Laatste warme bakker van Lo-Reninge zoekt opvolger: “Als je wil werken, dan kan je er een mooie boterham mee verdienen”

Chris Vankemmelbeke en Karoline Bamelis in de winkel van bakkerij De Westpoorte. © KVCL
Koen Van Colen
Koen Van Colen Medewerker KW

Uitbaters Chris Vankemmelbeke (63) en Karoline Bamelis (54) van bakkerij De Westpoorte zijn op zoek naar een overnemer. Als ze die niet vinden, dreigt de laatste warme bakker van Lo-Reninge te verdwijnen. “Ik hoop dat een jonge gast de zaak verder wil zetten en er een nieuwe dynamiek aan geeft”, zegt Chris Vankemmelbeke.

Er was ooit een tijd dat Lo-Reninge vijf warme bakkers telde, nu is Chris Vankemmelbeke nog de enige die ’s morgens vroeg opstaat om brood en patisserie te bakken. Maar na 45 jaar in de bakkersstiel kijkt Chris stilaan uit naar zijn pensioen. “Ik doe het nog altijd met hart en ziel”, zegt Chris. “Maar de fysieke kwaaltjes beginnen de kop op te steken. Dat is eigen aan de leeftijd en het beroep. Bakkerij De Westpoorte is een eenmanszaak die ik samen met mijn vrouw Karoline run. Zij helpt me ook in de bakkerij en staat in de winkel.”

De kneepjes van het vak

Chris startte zijn bakkerscarrière bij bakkerij Deceuninck in Oostende. “Een toppatissier die ondertussen niet meer bestaat”, zegt Chris. “Daar leerde ik de kneepjes van het vak. Dat was de ideale leerschool. In 1985 tipte een inwoner van Lo me dat de toenmalige bakkerij Quaghebeur een overnemer zocht, een zaak met naam en faam. Als jonge gast van 23 jaar waagde ik mijn kans.”

Na 14 jaar liet Chris de bakkerij over aan andere uitbaters en ging hij aan de slag bij koekjesfabrikant Destrooper in Ieper als productiechef. Maar na zes jaar koekjes bakken, keerde hij terug naar De Westpoorte. “In totaal ben ik dus 34 jaar zelfstandig bakker”, zegt hij. “Ik ben één van de weinige ondernemers van mijn generatie die nog aan de slag is. Velen van mijn leeftijd zijn ondertussen al gestopt. Het is dus tijd dat ook ik de fakkel doorgeef. Ik hoop dat een jonge gast de zaak verder wil zetten en er een nieuwe dynamiek aan geeft. De bakkerij en winkel zijn instapklaar. Ondanks het feit dat ik geen opvolger heb, ben ik blijven investeren in nieuwe kwalitatieve machines. Ik werk nu eenmaal graag met goed materiaal. De bakkerij voldoet aan alle normen en er zijn zelfs nog uitbreidingsmogelijkheden mocht de eventuele overnemer plannen hebben.”

Nochtans heeft Chris vier dochters, maar geen enkele van hen ziet het zitten om in de voetsporen van hun vader te treden. “Ze bakken nochtans alle vier graag”, zegt Chris. “Dus die kwaliteit hebben ze toch alvast van mij geërfd. Er zijn al enkele mensen komen kijken. Iemand deed zelfs al een concreet bod, maar die persoon zou de bakkerij stopzetten. Mijn voorkeur gaat uit naar iemand die de bakkerij verder uitbaat. Of anders verdwijnt de laatste warme bakker.”

Specialiteiten

De tijd dat de bakker aan de slag ging met een deegrol en in het midden van de nacht uit de veren moest om de ovens in gang te zetten om daarna een uur te wachten tot die op temperatuur waren, is al lang verleden tijd. “We moeten nog altijd vroeg opstaan, maar alles is zodanig geautomatiseerd dat je veel kan programmeren”, zegt Chris. “Zo starten de ovens nu uit zichzelf op een vooraf ingesteld uur. Maar je moet natuurlijk willen werken. Dan kan je er een mooie boterham mee verdienen. Het is een stabiel inkomen. De zaak ligt ook goed, langs een drukke weg met veel passage. Ook het toerisme is de voorbije jaren enorm toegenomen.”

“Vroeger had je wit en bruin brood, nu heb je twaalf verschillende soorten”

De naam van de bakkerij verwijst naar de historische Westpoort die vlakbij staat. “We hebben bewust gekozen om de zaak niet te noemen naar mijn familienaam, wat wel vaak gebeurt”, legt Chris uit. “Als een bakker naar wie de zaak is genoemd stopt, dan moet de naam veranderd worden. Nu is dat met De Westpoorte niet het geval, wat ook een pluspunt is. We willen ook nog benadrukken dat we actief blijven tot er eventuele opvolging is.”

De voorgevel van bakkerij De Westpoorte.
De voorgevel van bakkerij De Westpoorte. © KVCL

De bakker van De Westpoorte legde zich in het begin vooral toe op patisserie. “Dat is nu wat minder, maar we hebben nog een ruim aanbod”, zegt hij. “Ik verlegde de focus naar brood. Vroeger had je bij wijze van spreken alleen wit en bruin brood, nu bieden we twaalf verschillende soorten aan. De specialiteiten van het huis zijn de Caesarstaart en de liefdestaart. We verkopen ook belegde broodjes en een beetje kaas en charcuterie. De mensen hebben tegenwoordig steeds minder tijd en vinden het handig als ze alles in één zaak kunnen kopen.”

Het zwarte gat

Een broodronde doet Chris niet meer. “We leveren wel nog grote bestellingen aan vakantiewoningen en -boerderijen in de regio”, zegt Chris. “Ook bij vaste klanten die om een of andere reden minder mobiel zijn en niet meer naar de bakkerij kunnen komen, gaan we langs. Mensen die jarenlang hun broodje kwamen halen, laten we niet in de kou staan.”

Chris vreest wel een beetje voor het zwarte gat. “Ik heb mijn hele leven niet anders gedaan dan bakken, maar we zullen zeker meer tijd besteden aan de familie. Ik heb vier kinderen en vier kleinkinderen. Die zullen alvast meer op mij kunnen rekenen.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content