Wie is de rijkste West-Vlaming? Op plaats 9: de tankbediende die het schopte tot dakpannenkoning

De tien rijkste West-Vlaamse families bezitten samen bijna 11 miljard euro. Maar wie zijn die mensen? Ludwig Verduyn, bezieler van de website De Rijkste Belgen, zocht het voor ons uit. Aflevering 2: de familie van Christian Dumolin, die begon als tankbediende en een fortuin vergaarde met dakpannen, bakstenen en… contacttracing tijdens de coronacrisis.

De familie Dumolin bekleedt de negende plaats in de top tien van rijkste West-Vlamingen. Met een vermogen van ruim 650 miljoen euro gaan ze de Vandermarlieres vooraf, de sigarenfamilie die de top tien afsluit.

Aan het begin van zijn carrière zag het er nochtans niet naar uit dat pater familias Christian Dumolin een fortuin zou vergaren. Na zijn studies economie begon de Kortrijkzaan als… bediende in een tankstation. Zijn eerste stappen als ondernemer zette hij als aan- en verkoper van tweedehandsauto’s. In 1980 – hij was toen 35 – nam hij dakpannenproducent Koramic over van zijn grootvader. Al snel breidde Dumolin zijn bedrijf uit met de baksteenbakkerij Terca, die hij in 1996 onderbracht bij de Oostenrijkse baksteengigant Wienerberger. Zo werd hij aandeelhouder van die bouwmaterialengroep.

Miljoenen verloren

Toen Wienerberg volledig naar de beurs gebracht werd, moest Dumolin zijn participatie in het bedrijf alweer loslaten. Hij kon financieel niet volgen bij een verplichte uitkoop van de Oostenrijkse aandeelhouders. De Kortrijkse ondernemer had toen trouwens nog andere katten te geselen, want eind jaren 90 had hij al 40 miljoen euro verloren aan investeringen in technologiebedrijven, waaronder Lernout & Hauspie.

Doorheen de jaren koos Christian steeds meer voor financiële participaties. Hij bouwde zijn familieholding Koramic uit tot een groep met een indrukwekkend vermogen. In een van zijn weinige interviews, aan De Standaard, omschreef hij zijn imperium als volgt: “Ten eerste zijn er de industriële activiteiten in bedrijven die we controleren, verspreid over verschillende sectoren, met in totaal 4.100 werknemers en een gezamenlijke omzet van 600 miljoen euro.”

“In principe kiezen we voor niet al te grote bedrijven, omdat we ze financieel willen kunnen ondersteunen in hun groei. Voorts zijn er de kortetermijninvesteringen in private equity. We investeren in bedrijven met de bedoeling er op een dag uit te gaan met winst. We doen dat tegenwoordig vooral langs gespecialiseerde fondsen. Dan is er de afdeling vastgoed, die zeer professioneel gerund wordt. Ten vierde zijn er de beleggingen op de beurs. Daar hebben we serieuze klappen gehad. Maar ik denk dat je in elk patrimonium moet diversifiëren, zeker als je een zekere leeftijd bereikt hebt.”

Toch is ook zo’n diversificatie niet alles zaligmakend. In 2013 eiste Koramic een schadevergoeding van 35 miljoen euro van de bank KBC. Christian Dumolin investeerde voor 35 miljoen euro in zogenaamde herverpakte kredieten van KBC. Door de financiële crisis stortte de waarde van die effecten volledig in. Dumolin vond dat KBC hem niet genoeg had ingelicht en had laten uitschijnen dat die omstreden producten even veilig waren als traditionele obligaties. De rechtbank van Koophandel in Brussel volgde daarin gedeeltelijk en wees Koramic een schadevergoeding toe van de helft van de oorspronkelijke waarde van de omstreden portefeuille.

Contacttracing

De aankoop van het callcenterbedrijf IPG in 2010 betekende het startschot voor de uitbouw van een nieuwe divisie, met intussen tien overnames. Het bedrijvenimperium Koramic Investment Group was toen opgebouwd rond drie divisies: vastgoed, het investeringsfonds Trustcapital Partners en Koramic Industries, waartoe een resem kunststof- en metaalverwerkers, chemiebedrijven, callcenters en grafische communicatiebedrijven behoorden. Maar de callcenters presteerden niet zoals Dumolin dat had voorzien. Toen Proximus zich terugtrok als klant bij de groep, dreigde zelfs even het faillissement. In 2020 wist Dumolin zich in te werken als leading partner bij de telefonische tracingactiviteiten tijdens de coronacrisis.

Christian Dumolin heeft niet alleen heel wat bedrijven in zijn portefeuille, hij ontpopt zich ook steeds meer tot een grootbezitter van kunst. Al weet hij naar eigen zeggen niet hoeveel zijn collectie waard is. “Het is prettig om te zien dat een stuk dat je voor 10.000 euro hebt gekocht bijvoorbeeld het drievoudige waard blijkt te zijn”, zegt hij daarover. “Dat suggereert dat je een goede esthetische keuze gemaakt hebt, voor zover de waardecreatie van kunst gelinkt is aan de kwaliteit ervan. Maar de reële waarde van mijn kunst ken ik niet, want ik heb nog nooit iets verkocht.”

Ferrari

De nu 77-jarige Dumolin heeft twee kinderen. Zijn zoon Bruno is 39 en actief in de voedingsindustrie met de bedrijven Abramo en Vanafish. Zijn echtgenote, de schoondochter van Christian, werkt in het management van Koramic. Dochter Nina-Marie is 28 en beheert onder meer de kunstcollectie van Koramic. Dumolin zelf houdt er nog één opmerkelijke hobby op na: hij racet met oude wagens en bezit zelf een oude Ferrari en een Ford Mustang.