De oudste pompbediende van het land krabt zich in de haren: “De mensen beginnen weer ‘nafte’ te rantsoeneren”

Urbain Goethals (90) runt al sinds 1958 een tankstation in Zwevezele. “Maar dit heb ik in al die jaren nog niet meegemaakt. Het is echt zot.” © JOKE COUVREUR
Philippe Verhaest

Benzine tanken wordt vrijdag iets goedkoper. De brandstofprijzen bereikten deze week echter recordhoogtes. Een liter benzine of diesel onder de 2 euro vinden, is stilaan een utopie geworden. Iets wat ook Urbain Goethals (90) voor het eerst in zijn lange carrière meemaakt. Al sinds 1958 runt hij een tankstation met bediening in de Wingense deelgemeente Zwevezele. “Ik heb al veel meegemaakt, maar dit is echt zot”, zegt hij. “‘Nafte’ is een luxeproduct geworden.”

2,155 euro per liter Super 95. 2,394 euro voor een liter Super 98. En 2,188 euro als je een litertje diesel in je wagen giet. Ook bij tankstation De Warande, langs de Bruggestraat in Zwevezele, swingen de prijzen momenteel de pan uit.

En daar staat Urbain Goethals, op 6 december 91 lentes jong, met grote ogen naar te kijken. De kranige man opende in 1958 zijn tankstation en bedient sindsdien elke dag zijn klanten met de glimlach. “Behalve op dinsdagvoormiddag, want dan ga ik commissies doen”, glimlacht hij. “Maar alle andere dagen sta ik klaar voor mijn klanten. Ook op zondag, ja.”

Waar kan je het goedkoopst tanken in jouw gemeente?

Op zoek naar het tankstation in jouw gemeente of regio waar de prijzen, ahum, nog meevallen? Via carbu.com krijg je een handig overzicht van alle tankstations in West-Vlaanderen en wat hun actuele prijzen zijn. Zo kan je voor jezelf uitmaken of de (kleine) omweg richting een iets goedkopere tankbeurt de moeite waard is.

Super 95 vond je bij het ter perse gaan van deze krant bij Gabriëls in Oostende nog aan 1,994 euro, Super 98 heb je bij Vansevenant Express in Langemark-Poelkapelle voor 2,262 euro per liter en diesel is het goedkoopst bij PMO Automatic Poperinge: 2,104 euro.

*Prijzen van woensdag 15 juni.

Info: www.carbu.com

De huidige brandstofprijzen noemt Urbain ronduit ongezien. “Ik heb tijdens mijn carrière al heel veel meegemaakt, maar dit is echt zot. Wie had ooit durven denken dat we meer dan tachtig oude Belgische frank zouden moeten betalen voor een litertje brandstof? Toen ik op 18 oktober 1958 van start ging, koste een liter benzine – van diesel was nog geen sprake – 5,47 frank. De prijzen zijn sindsdien maal zestien gegaan. Zéstien!”

Urbain herhaalt het cijfer een paar keer, want het is moeilijk te begrijpen, vindt hij. “Ik zie ook parallellen met de oliecrisissen in de jaren zeventig. Toen was er schaarste. Niet alle tankstations werden beleverd, er was gewoon geen brandstof genoeg.”

“Dit jaar alleen al heb ik de prijzen 109 keer moeten veranderen”

“Daar heb ik nooit last van gehad, al zaten mijn voorraadtanks toen lang niet altijd vol. Maar: de prijs bleef wel stabiel. Nu schiet die richting de maan”, aldus Urbain, die sinds de dood van zijn zus Agnes ook het aanpalende café De Warande runt.

“In de seventies gooiden mensen hun tank niet meer helemaal vol. Ze kwamen om honderd frank nafte. Of een halve tank. Genoeg om rond de kerktoren te rijden of op het werk te raken. Dat zie ik nu opnieuw gebeuren. Er wordt getankt voor een rond bedrag. 30 euro, 50 euro… Begrijpelijk, hé… Een volle tank kost je nu al snel meer dan honderd euro. Mensen beginnen weer te rantsoeneren, ze beknibbelen waar het kan. Brandstof is stilaan een luxeproduct geworden.”

Andere categorie

Urbain krijgt nog dagelijks een handvol klanten over de vloer die hij zelf bedient. “De meeste mensen behelpen zich nu via Bancontact en bedienen de pomp zelf, maar de oudere Zwevezelenaren en Wingenaren help ik met plezier nog zelf. Zij zijn vaak niet zo vertrouwd met al die digitale toestanden en betalen liefst nog met cash geld.”

Aan de pomp gaat het niet langer over de topprestaties van Club Brugge of de koers, maar over hoe duur het leven wel niet is geworden. “Ik hoor elke keer opnieuw hetzelfde: dat brandstof veel te veel begint te kosten. En dat ook de rest zo snel opslaat. De prijs van een brood al gezien? Niet te doen. En dan die energieprijzen. Straks moeten we allemaal met een elektrieken auto rijden, maar wie zal dat allemaal kunnen betalen?”

© JOKE COUVREUR

“Ik heb de Tweede Wereldoorlog meegemaakt, de crisissen van de jaren zeventig en tachtig, maar dit is van een andere categorie. Ik hou mijn hart vast voor wat nog moet komen. In de 64 jaar dat ik hier aan de pomp en achter de toog sta, heb ik dit nog nooit meegemaakt.”

Deze week voerde Urbain al de 109de prijsverandering van dit jaar door. “Dat zegt genoeg. Steeds veranderende prijzen duiden op een instabiel klimaat. Vorig jaar moest ik per maand hoop en al twee keer de prijzen aanpassen. Nu tot vier keer per week.”

Geen glazen bol

Of het plafond stilaan bereikt is, durft Urbain niet beweren. “Ik heb geen glazen bol, maar ik vrees dat we richting 2,5 euro per liter benzine of diesel afstevenen. Een symbolisch getal: honderd frank per liter! Misschien moet de regering weer autoloze zondagen overwegen, zoals in de jaren zeventig? Of auto’s met pare en onpare nummerplaten om beurt de weg op laten?”

“Er is nog nooit zoveel beschikbare olie geweest en toch zijn de prijzen zo hoog. Is de oorlog in Oekraïne de enige schuldige voor deze situatie? Ik betwijfel het.”

Ondanks de precaire situatie denkt Urbain nog lang niet aan stoppen. “Ik heb als vrijgezel geen opvolging en wil mijn klanten niet in de steek laten. Zolang ik gezond blijf, zal je me hier aan het werk zien. Het houdt me ook jong. Hopelijk kunnen we hier snel weer goedkopere nafte verkopen. Dat zou ik wreed content zijn.”