David Grosdent van L’Envie is Jonge Chef van het Jaar: “Trouw gebleven aan mijn roots”

Chef-kok David Grosdent met zijn vrouw Ines Vankeirsbilck. © CLL
Christophe Lefebvre
Christophe Lefebvre Medewerker KW

34 jaar jong, een eigen restaurant en enkel werken met lokale producten. Een gewaagde zet die David Grosdent na vijf jaar hard labeur de titel van Jonge Chef van het Jaar opleverde bij het prestigieuze Gault Millau. Met zijn prijs op zak kijkt de chef-kok van restaurant L’Envie vooral uit naar één moment. “De dag dat we weer de deuren kunnen openen en deze overwinning vieren met onze klanten”, klinkt het van achter het fornuis.

Zoon van een bakker en kleinzoon van een boer. Het stond bijna in de sterren geschreven dat David ooit in de culinaire wereld terecht zou komen.

“Ik volgde een parcours dat me van Brussel naar Spa en zelfs Frankrijk bracht, om me dan uiteindelijk zelf te nestelen in Sint-Denijs”, zegt hij. “Je leert in al die jaren natuurlijk heel wat technieken en vooral producten kennen maar ik ben uiteindelijk altijd trouw gebleven aan mijn roots.”

“Vaak beschrijf ik mijn keuken als fris en vernieuwend maar met klassieke toetsen. Wanneer een vakman een huis bouwt dan kan hij zich ook enkel en alleen maar uitleven als de fundamenten solide zijn. De klassieke keuken is mijn fundament waarop ik volledig los kan gaan.”

Dat los gaan doet hij dan vooral met ingrediënten die je niet meteen in een klasse etablissement zou gaan verwachten. “Mijn dag start ‘s morgens met het bakken van mijn eigen brood. Ik ben en blijf nu eenmaal een bakkerszoon”, gaat hij verder. “Dan is het een kwestie van te bepalen welke producten ik lokaal kan krijgen en vooral, waar de kwaliteit van de partij is.”

Lokale lekkernijen

“Lokaal is voor mij alles, gaande van mijn tuin tot aan de landsgrenzen. Aardappelen van een boer op enkele kilometers van mijn deur, sla uit Henegouwen of tomaten uit mijn eigen serre? De Belgische link moet er zijn. Daarnaast probeer ik ook mensen te charmeren met vis uit de Noordzee. Geen tonijn of zalm maar een pladijs of tarbot. Het zijn zaken die meestal erg onbekend zijn maar zoveel potentieel en smaak hebben. Het is de taak van een goede chef-kok om dergelijke producten te gaan ‘sublimifieren’ waardoor we ze op wereldniveau ook kunnen verdedigen.”

Die stijl, gecombineerd met het talent, bracht David naar de titel.

“Geloof het of niet maar het was wel degelijk een verrassing” sluit hij af. “We kregen contact met de mensen van Gault Millau met de vraag of ze mochten komen filmen. Ze wilden zogezegd een nieuwe reclamefilm maken voor België. Bleek dat ze toen al hadden beslist dat ik de titel zou krijgen, alleen mochten ze het me dan nog niet zeggen.”

“Pas enkele dagen geleden kreeg ik plots een telefoontje van de topman van Gault Millau zelf. Die reclamefilm? Die diende uiteindelijk voor de digitale ceremonie die werd georganiseerd. Het is natuurlijk een absolute eer om dergelijke titel een jaar lang te mogen dragen maar uiteindelijk gaan we onze koers van lokale lekkernijen blijven varen.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier