Zussen Vicky en Delphy starten ook in Lichtervelde met thuisverpleging: “We vullen elkaar heel goed aan”

Vicky (34) en Delphy (31) Denoo zijn beiden verpleegster van opleiding en respectievelijk al 13 en 11 jaar werkzaam als thuisverpleegster. Onder de vleugels van hun huidige werkgever JJ Care zijn ze sinds kort aan de slag als zelfstandig thuisverpleegkundigen en breiden ze hun werkgebied uit, onder andere naar hun eigen gemeente Lichtervelde.

Het nieuwe jaar is meteen gestart met een nieuwe uitdaging voor de zusjes Vicky en Delphy Denoo uit Lichtervelde. “Na jarenlang de nodige ervaring te hebben opgedaan, eerst bij Jean-Pierre Albrecht in Werken en daarna bij JJ Care, zijn we sinds kort aan de slag als zelfstandige thuisverpleegsters”, vertelt Vicky.

“We blijven aangesloten bij JJ Care en zij nemen ook het administratieve gedeelte op zich, zodat we ons voor honderd procent kunnen toespitsen op de zorg van onze patiënten.”

Vicky en Delphy zijn werkzaam in de regio Groot-Kortemark, Diksmuide en nu dus ook in hun thuisgemeente Lichtervelde. Daar bieden ze alle zorg aan die je ook in een ziekenhuis kan vinden. “De perceptie is vaak dat wij als thuisverpleging enkel mensen wassen en aankleden, maar daar blijft het zeker niet bij”, aldus Delphy. “Van wondzorg, tot het toedienen van chemobehandeling, palliatieve zorg of psychosociale ondersteuning, we doen het allemaal.”

Samenwerken met een familielid is niet altijd evident, maar daar hebben de zusjes Denoo geen problemen mee. “We werken al zo lang met elkaar samen, we zijn intussen heel goed op elkaar ingespeeld”, aldus Vicky.

“Ik kan met mijn zus ook veel makkelijker communiceren. We hoeven ons niet in te houden en hebben soms aan een half woord genoeg.”

Diepere band

Vicky en Delphy hopen ook in Lichtervelde veel mensen te kunnen helpen, want zorgen zit hen in het bloed. Dat heeft de coronacrisis meer dan ooit duidelijk gemaakt.

“De job van thuisverpleegkundige is nog belangrijker geworden”, klinkt het, “vaak zijn wij de enige die mensen zien op een dag. Dat schept automatisch een diepere band met de patiënt, ook al zien we elkaar nog steeds niet helemaal door het mondmasker. Het geeft ons ook veel voldoening om een meerwaarde te kunnen betekenen voor die mensen.”

(LH)