Alain Scheldeman uit Eernegem is al drie decennia fietshandelaar: “Ik ben begonnen met vier fietsen”

Alain Scheldeman: “Zelfs klanten uit Brugge en Oostende vinden hun weg tot bij mij.” (foto Coghe) © Foto Coghe
Rudi Ilegems
Rudi Ilegems Medewerker KW

30 jaar geleden begon Alain Scheldeman (53) uit de Westkerkestraat een eigen fietsenhandel. “Fietsenherstellers zijn niet meer dik gezaaid”, weet hij. “Ik heb nu klanten uit de hele regio. Graag zou ik nog tien jaar doorgaan.”

Alain Scheldeman (53) startte zijn zaak 30 jaar geleden in de Stationsstraat. Het gebouw is intussen afgebroken en vervangen door appartementen. 30 jaar geleden waren en nog drie collega’s die in Eernegem actief waren, nu blijft alleen hij nog over. Alain is samen met Kristel Rosseel (49). Samen hebben ze een zoon Dylan.

“In 1991 moest ik door privéomstandigheden een keuze maken”, herinnert Alain het zich nog. “Ik gaf mijn vast werk op en begon zelfstandig een fietsenhandel. Dat mijn grootvader Cyriel Tommelein ooit fietsenmaker was geweest heeft daar uiteraard een grote rol in gespeeld. In de volksmond was zijn bijnaam trouwens ’t Ventje. Oudere Eernegemnaars zullen zich dat zeker nog herinneren. In het begin startte ik met zo maar eventjes vier fietsen.”

“De eerste fietsen die ik verkocht waren bestemd voor Rita Cappelle en Johny Decaestecker. Zij wonen in de Berkenlaan en kregen een fiets aangeboden ter gelegenheid van hun 20ste huwelijksverjaardag. Ze werden geschonken door de Lantaarnschotters. Na twee weken stonden er dan toch al 18 fietsen in mijn winkel”, vertelt Alain.

Krantenronde

“In 1997 liep het huurcontract af in de Stationsstraat en kon ik het huis van mijn grootouders, waar hij aan fietsen gewerkt had, kopen. Makkelijk was het allemaal niet, die eerste jaren, en ik heb dan ook lang een bijberoep gehad. Op mijn sluitingsdag ging ik dan ook werken. Ik heb ook lange jaren de krantenronde gedaan, voor ik aan mijn dagtaak als fietshersteller begon. Zulke lange werkdagen kruipen in de kleren natuurlijk.”

“Nu kan ik dat niet meer. Ondertussen heb ik leren omgaan met concurrentie van grote winkelketens. Daarnaast wordt er ook veel online gekocht. Zelf koos ik al die jaren voor het merk Venturelli, van West-Vlaamse makelij.”

Een andere grote omwenteling is er gekomen met de komst van de elektrische fiets. “Ik heb wel een beetje bijscholing kunnen volgen, maar het meeste heb ik wel zelf moeten leren. Mijn grote troef is dat ik fietshersteller ben. Die zijn nu eenmaal niet zo dik meer gezaaid. Begin de jaren ‘90, had je als fietseigenaar in Eernegem nog de keuze om je fiets te laten herstellen bij Duweyn, Kemel, Pollet en mezelf.”

“Dat is intussen wel wat veranderd. Ik moet nu vaststellen dat ik klanten heb uit de hele regio, tot uit Oostende en Brugge toe. Bij een hersteller in Brugge moet je een week of meer wachten op je fiets, bij mij heb je hem na maximum twee dagen terug.

Nog tien jaar

Met de coronalockdown waren het voor de fietshandelaars hoogdagen. De verkoopcijfers lagen nog nooit zo hoog. De mensen konden met hun vrije tijd niet veel meer doen dan fietsen of wandelen. Ook ik heb mee kunnen genieten van die toegenomen verkoop, daar moet ik niet flauw over doen. Ondertussen is de verkoop al weer stil gevallen. De markt is al die jaren sterk geëvolueerd.”

“Vroeger kregen de kinderen die hun eerste of plechtige communie deden meestal een fiets. Het was bijna een traditie. Dat is nu wel eventjes anders. Nu gaan ze voor een nieuwe gsm of playstation. Kandidaat kopers durven nu ook veel meer afdingen op de prijs. Ik begrijp dat ergens wel. Ik hoop hier nog 10 jaar mijn zaak te kunnen voorzetten. Dan kunnen we met pensioen”, knipoogt Alain.

(RI)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier