Pedro en Wendy van bakkerij Ameel in Oostvleteren gelauwerd

Pedro Ameel en Wendy Neuville met hun oorkonde. (foto MVO)
Redactie KW

Pedro Ameel en Wendy Neuville waren 23 jaar lang de bekende gezichten van bakkerij Ameel, bij de molen in Oostvleteren. In Brussel kregen ze de medaille ‘Elite van de Arbeid’ en in hun woonplaats Koksijde werd Wendy gelauwerd als ‘Laureaat van de Arbeid’. Zij behaalde het label Expert en het gouden ereteken in de sector Broodbakkerij, Banketbakkerij, Ambachtelijke IJsbereiding en Chocoladebewerking.

“We wonen al sinds 2009 in Koksijde, maar hebben 23 jaar lang onze bakkerij in Oostvleteren gerund”, zeggen Pedro (47) en Wendy (48).

Tot 1991 volgde Wendy een opleiding etalageverkoop in Ieper en vervolgens ging ze aan de slag in bakkerij Niville, waar ze kennismaakte met de bakkersstiel. Samen met haar man, Pedro Ameel, opende ze in 1997 bakkerij Ameel in Oostvleteren, op zelfstandige basis.

Westvleteren 12

“In onze bakkerij in Oostvleteren hebben we een reputatie verworven met onze specialiteiten”, zegt het koppel. “Zo verwerkten we een typisch streekproduct, de trappist Westvleteren 12 van de brouwerij van de Sint-Sixtusabdij, in onze schuimtaart, in een mousse, in onze marshmallows… Dat sloeg aan bij onze klanten en de mond-tot-mondreclame deed zijn werk: we bouwden een trouw cliënteel op.”

“Onze kandidatuur om in aanmerking te komen voor de Elite van de Arbeid werd goedgekeurd en we werden onderworpen aan een aantal selectieproeven. De beoordeling op vakbekwaamheid is nu vooral theoretisch, vroeger werd ook de praktische vaardigheid onder de loep genomen en moest je echt wel bereidingen maken. We werden uiteindelijk in Brussel beloond met de medaille voor vijftien jaar bewezen diensten als bakker.”

Met heel veel pijn in het hart moesten Pedro en Wendy de moeilijkste beslissing in hun leven nemen: door aanhoudende gezondheidsproblemen en een zoveelste operatie met minimum drie maanden revalidatie waren ze genoodzaakt hun bakkerij stop te zetten. “Het is een heel moeilijke oefening geweest, maar het kon niet anders.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier