Drie frituren op openbaar domein moeten onherroepelijk dicht: “Mijn levenswerk is nu om zeep”

Carlo Lannoo: "Er waren oplossingen voorhanden en het stadsbestuur heeft die gewoon van tafel geveegd."
Wim Kerkhof
Wim Kerkhof Medewerker KW

De drie frituristen op het openbaar domein wachten nog op het afsluiten van de nutsvoorzieningen, maar dan valt definitief het doek voor Marie-Jeanne, Carlo en Tonny. “Dit is géén politieke onwil. Er was echt geen oplossing voorhanden”, verdedigt het stadsbestuur zich.

De drie frituren moesten normaal tegen het einde van de maand weg zijn, maar omdat ze hiervoor afhangen van de planning van de nutsmaatschappijen, krijgen ze nog even respijt. Dan is het onherroepelijk gedaan en verdwijnt er een stukje nostalgie uit het Blankenbergse straatbeeld. Frituur Marie-Jeanne nam intussen een nieuwe start in Gijzenzele, Tonny Pelsers heeft zijn tweede frituur in de Prinsenlaan, Carlo Lannoo hoopt tegen de paasvakantie te kunnen heropenen op zijn nieuwe locatie in de Kerkstraat. “Maar ik heb er nog altijd geen vrede mee, nee. Er waren oplossingen voorhanden en het stadsbestuur heeft die gewoon van tafel geveegd. Heel mijn levenswerk is om zeep”, zegt hij.

Ook Alain Goditiabois van frituur Marie-Jeanne koestert nog altijd een diepe wrok jegens het stadsbestuur. Voor hem komt de beslissing neer op ‘politieke onwil’. “N-VA stak het op de blauwe en voor de VLD is N-VA de grote boeman. Precies de Muppet Show“, schertst hij. En de man is duidelijk. “Het stadsbestuur wou ons weg, anders hadden ze wel een oplossing gevonden. Je moet weten dat na de brand in onze zaak in Oosterzele, Blankenberge voor ons een nieuwe start betekende. We voelden ons hier ondertussen helemaal thuis, hadden een vast cliënteel opgebouwd, sponsorden het plaatselijk verenigingsleven… En dan kwamen ze plots met dat slechte nieuws op de proppen. Ik rust niet voor ik mijn centen terugkrijg.” Goditiabois investeerde naar eigen zeggen 140.000 euro in zijn frituur. “Ook ik ben door heel die affaire een enorm kapitaal kwijtgespeeld”, zegt Carlo Lannoo. “Als je dit tegenkomt op je twintigste, ben je voor de rest van je leven een sukkelaar. De banken houden met zoiets geen rekening.”

Te laks beleid

Schepen van Concessies Benny Herpoel (N-VA) is het dan weer beu te worden afgeschilderd als een frituurbarbaar. “Dit is géén politieke onwil. Het vorig bestuur is hier gewoon te laks in geweest, goed wetende dat er al die tijd een probleem was. Frituren kúnnen niet ingeschreven worden op het openbaar domein. Punt.” Herpoel heeft daarom zo zijn bedenkingen bij de open brief van Horeca Vlaanderen, die mee werd ondertekend door de nationale beroepsvereniging Navefri. Daarin werd opgeroepen tot een ultieme poging om de drie frituren nog te redden. Of anders te gedogen, tot het ruimtelijk uitvoeringsplan voor de Grote Markt zou worden aangepast. Maar daar wringt dus volgens Herpoel het schoentje. “Aanvankelijk wáren we overeengekomen om de frituren te gedogen. Maar dan heeft een van de frituuruitbaters dus een proces tegen ons aangespannen. Met het bekende gevolg.”

“Alles onderzocht”

“Bovendien ging Navefri er, desnoods onder de erfgoednoemer, zogezegd zelf ook alles aan doen om tot een oplossing te komen. We hebben herhaaldelijk met hen samen gezeten maar er is geen oplossing uit de bus gekomen”, gaat Herpoel voort. En volgens de schepen werd die oplossing dus niet gevonden, omdat er simpelweg geen is. “We hebben echt alle scenario’s onderzocht maar botsten telkens op dezelfde muur: de geldende BPA’s (bijzondere plannen van aanleg, red.) kúnnen niet zomaar omwille van de frituren worden aangepast. Eerst zou dan het ruimtelijk uitvoeringsplan herzien moeten worden en aangezien een frituur geen openbaar nut heeft, had dat van de provincie nooit groen licht gekregen. Om dezelfde reden verdwenen ze ook in andere Vlaamse gemeenten al uit het straatbeeld.”

Wat het volgens Herpoel extra complex maakt, is dat elk van de drie frituren dan ook nog eens in een ander plangebied vervat ligt. “Het vorig stadsbestuur had hier in 2001 rekening mee moeten houden toen het BPA voor de Grote Markt werd gewijzigd. Maar die bereidheid was er toen blijkbaar niet”, besluit schepen Benny Herpoel.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier