Luc Decaesstecker stopt met bakkerij na hartinfarct

De rolluiken van de kleinste bakkerij van Kortemark blijven definitief naar beneden. Nadat bakker Luc Decaesstecker (65) in mei werd getroffen door een hartinfarct hoopte hij nog om opnieuw te kunnen starten, maar daar is hij op teruggekomen: “Ik ben echt door het oog van de naald gekropen.”

Luc Decaesstecker stapte 43 jaar geleden in de voetsporen van zijn vader Emiel. Die begon zijn bakkerij in 1949 in de voormalige cinema Het Wit Paard in de Stationsstraat, waar de bakkerij altijd is gebleven. Later kwam er achter de bakkerij een nieuwe cinemazaal. Toen er geen films meer werden gedraaid, stalde de brandweer er even hun wagen. De bakkerij herbergde dus ook een stukje Kortemarks erfgoed. Daarvan getuigt de projectieruimte die bewaard is gebleven. En boven het hellend plafond bevindt zich nog het balkon van de cinema.

Toen vader Emiel de cinema kocht, installeerde hij zijn bakkersruimte in de cinemazaal en kwam vooraan het kleine bakkerswinkeltje, amper 30m² groot. “In oktober 1978 zijn Hilde Fiems en ik getrouwd”, gaat Luc van start. “Dat was op een vrijdag en de maandag erop ben ik mijn zaak gestart. Hilde was medisch secretaresse van opleiding, maar stapte mee in de zaak en is dat blijven doen.”

Onveranderd gebleven

“Tussendoor hebben we de winkel wel eens geschilderd en opgefrist, maar in feite is er sinds 1980 niets meer aan veranderd. Heel wat professionele winkelinrichters zijn de revue gepasseerd, maar niemand kon een efficiëntere inrichting voorstellen.”

Luc mag dan wel 65 zijn geworden, hij dacht er nog lang niet aan om met pensioen te gaan. Tot die bewuste zaterdag 16 mei… “Het hartinfarct kwam zonder voorgeschiedenis, zonder waarschuwing”, vertelt Luc. “Ik was zoals steeds in het weekend de hele nacht bezig toen ik enkele keren onwel werd. Dat ging gelukkig voorbij, maar Hilde vond het beter om de huisarts te bellen. Die nam een elektrocardiogram, maar zag niets verdachts. Kort na de middag voelde ik me echter opnieuw onwel. Ondertussen was het weekend en kwam de dokter van wacht langs. Die meende zonder veel onderzoek dat het stress was… Ondertussen voelde ik me steeds zwakker, het was alsof het leven uit me wegvloeide. Ook toen vond de dokter van wacht het overbodig om al een ambulance te bellen.”

“Ik mocht van de dokter geen nachtwerk meer doen, wat voor een bakker moeilijk ligt”

Hilde besloot dan maar zelf te bellen. Niets te vroeg, want in de ambulance kreeg Luc een hartstilstand en ging hij in coma. “Op zondag werd Luc wakker”, pikt Hilde in, “maar toen wisten we nog niet of en hoeveel schade hij aan die hartstilstand had overgehouden.”

Principes

Na enkele beangstigende uren en dagen bleek Luc gelukkig vrij goed te herstellen. Hij beseft dat hij door het oog van de naald is gekropen. “Ik denk dat ik 16 mei voortaan zal vieren als mijn verjaardag, want dan ben ik als het ware opnieuw geboren”, glimlacht hij.

Na maanden van rust en gesterkt door cardiorevalidatie begon het te kriebelen om de zaak opnieuw te heropenen. “Dat mocht van de dokter, maar hij verbood me om nog nachtwerk te doen. Dat ligt voor een bakker natuurlijk moeilijk. Zeker voor mij, want ik ben een bakker die nog op de ‘oude manier’ werkt. Dat wil zeggen: geen remrijskasten, geen voorgebakken producten. Mijn boterkoeken maak ik nog met echte boter, mijn pudding met verse melk… Anders gaan werken, is écht tegen mijn principes. Vandaar onze beslissing om de winkel definitief dicht te houden.”

“Bang om mij te vervelen, ben ik niet. Ik ga graag vissen en heb vorig jaar nog een nieuwe – elektrische koersfiets gekocht. Bakken doe ik ook nog: elke drie maanden bak ik een hele maand brood voor WZC Blyvelde en ik maak nog broodjes voor een bevriende restauranthouder. Hilde heeft het lastiger, zij mist het contact met de klanten. We willen hen langs deze weg bedanken voor alle jaren dat ze trouw zijn langsgekomen.”