Peter Vanrobaeys is uit het sportieve hout gesneden en is ook een echte familieman. Straks doet hij met vrouw en dochters ook mee aan de 100 km-run voor Kom op tegen Kanker. “Ze zijn me in mijn passie gevolgd en we trainen nu ook al samen.”
Peter Vanrobaeys is net als zijn echtgenote met wie hij al 26 jaar getrouwd is een echte familieman. “We woonden enkele jaren in Sint-Eloois-Winkel en we hebben ons daar ook geamuseerd. Maar ons sociale leven lag duidelijk in Izegem, dus zijn we teruggekeerd. We komen ook beiden uit een warm nest. Jammer genoeg zijn we beiden veel te vroeg ons vader verloren. Onze oudste dochter die straks het huis verlaat, maar gelukkig in Izegem blijft wonen werkt als apotheker bij apotheek De Cock op de Grote Markt. De jongste telg Paulien is orthopedisch verstrekker bij Bond Moyson.”
Je bent altijd sportief bezig gebleven, tot het lichaam niet echt mee wilde.
“Jarenlang speelde ik minivoetbal bij ploegen als Slagerij Verlinde, Sanitair Six, KMD, Vanrobaeys Hout & Interieur… Maar na twee hernia-operaties kon ik niks meer doen. Maar ik voelde dat mijn lichaam toch nood had aan beweging. Ik ben dan beginnen lopen. In het begin verliep dat moeilijk en pijnlijk, maar na een tijdje kon ik een uur pijnvrij lopen. Ik werkte vervolgens toe naar de ‘ten miles’, liep daarna enkele halve marathons om uiteindelijk de uitdaging van de volledige marathon aan te gaan. De eerste marathon die ik liep was meteen een heel prestigieuze: die van New York. Daarna bracht ik ook nog de marathons van Valencia en Eindhoven tot een goede einde. Lopen betekent voor mij echt ontstressen. Het voordeel is dat je het gelijk waar en wanneer kan doen. Ik kom meestal om 7.15 uur op de firma aan, maar in de zomer zou ik ervoor al eens durven gaan lopen. Je voelt je dan dubbel zo fit om er een dag tegenaan te gaan. Lopen is ook een manier van leven, het bezorgt je tonnen energie.”
“Tijdens de lockdown zijn onze dochters bedreven manillers geworden”
Ga je altijd alleen lopen?
“Het is in feite een individuele sport, maar we hebben er ondertussen een mooie vriendenkring mee opgebouwd. Met ons loopclubje DIDOZON wat staat voor dinsdag, donderdag en zondag, de dagen waarop we gaan lopen hebben we al veel leuke momenten beleefd. We houden een doenbaar trainingstempo aan en doen diverse toertjes door Izegem.”
En ook vrouw en dochters kregen de smaak te pakken. De 100 km-run in 2021 in Knokke-Heist staat zelfs op het programma.
“Dat klopt. Ze zijn me in mijn passie gevolgd en straks gaan we samen ook een uitdaging aan. Op 21 maart 2021 doen we mee aan de 100 km-run van Kom op tegen Kanker. Bij dit evenement moeten vier lopers samen 100 km afhaspelen. Eén loper start als eerste en na elke 10 km sluit een extra loper van het team aan. De eerste loper legt dus 40 km af, de tweede 30 km, de derde 20 km en de vierde 10 km. We lopen samen, komen ook samen over de finish en het team legt op die manier samen 100 km af. Het is vrij uniek dat wij dat samen als gezin zullen doen. De 40 kilometer zal ik voor mijn rekening nemen, Monia zal tien kilometer lopen. En onze dochters maken straks onder elkaar wel uit wie 30 en wie 20 km zal lopen. Bedoeling is om zo ook 2.500 euro het inschrijvingsgeld in te zamelen en dat te schenken aan het kankeronderzoek. Daarom zullen we in februari een event-weekend organiseren, als covid het toelaat tenminste.”
En ondertussen kreeg het gezin ook uitbreiding. Hoe heet de jongste telg?
“Raldo is een Japanse Spits. Sinds twee jaar heeft hij een plaatsje in ons gezin gekregen. Soms loopt hij met ons mee aan de leiband en ik volg ook gehoorzaamheids- en agilitytraining met hem.”
Hoe kwamen jullie als gezin de coronacrisis door?
“Uiteraard komen we ook eens graag buiten, we houden van het sociale leven. Zo houden we al eens graag halt bij jeugdvriend Tom Sintobin in de Koornmarkt. Maar tijdens de lockdown hebben we meer dan ooit thuis gemanild. Onze dochters zijn ondertussen ook bedreven kaarters geworden. Zelf houden we ook van het spelletje. Met vier koppels gaan we om beurten bij elkaar manillen, maandelijks op vrijdagavond of zondagmiddag. Een mooie ontspanning die we niet verloren willen laten gaan.”
Heb je ook een levensmotto?
“Work hard, play hard. Er moet hard gewerkt worden, maar er moet ook tijd zijn voor ontspanning. Door Covid-19 is ons personeelsfeest niet kunnen doorgaan en konden we ook onze jaarlijkse inzet van het verlof niet laten plaatsvinden. Daarom hebben we een alternatief gezocht en gevonden. We gaan de VRB-containercup organiseren, gebaseerd op het ondertussen welbekende concept. We gaan de uitdaging aan om zeven sportieve- en precisie-disciplines in een zo kort mogelijke tijd uit te voeren. Het gaat om golf, bankdrukken, lopen, fietsen, apenbrug en roeien. Dit alles gebeurt individueel en in een coronaveilige container die hier naast het bedrijf komt te staan. We maken ons sterk dat heel wat sportievelingen hun kans zullen wagen. En wie niet deelneemt kan op een tv-scherm de prestaties van de collega’s volgen.”
Vanrobaeys nv
Privé
Peter Vanrobaeys en echtgenote Monia Van den Berghe, beiden 49, zijn geboren en getogen Izegemnaars. Ze zijn de ouders van Stefanie (24) en Paulien (22).
Bedrijf
Vanrobaeys nv heeft afdelingen in de Ambachtenstraat 23 en 100 en startte in de jaren ’70 als vlasverwerkend bedrijf. De derde generatie heeft ondertussen de intrede gedaan. Peter en zijn achterneef Jorgen Vanrobaeys hebben al ruim 20 jaar de leiding.
Activiteiten: handel in hout, plaatmateriaal, plafonds, parketten, deuren en isolatie. Bij Vanrobaeys vinden hout en interieur elkaar in harmonie.
Werknemers: 60.
Omzet: 37 miljoen euro.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier