Sinds maandag mogen de cafés en restaurants opnieuw hun deuren openen, maar toch blijven Café Caroline in de Diksmuidestraat en Ben’s Bar in de Boterstraat dicht. Door de afstandsregels mogen ze amper mensen binnenlaten waardoor ze verlies zouden maken indien ze openen. Intussen vallen de steunmaatregelen weg. “Het is een catastrofe”, klinkt het.
Caroline Cuvelier baat al 2,5 jaar het gezellige cafeetje Caroline uit in de Diksmuidestraat. Hoewel er deze week op de Grote Markt vlakbij al volop getafeld werd, bleven de rolluiken van haar café dicht. “Met de huidige social distancing-regels is het gewoon niet haalbaar voor ons”, zucht Caroline. “We mogen de toog niet gebruiken, maar voor ons is dit onze belangrijkste inkomstenbron. Er kunnen 80 mensen rechtstaan in mijn café, nu zou ik maximum acht mensen kunnen zetten aan tafeltjes. Het is een heel smal cafeetje met vaste tafeltjes aan de muur waar mensen op barkrukken kunnen zitten. De afstand van de toog naar die tafeltjes is al minder dan 1,5 meter. Voor de rest heb ik vier tafeltjes waar telkens twee mensen kunnen zitten. In de huidige omstandigheden ben ik daar niets mee.”
Niet alleen de afstandsregels doen Caroline de das om. “Normaal doe ik open vanaf 16 uur tot soms 4 uur ‘s nachts, maar nu zou ik al om 1 uur moeten sluiten. De klanten mogen niet eens naar buiten om een sigaretje te roken. Zo wil er toch niemand op café. Mijn grote troef is net de gezelligheid, maar met al die regels is die ver te zoeken. In het beste geval zouden ze één cola komen drinken en weer weggaan.”
Als puntje bij paaltje komt zou Caroline meer geld verliezen dan verdienen als ze opent. “We hebben tien frigo’s die zouden moeten draaien. Ik heb vijf tapkranen, maar het is nog maar de vraag of er vijf vaten zouden gedronken worden in een week tijd. Indien niet, dan zou ik het overschot moeten weggieten wegens niet meer goed. Ik heb een klein terrasje waar misschien tien mensen kunnen zitten. Het stadsbestuur bood de mogelijkheid om vooraan ook een terras te zetten, maar hier in de Diksmuidestraat zitten we in een tochtgat. De mensen gaan niet in de wind zitten.”
Hopen op versoepeling
Op de koop toe vallen stilaan ook de steunmaatregelen weg. “We hebben enkel nog recht op overbruggingskrediet. We zijn een puur café, dus alternatieven zoals afhalen en leveren zijn geen optie. Voorlopig wachten we op een verdere versoepeling. Hopelijk komt die snel, want heel lang kan ik dit niet volhouden. Ik moest al een deel van mijn spaargeld aanspreken om de eerste drie maanden te overbruggen.”
Ook bij Ben’s Bar in de Boterstraat zitten ze met de handen in het haar, in een gesloten café. “Er kunnen normaal 24 mensen binnen. Daarnaast heb ik nog vier tafels die ingebouwd zijn in de muur. Alleen staan die op minder dan 1,5 meter van elkaar. Eigenlijk komt het erop neer dat er maar zes mensen binnen zouden kunnen”, zegt Fanny Sercu, die samen met haar Engelse man Patrick Smart al drie jaar de zaak runt. “We hebben geen terras. Het stadsbestuur biedt weliswaar de mogelijkheid om parkeerplaatsen in te nemen om een terras te zetten, maar aan onze kant zijn er geen en is het voetpad te smal. Ik zou maar twee tafels voor twee personen kunnen zetten. We zouden die aan de andere kant van de straat mogen gebruiken, maar we zitten in een winkelstraat. Als je een klein beetje rekening houdt met jouw buren en de winkeliers, dan moet je niet nog eens twee parkeerplaatsen innemen.”
“Nu openen, betekent verlies maken voor ons”, vervolgt Fanny. “We zitten al met een financiële put. Ik wil geen diepere put graven. Hoe lang ik het nog kan volhouden? Nog een maand maximum. En dan … Ik wil het woord faillissement nog niet in de mond nemen. We hopen dat de bank verder uitstel van afbetalingen zal toestaan tot het einde van het jaar. We hopen dat er tegen eind juni weer versoepelingen zijn. Vanaf dat er 15 mensen binnen mogen, gaan we opnieuw open. Het zal weliswaar niet met winst zijn, maar we zullen tenminste minder verlies maken.” (TOGH)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier