Banden Mortier viert 75ste verjaardag en is aan vierde generaties toe: “Hier overwinteren elk jaar maar liefst 9.000 banden”

Het team van Banden Mortier met links Roland en Wim Mortier en Michiel Mortier zittend op de jeep omringd door werknemers Kevin ‘Harry’ Plets, Glenn ‘Brommer’ Tytgat en Davy ‘Fritz’ Devolder en rechts Sofie Devos.
Het team van Banden Mortier met links Roland en Wim Mortier en Michiel Mortier zittend op de jeep omringd door werknemers Kevin ‘Harry’ Plets, Glenn ‘Brommer’ Tytgat en Davy ‘Fritz’ Devolder en rechts Sofie Devos.
Wouter Vander Stricht

Banden Mortier, dat langs de Ruiseleedsesteenweg gevestigd is, bestaat 75 jaar. En ondertussen heeft met Michiel Mortier de vierde generatie de intrede gedaan. In die drie kwarteeuwen heeft het bedrijf al een hele geschiedenis doorgemaakt.

Het was Jules Mortier die in 1945 met de zaak startte. Zijn zoon Roland (78), die hem later zou opvolgen, schetst de geschiedenis van de eerste jaren. “De zaak bevond zich toen bij het toenmalige café Rialto, wat nu De Nachtwacht geworden is in de Kasteelstraat in Izegem. Mijn pa was cafébaas, maar ook taxi- en buschauffeur. Hij startte toen ook met het vervaardigen van fietsbanden. En alles wat kapot ging, werd toen nog hersteld. Mijn pa was een knappe stielman.”

Carrière op zee

Halverwege de jaren 50 volgde de verhuizing naar het Rameplein in Tielt. “Door de reclame die toen aan de gevel hing, was dat bekend als het ‘gele huis’. De zaak groeide er verder tot mijn vader in 1967 een zwaar werkongeval had. Hij lag toen lange tijd in coma. Zelf was ik de jongste van vier, ik had nog twee broers en een zus. Maar zij hadden geen interesse in de zaak. Op momenten dat ik thuis was, hielp ik mijn vader altijd. Van het buitenland bracht ik ook altijd het nieuwste materiaal mee voor mijn vader. Zelf was ik officier op de lange omvaart, ik zat op zee toen het ongeval gebeurde. Ik werd naar huis geroepen, wat niet evident was. Het duurde 14 dagen. Er moest eerst in vervanging voorzien worden en ik werd naar huis gevlogen.”

Maar het zou niet enkel op professioneel vlak een verandering betekenen voor Roland. “De verpleegster die mijn vader verzorgde, werd later mijn vrouw. Ik stapte in de zaak en al in 1970 trokken we naar een nieuwe vestiging in de Pittemsesteenweg. Ik runde de zaak ook jarenlang zonder werkvolk. In het weekend deed ik dan de baan en trok naar transporteurs en grote klanten.”

Ooit moesten we gaan depanneren op het koninklijk paleis

Maar de groei van het bedrijf kwam er toen Roland voor merken als Michelin en Dunlop internationale depannages ging doen. “Dat was goed betaald, maar je moest dag en nacht klaar staan. Ook op zondag. Als ik een oproep kreeg, moest ik bijvoorbeeld naar Marseille rijden om daar een vrachtwagen te gaan depanneren. Je kan je dat nu haast niet meer voorstellen. Ik was veel van huis weg, maar ik was zendamateur. En zo stond ik ook in contact met het thuisfront.”

In 1986 kwam zoon Wim (50) in de zaak en volgde ook de verhuizing naar de Ruiseleedsesteenweg. Tot 2011 werkten ook Roland en echtgenote Mieke Casaert nog mee. In 2004 was Wims vrouw, Sofie Devos, het team komen versterken. En in 2017 deed met Michiel (22), zoon van Wim en Sofie, de vierde generatie de intrede. “Er werkten hier in al die jaren ook monteurs, de meeste van de mensen bleven lang op post. Geert Defour heeft bijna 40 jaar bij ons gewerkt, maar is kort na zijn pensioen helaas overleden.”

Anno 2021 kun je bij Banden Mortier in Tielt terecht voor een immens gamma aan banden. “We doen eigenlijk alles: van banden voor een rolstoel tot exemplaren voor grote landbouwmachines. Courante maten hebben we op stock. We blijven de depannages doen, maar wie op zijn wagen versleten banden heeft, kan hier gewoon binnen komen. We maken een akkoord en vervangen meteen de oude banden. Maar we gaan onze klanten ook helpen als ze ergens pech onderweg hebben. Het is bij ons door corona iets kalmer. Door dat telewerken is er minder volk op de baan, maar we klagen niet. We vieren ons 75 jaar bestaan en wie naar onze site surft kan maandelijks een nieuwe bandenset winnen.”

SOS Piet

Ook de banden maakten door de jaren heen al een technologische evolutie door. “Het brandstofbesparende aspect begint een grote rol te spelen. Zo staan we ook in het voor uitlijnen van vrachtwagens. We geven advies waar kan. Maar we blijven ook dag en nacht beschikbaar voor wie ons nodig heeft. We doen ook het bandenonderhoud van de wagenparken van Bofrost, dat levert toch wel heel wat interventies op. Maar ook particulieren blijven even welkom natuurlijk. Weet je dat er hier 9.000 banden overwinteren? Wij bewaren die hier en doen dan de wissel tussen winter en zomer en omgekeerd. Met heel wat van onze klanten bouwen we een band op. We slaan wel eens een babbeltje, mensen die met iets zitten kunnen het bij ons in vertrouwen kwijt”, aldus Sofie.

En ook bekende mensen moeten al eens gedepanneerd worden of hebben een nieuw stel banden nodig. “Luc Appermont, Laura Lynn, Evy Gruyaert… Allemaal kwamen ze al eens langs. En ook eens Piet Huysentruyt. Hij was voor opnames van SOS Piet in Tielt. Iedereen kent het SOS Piet-wagentje waarmee hij kwam aangereden voor de opnames, maar hij reed zelf met een Jaguar. En die stond in panne. Wij herstelden die, maar toen ik een gehandtekend boek van SOS Piet probeerde te scoren, kwam ik van een kale reis thuis”, lacht Sofie.

Wim pikt in. “En ooit moesten we gaan depanneren op het koninklijk paleis. Niet de koning, maar een schildersbedrijf dat daar aan de slag was, had onze diensten nodig. En voor een moordonderzoek moesten we kogels uit banden halen.”

Amerikaanse Ford

Ook de ligging van de zaak is uitstekend. Wim: “De N37 is na de autosnelwegen de tweede meest bereden weg van het land. We wonen ook bij onze zaak, een extra troef.” Het gezin van Wim en Sofie telt ook nog twee dochters. Lisa (23) werkt bij Joris Ide, Lotte (21) studeert voor audiologe. In de zaak hebben ze ook enkele trouwe medewerkers, elk met hun bijnaam: Davy ‘Fritz’ Devolder, Kevin ‘Harry’ Plets, Glenn ‘Brommer’ Tytgat.

En dat ondertussen de nieuwe generatie definitief de intrede heeft gedaan, bewijst volgende anekdote. De jeep, een Amerikaanse Ford, van opa Roland werd altijd door hem alleen bestuurd. “Het was een unicum in België toen ik die kocht. Ik kon er overal mee aan de slag, ook op het veld om tractors te depanneren. Het was een machtig beestje.” Wel, de sleutels van de jeep zijn overhandigd aan kleinzoon Michiel. Die was de vorige twee jaar 40.000 kilometer de baan om op te gaan depanneren. Het land rond.

www.75jaarmortiertielt.be

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier