Kris D’huysser baat Oude Kaasmakerij in Passendale uit:“Gevoel voor commerce komt van mijn ouders”

Als zesjarige ging Kris D’huysser al mee met zijn ondernemende ouders op melkronde door Ieper en omstreken. Dat hij veertig jaar later als zelfstandige ondernemer de Oude Kaasmakerij in Passendale mag uitbaten, maakt de cirkel rond.

Veertien jaar lang had Kris D’huysser een mooie job bij Roularta, maar het ondernemersbloed kruipt waar het niet gaan kan en Kris startte in 2014 E.C.M. Group. “Het oorspronkelijke idee was om een kleinschalig reclamebureau op te starten”, vertelt Kris. “Ondertussen is het veel meer dan dat: uitbating van de Oude Kaasmakerij, vakantiewoningen, bed and breakfast Elysian in de Grachtstraat, de kaaswinkel in de Zonnebeekseweg … Daarnaast verhuren we ook een vakantiewoning vlakbij Saint-Tropez, maar dat is een folietje.”

Waarom die carrièreswitch?

“Ik was 38 jaar en na veertien jaar bij Roularta dacht ik: what’s next? Ga ik hier nog 26 jaar blijven tot aan mijn pensioen? Toen ik dat een paar keer thuis gezegd had, zei mijn vrouw: als je de stap wil zetten naar het zelfstandig ondernemerschap, dat er toch een beetje in zat van thuis uit, moet je het nu doen, want nu hebben we lagereschoolkinderen. Als de kinderen verder studeren, heb je immers een verantwoordelijkheid als vader. Dan moet je zekere inkomsten hebben.”

Begon je eraan met een klein hartje of had je er wel vertrouwen in?

“Vertrouwen was er altijd. Je moet toch ambitieus zijn als ondernemer. Een klein hartje was er ook, maar ik had een twintigtal mensen opgebeld, KMO’s uit de ruime omgeving, om mijn businessmodel uit de doeken te doen. Die zeiden: Kris, je moet dat doen. Op vandaag zijn er van die twintig een tiental heel goeie vrienden geworden die regelmatig klant zijn. Dat is wel plezant.”

Het ondernemerschap kreeg je mee van thuis?

“Mijn ouders waren heel bekend in Ieper als melkboeren. Het gevoel voor commerce komt dus van mijn vader en moeder. Heel hun leven waren ze de baan op met melk. Mama had vroeger een winkel, daarna ging ze ook de baan op en ik ging als zesjarige al mee. Eigenlijk deden ze het principe van de ‘Nederlandse winkelkar’. Ze hadden bier, melk, kaas, yoghurt … mee. Zuivel en voeding zijn me dus niet onbekend.”

Dat je nu ook de Oude Kaasmakerij in Passendale uitbaat, maakt de cirkel rond?

“Dat ik hier terechtkwam, was puur toeval. Via een bevriend vastgoedmakelaar kreeg ik de vraag van de familie Donck om de Oude Kaasmakerij uit de penarie te helpen. Er was een faling in de uitbating en de vorige uitbater was met het volledige orderboekje gaan lopen. We wisten dus dat er een aantal feesten gepland waren, maar niet wanneer en voor hoeveel. Wij deden open en zeiden: benieuwd wie er zal komen en benieuwd wat er zal gegeten worden. Dat was een heel bijzondere start, want we hebben op heel korte termijn waanzinnig veel geleerd.”

Hoe hebben jullie dat dan aangepakt?

“We deden een oproep in de pers. Onder andere in de Krant van West-Vlaanderen verscheen er een artikel met als titel: ‘Help, wie feest er in mijn feestzaal?’. Plots kregen we dan telefoons van mensen die vroegen of hun communiefeest nog doorging, of die zeiden dat ze op een bepaalde dag gingen komen met een bus. Uiteindelijk stonden we in die eerste zes maanden maar twee of drie keer echt voor verrassingen. (lacht) Het mag dus wel eens spannend zijn, maar niet iedere dag. Dan zou het niet meer plezant zijn. Of ik stressbestendig ben? Dat valt mee, ik moet vooral een pluimpje geven aan het team dat meedenkt en meewerkt, en dan vooral mijn medevennoot Chesney Logghe.”

Voor een bedrijf als E.C.M. was het wellicht extra moeilijk tijdens de coronacrisis?

“Corona overleef je wel in een gezonde onderneming. Moeilijker is het inflatieverhaal. Dat zweten we vandaag nog altijd uit. We hebben een vrij dynamisch parcours uit de grond gestampt. Als je dan twee jaar stilstaat en dan nog een inflatie krijgt van 11 procent, inclusief indexeringen van lonen, dan moet je toch even slikken. Zeker omdat in onze business veel zaken zes maanden tot een jaar van te voren gepland wordt. Dan kan je niet zomaar je prijzen verhogen.”

Had je gedacht dat je hier na zes jaar nog steeds ging zitten?

“De intentie was om de Oude Kaasmakerij zes maanden uit de penarie te helpen. Maar ik had toen een jobstudent van 17 jaar – Chesney is ondertussen medevennoot geworden – waardoor we het groeiparcours konden bestendigen. In deze branche weet je dat je in het hoogseizoen zeven op zeven moet werken, maar je moet ook eens kunnen ademhalen.”

Heb je nog dromen?

“Dat is misschien toch nog iets in het buitenland doen, in de vakantiebranche. Een droom is een groot woord. Misschien is de vraag beter: wat zou een gemiste opportuniteit zijn in je leven? Negen kansen op tien zal dat er niet van komen, want je zit met je gezin en je verantwoordelijkheden. Als ik dan toch een droom mag kiezen, dan is het veel vakantie en veel reizen.”