“Als ik mijn leven nog één keer kon overdoen, dan zou ik alles op dezelfde manier doen. Ik zou trouwen met dezelfde lieve man en hetzelfde beroep uitoefenen. Ik zou opnieuw voorrang verlenen aan mijn werk in plaats van met vakantie gaan”, zegt Annie Dedeurwaerdere uit de Gentstraat, die de 60ste verjaardag viert van Tegelhuis Windels in de Kortrijkstraat. Momenteel werken er ook al twee kleinkinderen in de zaak.
Eric Windels was afkomstig uit de Onze-Lieve-Vrouwstraat. Na de schooljaren werkte hij in de schoenensector, maar door de crisis volgde hij een opleiding tot vloerlegger in Roeselare. Eens dat diploma op zak werkte hij één jaar bij de firma Vandekerckhove in de Oostrozebekestraat.
Op 9 augustus 1963 begon hij als zelfstandige met een kleine zaak. Toen woonden Eric en zijn vrouw Annie langs de spoorweg in de Kortrijkstraat. In de garage stond er een bureau. Daar kwam het cliënteel de vloerwerken bespreken. Acht jaar later verhuisden ze naar de Kortrijkstraat 8, waar nu de firma Machinerie Windels is gevestigd. Ook daar bouwden ze verder aan de uitbouw van hun bedrijf, waarna ze grond aankochten op de hoek van de Kortrijkstraat 26 en de Heirweg Zuid.
Vanaf 15 september 1989 had de firma daar een onderkomen met een mooie toonzaal. Ook deze locatie werd echter te klein. Op 20 maart 2009 verhuisde het bedrijf mét toonzaal naar de Kortrijkstraat 142. In 2001 ging Eric met pensioen, maar toch vertoefde hij nog regelmatig in het bedrijf. In 1994 stapten zoon Kristof (52) en schoondochter Stephanie Fierens (49) al in de zaak. Ook nu nog staan ze aan het roer, maar twee van hun kinderen werken eveneens mee. In januari 2023 begon Marie (21) mee te werken. Sinds juli werkt ook zoon Pierre (18) mee. Hun oudste zoon Axel is dokter. “Of ik trots ben?” herhaalt Annie (84) onze vraag. “Natuurlijk, want ik zat van thuis uit al in die sector en dus is dat van mijn familietak al de vierde generatie die nu in deze sector werkzaam is. Ik kom inderdaad uit een bouwstoffen- en tegelbedrijf uit Lendelede. Van de kant van Eric is dat de derde generatie. Mijn man begon ermee, daarna nam zoon Kristof het over en nu zijn het de kleinkinderen die deel uitmaken van het bedrijf.”
Prachtig beroep
Op woensdag 13 april 2022 overleed Eric op 85-jarige leeftijd in AZ Groeninge in Kortrijk. “Op 9 augustus bestond Tegelhuis Windels 60 jaar. Deze tekst draag ik op als eerbetoon aan mijn man, die ik nog altijd diep in mijn hart draag. Eric is hier thuis nog altijd aanwezig. Ik mis hem”, bekent Annie, waarna ze sprak over het beroep dat ze zoveel jaren uitoefende.
“We hadden een heel goed team en we waren sterk in het geven van advies. Ook nu nog zijn dat onze troeven”
“Dit is nog altijd een prachtig beroep, zelfs na 60 jaar. Natuurlijk is de sector geëvolueerd. Toen we begonnen, waren Eric en ik alleen in de regio. Later kwamen er nog dergelijke zaken bij. Dat was voor ons geen probleem, want de zon schijnt voor iedereen. We zagen alles evolueren. Ons beroep is hetzelfde geworden zoals in de kledingsector. Ook daar komt er ieder jaar iets anders uit. Nu moet je als zelfstandige ook vlugger iets kunnen regelen en tijd vrijmaken in de planning om aangevraagde vloeren te kunnen bezorgen.”
Annie is trots op wat ze – samen met haar echtgenoot Eric – realiseerde en op de opvolgers. Wat waren hun sterkste troeven? “We hadden een heel goed team met gemotiveerde personeelsleden, waren vriendelijk tegenover het cliënteel en we waren sterk in het geven van advies. Ook nu nog zijn dat onze troeven. We zijn ook altijd mee met de collecties. We vernieuwen vaak de toonzaal om met de laatste trends mee te zijn.”
“Dankbaar voor alles”
Annie praat nog altijd vol trots over de job die ze zoveel jaren uitoefende. “Dat was mijn leven. Als ik mijn leven één keer zou mogen over doen, dan deed ik precies hetzelfde. Ik zou trouwen met dezelfde lieve man en hetzelfde beroep uitoefenen. Iedere zaterdag ga ik nog naar mijn bureau in de zaak om kleinigheden in orde te brengen en om even te praten met cliënteel dat er op dat moment rondloopt. Ik stond altijd ook liever in mijn winkel dan dat we vakantie namen. Maar de opvolgers mogen niet zo gefocust zijn op hun werk zoals ik dat ooit was. Nu moet men vakantie nemen, want de stress is toegenomen. Ze zouden het niet meer volhouden.”
“Och, er is zoveel veranderd. Vroeger kwamen de vertegenwoordigers ‘s middags langs en dronken we samen een kopje koffie. Nu is dat niet meer mogelijk wegens te druk. Maar het is nog altijd een prachtig beroep”, zegt Annie, die net voor ons vertrek nog zei: “Ik bedank iedereen voor de goede samenwerking in die voorbije 60 jaar. Ik geniet er nog altijd van, want er zijn mij zoveel herinneringen bijgebleven.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
