Vandaag, vrijdag opent in de Kerkstraat Frituur Carlo 2.0 de deuren. Uitbater Carlo Lannoo heeft er bewogen tijden op zitten, maar hij beet door en staat vandaag eindelijk weer achter zijn vertrouwde frietketel. “En nu hopelijk in de laatste rechte lijn naar mijn pensioen”, klinkt het vol goede moed.
Frituur Carlo is terug, en als het van uitbater Carlo Lannoo (51) afhangt, nu voorgoed. “Het is een race tegen de tijd geweest. Ik wou absoluut tegen de paasvakantie opendoen, en toen gooide het coronavirus roet in het eten. Fluvius, Telenet, de aannemers; allemaal lieten ze door de crisis plots op zich wachten. Maar ik ben een geboren probleemoplosser”, knipoogt Carlo van achter z’n gloednieuwe toonbank. Eind goed al goed, dus. “En vrijdag doe ik om elf uur open. Spannend.” Carlo legt op het moment van het interview nog de laatste hand aan zijn nieuwe frituur, maar het oogt al mooi. “Het resultaat mag gezien worden hé. Jordy Huygebaert, een aannemer uit Bredene, heeft mijn ideeën netjes uitgewerkt. Die foto’s aan de muur zijn symbolisch: de linkse was mijn eerste frituur, de rechtse mijn laatste. Een vleugje nostalgie, en de kleuren zijn niet toevallig die van mijn eerste frituur aan ‘t Leopoldpark. Dat was ook m’n succesvolste periode als frituuruitbater”, toont hij. Liefst acht frituren heeft hij uitgebaat. “Ik ben in ’99 begonnen aan de tennis, waar later Marie-Jeanne zat. Een kleine tien jaar geleden heb ik dan het frietkotje op de Grote Markt erbij genomen, maar ik heb ook nog aan de trap in de Ruzettelaan gezeten – waar Frituur Tonny nu weg moest – en ik had vroeger twee frituren op de Zeedijk. Ik heb er zelfs nog eentje in Brugge uitgebaat”, vertelt Carlo.
The beast
Toch heeft hij niet altijd tussen de frietketels gestaan. Ooit stond hij met een attractie genaamd ‘The Beast’ aan het zandsculpturenfestival in Blankenberge. “En weinig mensen zullen het nog weten, maar ik heb hier ooit ook een winkeltje met teddybeertjes opengehouden in de Visserstraat. Ik heb zelfs nog auto’s verkocht.” Om dan nu dus te eindigen in de Kerkstraat 116, naast de Terminus.
“Ik had wel het gevoel hier gemist te worden… Of toch mijn frietjes”
Met zijn vorige frituur verkeerde hij maandenlang in onzekerheid, maar Carlo heeft die zwarte bladzijde inmiddels omgeslagen. En uiteindelijk werd de lokroep van de frituur hem toch weer te machtig. “Als ik van mijn leven nog iets anders had willen maken, dan was het nu wel het moment geweest. Maar frituur houden, ook al is dat bij momenten best een zware stiel, is wat ik het liefste doe. Die situatie op de Markt, dat was ook een raar virus. Een politiek virus. Ik ben er veel centen door verloren en heb opnieuw serieus moeten investeren. Maar weet je, ergens ben ik ook wel blij dat dat nu allemaal achter de rug is. Die problemen waren anders als een soort zwaard van Damocles boven mijn hoofd blijven hangen”, aldus Carlo. Of hij het stadsbestuur het nog kwalijk neemt? “Wellicht zal dat toch altijd ergens een beetje blijven wringen, maar de nieuwe ligging is toeristisch gezien eigenlijk wel beter, ik ben de eerste en laatste die je passeert van en naar ‘t station en de Kerkstraat is dé winkelstraat bij uitstek. Hier is meer passage dan op de Grote Markt.”
Rechte lijn
Door de omstandigheden wordt het voorlopig wel takeaway. “Zolang als de coronamaatregelen duren, gaan we ook aan huis leveren. De mensen kunnen online bestellen via de website frietjesonline.be. Hoe de paasvakantie zal meevallen, zonder de tweedeverblijvers en de dagjestoeristen, dat valt nog af te wachten. Maar ik ben blij met mijn vaste klantjes in Blankenberge. Ik had wel het gevoel hier gemist te worden… Of toch mijn frietjes”, glimlacht Carlo. Met Frituur Carlo 2.0 kiest hij voor de weg vooruit. “De laatste rechte lijn naar mijn pensioen. Mijn droom is dat m’n dochter mijn levenswerk later voortzet.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier