“Na tien mooie jaren vol warme ontmoetingen, heerlijke momenten en waardevolle herinneringen, hebben we met een zwaar hart besloten om definitief de deuren van onze tearoom te sluiten.” Bernard Vanlerberghe en Caroline Michiels stoppen halfweg december met ’t Kapoentje in de Vlamingenstraat in Wervik. “Ik ben met pensioen, de voornaamste reden waarom we stoppen”, vertelt Bernard.
“Dat we stoppen halfweg en bijvoorbeeld niet eind december heeft ook zijn reden. Eigenlijk gingen we in november sluiten. Ik speel al sedert 2001 toneel bij de koninklijke toneelvereniging Vreugde na Arbeid in Beselare. Normaliter zou ik nu niet meedoen maar er viel iemand ziek en neem ik zijn rol over. Door het toneel stoppen we twee weken later dan we aanvankelijk hadden voorzien”, vertelt Bernard (67).
Al 70 jaar
“Het is moeilijk onder woorden te brengen hoe dankbaar we zijn voor uw steun, enthousiasme en het vertrouwen dat u ons in de loop der jaren hebt gegeven”, zo staat het te lezen in een boodschap naar de klanten toe. “Uw glimlach bij een lekker kopje koffie, de gezellige gesprekken en uw regelmatige bezoekjes hebben van onze tearoom een plek gemaakt waar we ons echt thuis voelden, samen met u. Bedankt voor elk bezoek, elke lach en elk mooi moment dat we hebben mogen delen.”
’t Kapoentje heeft een rijke geschiedenis. Een pluspunt is de ligging midden in het stadscentrum en het terras vooraan. Er is een vast cliënteel. “Ik zou graag nog wat genieten van het leven”, vertelt Bernard. “Anderzijds heb ik het gevoel de mensen in plan te laten indien er geen overnemer komt en dit pand wordt afgebroken voor de bouw van bijvoorbeeld flats. ’t Kapoentje bestaat ongeveer 70 jaar. Tachtig procent zijn vaste klanten. Er zijn mensen die hier al jaren komen. Sommigen al van kinds af aan samen met hun ouders. Twintig procent zijn Fransen.”
Dubbel gevoel
’t Kapoentje heeft door de jaren heen een goede naam en faam opgebouwd. Hopelijk komen er nieuwe uitbaters. “Het zal zeer doen als we stoppen”, gaat Bernard voort. “Aan de ene kant verlang ik naar de sluiting. Ik zal geen stress meer hebben. Ik zit hier met een dubbel gevoel. Het draait nog altijd goed. We zitten nooit een uur zonder volk. Voor een koppel is het perfect rendabel. Er zijn verschillende mogelijkheden met dit pand. Binnen zijn er 80 plaatsen, buiten zo’n 20.”
Er is corona geweest en toen moest de horeca twee keer dicht. “We hadden ook te maken met veel grote werken”, vertelt Caroline. “Van de plaatsing van de nieuwe Leiebrug tot de heraanleg van de Steenakker die anderhalf jaar duurde.”
Bernard en Caroline woonden in Beselare en verhuisden naar de Koestraat in Wervik. Ze hebben twee zonen Cedric en Gaëtan. ’t Kapoentje nemen ze niet over. “Gaëtan volgt aan de universiteit zijn vijfde jaar audiologie”, vertelt Bernard. “Cédric werkt voor Touroperator Best of Travel in Roeselare.”
Bernard groeide op in Staden, Caroline in de Koestraat in Wervik. “Mijn ouders baatten in Staden 32 jaar eerst café ‘t Hoekske en nadien café De Leeuwerik uit”, vertelt Bernard. “Ik ben geboren in een café. Ik was zelfstandig vertegenwoordiger en verkocht voor een Nederlandse firma dubbel glas. Ik deed op jaarbasis 50.000 à 60.000 kilometer. Het wordt straks een heel ander leven. Ik stond altijd tussen het volk. In het café van mijn ouders, later als vertegenwoordiger en nu in ’t Kapoentje.”
Te koop bij Minthus
“Thuis wacht er veel werk, er zijn veel dingen die liggen te wachten. Ons jongste kleinkind is 15 maanden en op dinsdag zorgen we ervoor. Caroline is jonger en gaat op zoek naar een andere job. Hier staat ze in de keuken. Ze werkte als bediende maar is gestopt om hier te komen werken. We waren toen twee jaar bezig.”
De zaakvoerders doen een beroep op het vastgoedkantoor Minthus uit Beselare om op zoek te gaan naar een koper. “We zouden het pand het liefst overlaten met de handelszaak in, zodat de unieke sfeer en de ziel van onze tearoom blijven bestaan”, klinkt het. “Daarom hopen we dat iemand met dezelfde passie en liefde voor deze plek de fakkel wil overnemen. Wij staan open voor iedereen die geïnteresseerd is in het najagen van deze droom. We hopen dat ons verhaal – in welke vorm dan ook – een mooi vervolg krijgt.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
