrouw en zoon. De Zilveren Lepel is niets minder dan een monument, want in de voorbije drie decennia bakte Antoon er 300.000 kilo vlees op z’n grill. En elke week eet hij zelf ribbetjes.
Het wordt het einde van een tijdperk, want de ribbetjes van Antoon zijn na meer dan 30 jaar stilaan legendarisch geworden. “In de voorbij drie decennia heb ik hier zo’n 300.000 kilo vlees geserveerd. We hebben zo’n 6.000 klanten van over de hele wereld. Er zijn families uit Australië, Canada en Italië en zelfs Iran die hier elk jaar terug komen. We hebben 155 plaatsen en bijna elke zaterdag zitten we vol. En nog altijd zijn er mensen die hier voor de eerste keer komen en er spijt van hebben dat ze De Zilveren Lepel niet eerder leerden kennen.”
“Steevast blijven de ribbetjes onze topper. Alle respect voor collega’s die het anders doen, maar aan gelakte, zoete toestanden doe ik niet mee. De smaak van het vlees primeert hier. We serveren klassieke ribbetjes, goed afgekruid en op houtskool gegrild. Klanten vertellen me vaak dat de geur hen doet watertanden van zodra ze op de parking uitstappen. Als de wind goed zit, kan je ze trouwens tot in Gits ruiken.”
Al vijf jaar met pensioen
Eigenlijk is de zaakvoerder al vijf jaar met pensioen. In 2018 al ging Antoon Desmet al een eerste keer op zoek naar opvolgers, maar door een stedenbouwkundige kwestie gingen die plannen de koelkast in. Het restaurant en de parking bleken in landbouwgebied te liggen, waardoor eventuele nieuwe eigenaars geen vergunning zouden krijgen voor de uitbating van een restaurant. Maar ondertussen werd – na een lange administratieve weg – een bestemmingswijziging doorgevoerd. Dat betekent dat Antoon nu dus alsnog z’n restaurant als restaurant kan verkopen en z’n carrière in schoonheid kan afsluiten. “De onzekerheid de voorbije vijf jaar was moeilijk, maar nu is die last van m’n schouders gevallen”, klinkt het.
“We weten zelfs al naar welke regio we willen emigreren. Het wordt Brits-Columbia”
“Alles, zowel het restaurant als de twee naastgelegen woningen, komt straks te koop te staan (het gaat om drie loten die samen zo’n 4.300 vierkante meter tellen, red). Een einddatum is er niet en ik wil gerust de nieuwe mensen nog even bijstaan met raad en daad, maar uiteindelijk willen mijn echtgenote Galina (55), mijn zoon Léon-Remi (18) en ik emigreren naar Canada. De natuur spreekt ons aan. En Léon-Rémi, die veel talent heeft voor skiën (hij is competitieskiër bij het Ice Mountain Racing Team, red.) kijkt enorm uit naar de Canadese sneeuw. Drie jaar geleden al heeft hij een school gekozen in Canada en hij wil daar ook z’n rijbewijs halen. We weten zelfs al naar welke regio we willen emigreren. Het wordt Brits-Columbia.”
Schrijnwerker van opleiding
Nochtans stond het niet in de sterren geschreven dat Antoon, die schrijnwerker is van opleiding, in de restaurantbusiness terecht zou komen. Hij bouwde het restaurant in 1985 met het idee om er louter café te houden.
“Ik heb jarenlang training gegeven bij de judoclub en na de trainingen stond ik ook af en toe eens achter de toog. Iemand merkte op dat het volk altijd langer bleef hangen als ik achter de toog stond. En zo groeide langzaam het idee om een eigen café te beginnen. In 1987 zijn we opengegaan. Een paar jaar later hebben mijn toenmalige vrouw en ik geprobeerd er meer een tearoom van te maken, met pannenkoeken en dergelijke, maar dat werd geen succes. Maar toen we met de ribbetjes begonnen veranderde alles. De reacties waren meteen positief en de mond-tot-mondreclame deed de rest.”
“In mei 1997 hebben we het wereldrecord ribbetjes serveren gebroken”
Of Antoon zelf nog kan genieten van ribbetjes? “Zeker. Al 34 jaar zowat twee keer per week. Tegen dat het vrijdag is heb ik er zodanig veel goesting in dat ik er op de grill leg voor mezelf. En op zondag eet ik dan nog eens ribbetjes van de restjes. Smaakt altijd.” Antoon verwierf zelfs eeuwige roem met z’n ribbetjes in het Guinness Book of World Records. “In 1997 hebben we een stuntje gedaan met de meikermis. 24 uur aan één stuk door hebben we toen op de Markt van Hooglede volwaardige porties ribbetjes geserveerd. Het wereldrecord wat aantal porties betreft stond op 2.294. Wij braken dat record vlotjes door 2.647 porties te serveren. Honderd man hielp toen mee om alles in goede banen te leiden. Op de piekmomenten stonden de mensen rijen dik aan te schuiven. Sinds 1998 staan we in het Guinness Book. Geen idee of we er nog in staan, maar ik heb in elk geval nog steeds fantastische herinneringen aan die meikermis.”
Binnenkort zal het restaurant samen met de aanpalende panden terug te vinden zijn op een immosite. De prijs ligt voorlopig nog niet vast. Geïnteresseerden kunnen wel al contact opnemen met Antoon Desmet op 051 20 61 05. Het restaurant blijft elke vrijdag, zaterdag en zondag open. (Sam Vanacker)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
