Op 1 oktober sluiten Tine Maréchal en Geert Pollentier definitief de deuren van hun winkel en atelier op het Sint-Salvatorskerkhof 8 in Brugge. Bijna honderd jaar lang werden op die plek antieke prenten en gravures vakkundig ingelijst en verkocht.
“Schrijf je met een blauwe balpen? Dan mag je hier niet binnen”, knipoogt Bruggeling Geert Pollentier, die zaterdag zijn 69ste verjaardag vierde. Hij is al sinds zijn jeugdjaren een die hard Cerclefan, hoewel hij opgegroeid is in de schaduw van De Klokke, de voormalige voetbaltempel van Club Brugge.
Tartaar
“Dankzij mijn buurman, de vader van Cerclespeler Franky Vanhaecke, ben ik als tiener tweewekelijks naar het Edgard Desmedtstadion getrokken. Een tijdlang maakte ik deel uit van het PR-team van Cercle Brugge, nu ga ik nog altijd naar hun matchen kijken”, zegt de man van wie verteld wordt dat hij enkel een groene balpen hanteert en tartaar verkiest boven mayonaise omwille van de groene spikkels.
“Het is allemaal folklore, ik heb veel vrienden die fan zijn van Club Brugge”, relativeert Geert Pollentier, die aanvankelijk koos voor een carrière in het onderwijs: “Ik heb enkele jaren als onderwijzer les gegeven aan de Finistèreschool in Knokke. Het was mijn schoonvader, boekhandelaar Joséphe Maréchal, die mij aanzette om van mijn hobby mijn beroep te maken. Ik verzamelde oude prenten en vervaardigde mijn eigen inlijstingen.”
Echtgenote Tine Maréchal (68) vult aan: “Vrienden vertelden ons in 1979 dat de oude juf Cécile Longueville gestorven was en dat haar gehandicapte broer André de kaderwinkel in de Sint-Salvatorskerkhof niet alleen kon runnen. Zij hadden indertijd het levenswerk van hun vader Gaspard Longueville voortgezet. Die had eerst op de Garenmarkt het winkeltje ‘Au petit musée’, waar je reproducties van schilderijen van allerhande meesters kon kopen, en was in 1925 verhuisd naar het Sint-Salvatorskerkhof.”
Grafische werken
Geert Pollentier twijfelde aanvankelijk: “Ik wou een vaste loopbaan in het onderwijs niet onmiddellijk opgeven voor een onzeker bestaan als handelaar. Maar mijn schoonvader heeft ons over de streep getrokken. En nu zitten Tine en ik hier nog, tot het einde van de maand! 46 jaar huwelijk en 41 jaar samenwerken, gruwelijk! Nee hoor, grapje, we werkten al die jaren graag samen. Ik maakte de inlijstingen, Tine werkte ze met een engelengeduld af. Noeste handenarbeid.”
Gaandeweg specialiseerden Tine en Geert zich in de aankoop en de verkoop van grafische werken, ook van hedendaagse kunstenaars als Romain Malfliet, Roger Hebbelinck en Aiden Kirkpatrick. Daarnaast verzamelden zij oude prenten uit de 17de, 18de en 19de eeuw. “25 jaar geleden kocht ik een ets, waarvan ik niet wist wie de kunstenaar was. Op het papier stond de naam Abraham Fransen, maar ik kon die niet thuisbrengen. Het was een apotheker uit Amsterdam. Ik had die ets ingelijst en op mijn toonbank geplaatst om mee te nemen naar huis, toen een klant binnenkwam. Waw, zei die man. Dit kunstwerk staat vermeld in de catalogus van een tentoonstelling. Het bleek om een authentieke ets van Rembrandt te gaan!”
Hofleveranciers
Dezer dagen pronkt hun etalage met een oude, ingelijste kaart van Brugge uit 1655. “Ze werd vervaardigd ter gelegenheid van de inhuldiging van de zwaaikom”, legt Geert Pollentier uit. Al die jaren wisten klanten uit heel het land en de betere buitenlandse toeristen zijn winkel te vinden. “Bij het opruimen van mijn bureau heb ik nog tal van global blue formulieren gevonden, waarmee niet-Europese klanten de btw konden recupereren. Zo is heel wat van onze Vlaamse cultuur naar het buitenland verscheept”, zegt de Bruggeling.
Geert en Tine zijn ‘hofleveranciers’ voor de stad Brugge: “Ambtenaren die met pensioen gaan, kunnen onder andere een geschenk kiezen dat hier vervaardigd werd. Wij hebben voor de Russische first lady een stukje Brugse kant moeten inlijsten. Tientallen Europese toppolitici, prinsen en prinsessen zijn met een geschenk uit onze winkel naar huis vertrokken. Club Brugge was ook een goede klant en bestelde bij ons vaak afscheidscadeaus voor spelers. We mochten een truitje van FC Barcelona voor Bart Verhaeghe inlijsten.”
Met gemengde gevoelens verlaten Tine en Geert hun winkel, het pand werd verkocht aan een jong echtpaar dat zijn juwelierszaak van de Mariastraat verhuist naar het Sint-Salvatorskerkhof. “Het kerkhof lag vroeger tot midden in de huidige straat. Bij de heraanleg van het wegdek werden honderden beenderen bovengehaald. Aanvankelijk wou de stad hier negen parkeerplaatsen aanleggen, ik heb mij daar in naam van vijf handelaars hevig tegen verzet. Met succes. Veel toeristen verpozen hier graag in het zonnetje…”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier