Ruim vier jaar na hun debuutvinyl ‘Inanna’ komt Drums ‘n’ Guns met de opvolger ‘Hail, Hail’ aankloppen. In de elf nummers snijdt zanger Sam Dufoor allerhande maatschappelijke issues aan en deinst hij er niet voor terug om als een brulboei tekeer te gaan. Maar de stuwende songs van de band werden verpakt in een sound die een breed rockpubliek zou moeten kunnen aanspreken.
Aan ‘Hail, Hail’ gaat een lange voorgeschiedenis vooraf, die zelfs groepsnaamoverschrijdend is. In 2001 richt Stefaan Guyot (bas) samen met drie andere Waregemnaars, met name Win Nellen (gitaar en vocalen), Geert Coucke (gitaar) en Bert Van Thuyne (drums), en de naar Gent uitgeweken Koksijdenaar Sam Dufoor (zang) A Last Fine Day op, een band waarvan de naam al snel verandert in Mogul. Deze groepsnaam is een verwijzing naar Project Mogul, een zeer geheim project van de Amerikaanse luchtmacht eind jaren 1940 met als voornaamste doel het detecteren van geluidsgolven op lange afstand van door de toenmalige Sovjetunie uitgevoerde atoombomtesten.
Mogul
In de begindagen profileert Mogul zich als een stonerrockband, maar na de vervanging van Coucke door Jan Gobeyn (gitaar en vocalen) uit Aalter in 2003 doen stomende powerrock-akkoorden met catchy melodieën hun intrede. Dit levert in februari 2006 een eerste titelloze elpee op.
Ruim anderhalf jaar later krijgt die een opvolger onder de vorm van het debuutalbum ‘Build me a Hunchback’, een cd die op Buzzville Records, home of stonerrock, verschijnt. Tijdens het opnameproces hangt oprichter Guyot zijn bas aan de haak, Marjo De Keukelaere (bas, maar ook vocalen en record engineer), eveneens uit Aalter, treedt in zijn voetsporen. Samen met hem duikt Mogul het repetitiekot in Waregem in om aan een tweede langspeler te werken, maar door de tanende interesse in stonerrock ziet ‘Wallflower’ nooit het daglicht.
Mix van stijlen
“Het besef groeide dat we het muzikale geweer van schouder moesten veranderen”, herinnert Dufoor zich. “We konden ons niet langer in het stonerrockhoekje laten wegdrummen. We dienden te evolueren naar een breder muzikaal spectrum.” Daar ging begin 2012 een naamsverandering mee gepaard: Mogul muteerde in Drums ‘n’ Guns, met een apart logo dat tot op vandaag bestaat uit twee vogelvleugels die boven twee pistolen uitsteken.
Na zo’n 40 optredens met demomateriaal brengt het vijftal in januari 2016 de elpee ‘Inanna’ uit. De mayonaise pakt en de groepssound evolueert naar een mix van stonerrock, americana en – jawel – blues. Het legt Drums ‘n’ Guns geen windeieren. “Pas in de zomer van 2018 en een honderdtal optredens verder hebben we het hoofdstuk ‘Innana’ afgesloten om aan nieuwe songs te beginnen sleutelen”, merkt Van Thuyne op.
Tijd genomen
Tijdens die concerten was het het kwintet opgevallen dat vooral de meer uptempo-songs van ‘Innana’ bij het publiek beter gedijden. “Op die schijf zitten de gitaren dikwijls achteraan in de mix, alsof ze als het ware ingekapseld zijn”, geeft Nellen toe. “Dit kwam mede omdat we dat songmateriaal in amper vijf dagen live hebben opgenomen. Daarom hebben we voor ons nieuwe album meer onze tijd genomen.”
De hoge, dunne en soms schreeuwerige stem van Dufoor past uitstekend bij het steviger klinkende songmateriaal dat tegelijk zeer eigentijds klinkt maar ook referenties bevat van gitaarbands als At the Drive In en The Mars Volta. “De voorbije jaren heb ik heel wat optredens van postpunkbands bijgewoond en de zangstijl die hun frontmannen hanteren, heeft me ertoe aangezet om zelf ook tekstfragmenten te declameren en zelfs parlando te brengen. Dat andere bandleden mijn vocalen aanvullen, doet het totaalplaatje completer klinken”, vult de uitgeweken Koksijdenaar aan, die voor alle teksten tekende, inhoudelijk beklijvende lyrics mét inhoud.
We hebben pech dat ‘Hail, Hail’ in deze periode verschijnt, maar ik zet momenteel zwaar in op de promotie van ons album.
“De eerder verschenen single ‘Ocean splits in two’ is een apocalyptisch liefdesliedje, waarbij de wereld bedreigd wordt door iets wat uit de zee komt. Maar het zou onrechtstreeks ook een verwijzing naar COVID-19 kunnen zijn. In de titelsong hekel ik de modes die de beau monde volgen.”
Enkele andere onderwerpen zijn belevingsfestivals waar de sfeer belangrijker geworden is dan de muziek (‘Foot up your Ass’), het overaanbod van commerciële muziek op zogenaamde toonaangevende radiostations (‘Must kill a Radio’), de vraag of sociale media mensen samenbrengt of eerder uit elkaar drijft (‘What’s wrong with the Fire’) en de wijdverbreide angst voor (boot)vluchtelingen (‘Nubian Lions’).
Serious stuff die door de lockdown voorlopig niet op liveconcerten te horen zal zijn. “We hebben pech dat ‘Hail, Hail’ in deze periode verschijnt, maar ik zet momenteel zwaar in op de promotie van ons album. Hopelijk resulteert dit over enkele maanden in een waslijst nieuwe optredens. Het zou tof zijn mocht een boekingskantoor ons hierbij willen helpen.” (SVC)
‘Hail, Hail’ kun je zowel op cd als op vinyl aanschaffen en valt ook te downloaden op allerlei streamingplatforms.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier