Aan de visveiling in Zeebrugge werd onder grote belangstelling de nieuwe kotter van de familie Savels ingewijd. “Het paradepaardje van de Belgische vissersvloot”, zegt peter Wim Lybaert, die in ‘Een jaar op zee’ nog meevoer met de oude Z-53 Van Eyck.
“Deze plechtigheid is voor ons allemaal een heel bijzonder moment”, speechte Jason Savels (29) terwijl de hemelsluizen opengingen. “Wat je hier ziet, is een prachtig staaltje vakmanschap rechtstreeks uit de beste scheepswerf van Nederland: de stoere, prachtige, multifunctionele Z-53 Van Eyck 2.0, met liefde gebouwd.”
(lees verder onder de video)
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
“Onze oude kotter is maar liefst 43 jaar meegegaan, maar nu was hij echt toe aan vervanging”, zegt broer Kenneth Savels (38). De nieuwe Z-53 Van Eyck is volgens Kenneth niet alleen veel duurzamer, maar ook een pak economischer. “We kunnen er verschillende visserijmethoden mee toepassen, en dat is ook nodig nu we bijvoorbeeld fors minder tong mogen vangen. Deze boot is uitgerust met netrollen, waarmee we het jaar rond op tarbot en pladijs maar ook op pijlinktvis en zeekat kunnen vissen. Die komen in onze Noordzee steeds meer voor.”
Een jaar op zee
De kotter maakte al enkele proefvaartjes naar Le Havre. “We hebben er nu een drietal vangsten mee gedaan, wat volgens het oude vissersbijgeloof eigenlijk not done is zolang hij nog niet officieel werd gedoopt. Maar we hebben wel al een kleine ceremonie gehouden op de scheepswerf van Padmos in Stellendam”, aldus Kenneth. Hoe hij vandaag terugkijkt op Een jaar op zee met Wim Lybaert? “Enórm veel reacties hebben we daarop gekregen. Nu weten we tenminste eens wat jullie op zee allemaal uitspoken, is een veelgehoorde”, glimlacht Kenneth. “Na onze laatste vaart met de oude kotter, stond Wim ons samen met zijn vrouw en kinderen op te wachten aan de kaai. Deze zomer mag hij ook eens mee met de nieuwe boot, en dan liefst zonder de camera’s erbij. Wim is echt een goeie kameraad geworden; we bellen elkaar geregeld.”
Het hele project had volgens de familie Savels wel wat voeten in de aarde, maar de uiteindelijke bouw van de nieuwe Van Eyck ging volgens vader Steve (60) verbazend goed vooruit. “Eind 22 zijn ze daarmee begonnen, en dik een jaar later ligt hij hier voor anker. Tegenwoordig moet je langer wachten op een nieuwe auto”, glimlacht hij. Ook voor hem was de doopceremonie een emotioneel moment. “Is er iets mooier dan je kinderen jouw levenswerk te zien voortzetten? Da’s de essentie van het leven. En ik geloof al die doemberichten over de visserij niet. Ik heb zelf 42 jaar op zee gevaren en ook de laatste waren nog uitstekend. Vis genoeg in de Noordzee, ze moeten ons alleen blijven de kans geven om die te vangen”, klinkt het.
Te vroeg geboren
Zelf is hij nu met pensioen, maar Steve blijft van dichtbij betrokken. “Als ik nog eens meevaar, is het als passagier. Zuiver om te genieten van de gezonde zeelucht”, glimlacht hij. “Weet je, eigenlijk ben ik misschien twintig jaar te vroeg geboren: deze nieuwe vissersboot is echt een droom om mee te varen. Ik slaap er zelfs beter in dan thuis. Heb jij trouwens vloerverwarming bij je thuis? Nee? Wel, dit schip heeft dus vloerverwarming. Mijn twee zonen hebben nog tien jaar met de oude kotter gevaren, maar nu staan ze echt te popelen om weer te vertrekken. Daarnet ben ik een kijkje gaan nemen in de machinekamer en ik heb daar eigenlijk geen woorden voor. Zóveel menselijk vernuft”, aldus Steve. De nieuwe Z-53 Van Eyck is volgens Steve het schip van de toekomst.
“Deze boot heeft zelfs vloerverwarming en is veiliger dan een cruiseschip”
“De nieuwe Z-53 Van Eyck is inderdaad het neusje van de zalm”, zegt ook Leon Padmos. “Het vierde vaartuig in een serie die we speciaal bouwden voor de Zeebrugse vloot. En deze is als enige uitgerust met netrollen. Van het rompontwerp tot de visverwerking; deze boot is state of the art. Veiliger dan een cruiseschip.”
Maandagmorgen trok de nieuwe Z-53 Van Eyck met zijn voltallige bemanning het zeegat uit. Het visservolk, dat is volgens Wim Lybaert een ras apart. “What you see is what you get: als een visser jou niet graag heeft, dan ga je dat geweten hebben. Gelukkig hebben ze mij voor Een jaar op zee wél in de armen gesloten”, glimlacht hij. Als dooppeter mocht hij zaterdag een van de vier traditionele paasnagels in het dek slaan.
Geen televisievervolg
“Ik ben de nieuwe Z-53 Van Eyck ook gaan bekijken toen hij nog in Stellendam op de scheepswerf stond. Het voelt daardoor bijna ook een beetje als mijn boot. Ik heb dit project van nul af meegemaakt. Van de eerste twijfels van vader Steve of het wel een goed idee was om een nieuwe te laten bouwen, tot en met deze mooie plechtigheid. Dit voelt als het orgelpunt op het avontuur dat zo’n twee jaar geleden begon”, aldus Lybaert, die nog meevoer met de oude Z-53 Van Eyck. “Ik weet dus ook hoe versleten die was.”
Of hij ooit nog een vervolg ziet in het televisieformat? “Neen, het hele verhaal is nu wel verteld, denk ik. Onze vissersgemeenschap is ook niet zo groot. De Belgische zeevisserijvloot telt nog geen zestig vaartuigen, en onze kust is ook maar 67 kilometer lang. Dat maakt ook dat de zeevissers allemáál beretrots zijn op de nieuwe Z-53 Van Eyck. Dit is het paradepaardje van de Belgische vloot.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
