Group Lavaert mag gedurende zes jaar grond aanvoeren op de weide ten zuiden van de Aalbeeksesteenweg. Daarenboven krijgen ze de toelating om een sorteerinrichting voor bouwpuin te plaatsen waar ook asbest zal worden opgeslagen. Alles verloopt volgens de letter van de wet, maar toch houden de buurtbewoners er een wrang gevoel aan over. “Wat hier gebeurt, is niet goed voor het milieu noch voor de verkeersveiligheid”, klinkt het bij Pieter Rigole en Liesbeth De Blaere. De Don Quichots van de Aalbeeksesteenweg voelen zich in de steek gelaten, maar blijven oplossingen zoeken.
Het overgrote deel van de buurt heeft het al opgegeven, maar Pieter Rigole en Liesbeth De Blaere blijven zich verzetten tegen de plannen die het bedrijf Lavaert heeft langs de Aalbeeksesteenweg. “Er liggen ons een aantal zaken dwars”, begint Pieter. “Allereerst zijn de vooropgestelde plannen niet milieuvriendelijk en ook het verkeer in onze straat wordt er een stuk onveiliger op. Het ergste is dat het protest van de buurt genegeerd wordt door het stadsbestuur. Een bestuur dat bovendien uitblinkt in minimale communicatie. Tenslotte is het voor ons een helse taak om bezwaar of beroep aan te tekenen via het Omgevingsloket, echt een draak van een toepassing.”
Preshoekbos
De Provincie West-Vlaanderen keurde twee omgevingsvergunningen voor de groep Lavaert goed: een eerste die het verhogen van de weide en opvullen van de historische kleiputten ten zuiden van de Aalbeeksesteenweg toelaat, een tweede die het bedrijf de mogelijkheid biedt uit te breiden en de huidige activiteiten te verruimen. Gedurende zes jaar mag Lavaert op de verhoogde weide niet-verontreinigde bodem storten. Na die zes jaar wordt het land afgestaan aan het Agentschap Natuur en Bos. Op die manier wordt het Preshoekbos een tikkeltje groter.
“De komende zes jaar komt er voor onze buurt heel wat verkeersoverlast bij” – Liesbeth De Blaere
Meer bos dus. Daar is toch niets mis mee? “Uiteraard niet, maar wij weten wel dat er de komende zes jaar heel wat overlast voor de buurt zal bijkomen”, stelt Liesbeth resoluut. “Ook na 18 uur ‘s avonds rijden nu al vrachtwagens af en aan, het slijk ligt quasi voortdurend op de straat en dat op een straat die sowieso geboekstaafd staat als onveilig.” “Ik vertrek bijzonder vroeg naar mijn werk ‘s morgens”, klinkt het bij een andere buur. “Maar ook dan al passeert hier zwaar verkeer. Wat ze vervoeren? Ik denk niet dat er iemand dat controleert, ik zou ook niet weten hoe.”
Nietszeggende brief
Vanzelfsprekend is de groep Lavaert onderhevig aan strenge controles, maar de buurt heeft niet al te veel vertrouwen in het bedrijf. “Akkoord, het zijn wel veronderstellingen, maar ik mag maar hopen dat die mettertijd vals zullen blijken“, pikt Pieter opnieuw in. “De al te zuinige communicatie is echter voer voor zulke insinuaties. Slechts een handvol buren kregen een nietszeggende brief in de bus met daarop de aankondiging van de vergunning en het openbaar onderzoek. De rest wist van niets.”
“Doe dan zoals Vandecasteele Houtimport in Aalbeke: het bedrijf breidt met een derde uit, maar de hele buurt krijgt er wel op een duidelijk, behapbare manier uitgeled wat de impact zal zijn. Ze vragen zelfs wat er volgens de bewoners nodig is om de overlast tot een minimum te beperken. Daar hebben wij nooit de kans toe gehad. Praat met ons, dat zou al heel wat helpen.”
De tweede vergunning laat Lavaert toe verder uit te breiden en zo bijvoorbeeld het opslaan en transporteren van asbest te organiseren. “Zeer verontrustend nieuws, middenin woongebied“, is Pieter duidelijk. “Het bedrijf zegt dat het om ‘harde’ asbest gaat, in de vorm van leiplaten die je vindt op daken. Er is dus volgens hen geen probleem of gevaar. Voor de werknemers worden voorzorgen genomen, maar het asbest wordt wel in een twee meter lager opgestelde container gestort. Waarom kan dat niet op een industrieterrein of zelfs in Moeskroen, waar de groep al een groot terrein ter beschikking heeft?”
Omgevingsloket
Ondanks de vele grieven van de buurtbewoners, kunnen de plannen doorgaan. “In het eerder goedgekeurd RUP Stationsomgeving zaten blijkbaar uitbreidingsmogelijkheden voor de site-Lavaert. Wij stonden er toen eerlijk gezegd niet bij stil dat er ook gesproken kon worden over die site. Men moet echter beseffen hoe belangrijk dit verhaal is voor de buurt. Hadden wij toen geweten dat het RUP waarvan sprake voorziet dat er asbest mag worden opgeslagen zo dicht bij huizen, dan hadden wij uiteraard meteen actie ondernomen.”
“Waarom kan dat asbest niet op het terrein in Moeskroen gestort worden?” – Pieter Rigole
Samen met een aantal andere buren dienden Liesbeth en Pieter bezwaar in tegen beide omgevingsvergunningen via het Omgevingsloket. Maar de bevestiging bleef uit. Achteraf bleek dat er geen beroep mogelijk was, omdat er eerder geen enkel bezwaar binnen de gestelde termijn werd ingediend. Een te ingewikkelde procedure en de enerverende internetapplicatie steken volgens het koppel stokken in de wielen. “Wij zijn allebei universitair geschoold, informatici bovendien, maar ook wij vinden onze weg niet in dat onding“, zucht Liesbeth.
Ver-van-mijn-bed-show
Zowel Meens schepen van Milieu Mieke Syssauw (Open VLD) als Isabel Lavaert van het geviseerde bedrijf stellen dat de procedure wettelijk verloopt. “Dat kunnen wij gerust toegeven, maar dat betekent niet dat hun plannen integer of netjes zijn”, stelt Pieter echter scherp. “Er is geen aandacht voor de buurt. Dit is best ingewikkelde materie in combinatie met een onduidelijke bureaucratische rompslomp en onvoldoende communicatie. Ik heb de indruk dat men zich beperkt tot het absolute wettelijke minimum. Voor veel Menenaars is wat er aan de grens met Aalbeke gebeurt misschien een ver-van-mijn-bed-show, maar de manier waarop wij hier voor voldongen feiten worden gesteld, kan iedereen overkomen.”
Isabel Lavaert, Lavaert Group: “De buren zijn nieuwsgierig, uiteraard mogen ze komen kijken”
Isabel Lavaert van Lavaert Group is vrij gerust in de zaak. “Het opvullen van de kleiputten en het ophogen van de weide is wel degelijk opgenomen in het RUP Stationsomgeving”, stelt ze. “Samen met Natuur en Bos wordt gewerkt aan een uitbreiding van het Preshoekbos, in de overtuiging dat dat voor iedereen een goede zaak is. Dat we misschien te weinig stilstaan bij de buren, komt omdat noch Natuur en Bos, noch wijzelf tegenstand verwachtten.”
Over het transport is Isabel duidelijk: de poort opent pas om 7 uur en sluit weer om 18 uur. “Welke aan- en afvoer er zich buiten die uren aandient, is mij niet duidelijk. Bovendien blijft ook in de toekomst het aantal vrachten gelijk, het verkeer neemt dus niet toe. Ik vermoed dat dat de grootste zorg van de buurt is. Ik ben er wel van overtuigd dat wij er alles aan doen om dit alles te laten verlopen op de meest efficiënte én minst hinderlijke manier.”
“De opslag van asbest gebeurt trouwens onder een overkapping van een vernevelingsinstallatie in een container. We begrijpen de nieuwsgierigheid naar we manier waarop dat alles in zijn werk gaat. Eens de realisatie er is, zullen de buren zeker een kijkje mogen komen nemen. Ook bij Lavaert in Moeskroen wordt asbest opgeslagen, dat klopt, maar moeten wij dan het Vlaamse asbest naar Wallonië transporteren? Wij liggen in een industriezone, deze vergunning is volkomen legaal.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier