Katja Retsin schittert in comedy ‘De Padelburen’ van Het Prethuis: “86 voorstellingen, maar ik raak het niet beu”

Met meer dan tachtig voorstellingen, waarvan het merendeel al uitverkocht is, staat er ook dit voorjaar geen rem op Het Prethuis. In ‘De Padelburen’ zien we voor de eerste keer Katja Retsin schitteren. Niet in het West-Vlaams, al is ze aardig vertrouwd met ons dialect. Katja vindt het een heerlijk stuk: “Het publiek smult ervan.”

Een koppel dat geniet van de landelijke rust, ziet plots een padelveld opdoemen naast hun woning. Ze schakelen een joviale immomakelaar in, die een stel padelliefhebbers kan strikken. Gaan die overstag of duikt er toch nog een beter plan op?

De Padelburen zit over de helft van de tournee, de meest succesvolle tot nu toe van Het Prethuis. Waar het vorig jaar – in z’n tiende jaargang – nog een record van 62 voorstellingen neerzette, wordt dat aantal nu verpulverd.

Fijne kleine familie

“Andere acteurs trekken grote ogen, als je laat vallen dat je 86 voorstellingen speelt, wat best pittig is”, glimlacht Katja Retsin, die in de huid kruipt van Rachel, een padelfanate en typisch dom blondje. “Maar het is zó leuk om te doen. Het is ook een stuk dat ik maar niet beu raak, wat altijd een goed teken is. Enerzijds is het vooral een heel goed geschreven stuk, anderzijds voel je ook dat al die mensen écht goesting hebben om te komen kijken. Het publiek smult ervan. We spelen over heel Vlaanderen, met een heel divers publiek. Soms heb je de mensen al meteen mee, dan weer is het wat harder werken. Maar altijd zijn ze achteraf laaiend enthousiast. We spelen soms zelfs voor 800 man, zoals in Hasselt. Dat is véél. Ik kan alleen maar respect hebben voor wat Jeroen (Maes, red.) doet: schrijven, regisseren en ook nog eens meespelen. Doordat hij en zijn rechterhand Kenneth zich met sympathieke mensen omringen, heerst er altijd een fijne sfeer. Als we op pad zijn, is dat precies een kleine familie.”

Mobiele tweede thuis

Oorspronkelijk zou Tine Priem de rol van Rachel vertolken. “Op een gegeven moment kreeg Jan (Schepens, haar man, red.) een berichtje van Jeroen, om mijn nummer te vragen. Kenneth had mij aan het werk gezien in ‘Taxi, Taxi’, in het Farcetheater (professioneel theatergezelschap met basis in Gent, red.), en vond mij wel passen binnen Het Prethuis. Agendagewijs kwam het goed uit, al was het wel even puzzelen.”

Straf: Katja combineert het spelen met haar televisie- en presentatiewerk bij ATV, ROB, TV Oost, TV Limburg en Proximus Pickx. “Dat is op sommige dagen wel intens, zeker als je op donderdagavond speelt en op vrijdagmorgen in de studio verwacht wordt. Er zijn al weken geweest waarin we acht keer speelden, soms zelfs twee voorstellingen per dag. Dat is wel heftig. Mijn auto is mijn tweede thuis geworden, momenteel.” (lacht)

Verdwenen zinnen

Katja staat op de planken met Jeroen Maes, Peter Bulckaen, Wim Stevens en Martine De Jager. Die laatste heeft een Hollands accent, terwijl Katja haar Gents in de verf zet. “Al was ik wel zo zot geweest om West-Vlaams te leren”, aldus Katja. “Mijn vader is van Kortrijk, maar hij was germanist. Nu, dat is hij nog altijd, eigenlijk. Bij ons thuis werd er geen dialect gesproken, maar ik ben er wel aardig mee vertrouwd.” Katja woont immers vlak over de West-Vlaamse grens, en vertoeft regelmatig in Oostende. “Als we in West-Vlaanderen spelen, is dat West-Vlaams van Jeroen en Peter een pak minder gekuist. Vooral bij Peter is dat zot om te zien, jong. Zo plat! Precies of opeens de helft van zijn zinnen verdwenen zijn. (lacht) Fascinerend om zien én ook nog eens geweldig grappig.”

“Je voelt dat comedy hier echt een vak is waar geschaafd wordt aan het metier”

Hoewel Katja al heel wat theaterervaring heeft – en vorig jaar nog een extra diploma haalde aan de Nederlandse Acteursschool – is zo’n reeks voorstellingen een uitdaging. “Je voelt hier dat comedy echt een vak is. Je krijgt zelden de kans om zoveel te schaven aan dat metier. Ik voel ook dat ik al heel veel heb bijgeleerd. Wat ik ongelooflijk vind, is dat Jeroen om de zoveel tijd de voorstelling filmt en ons nog extra aanwijzingen meegeeft. ‘Misschien moet je daar een langere pauze laten, of de nadruk op dat ene woord leggen.’ Dat is supertof om te mogen ervaren.”

De overgangsperiode

Stilzitten is duidelijk niet aan Katja besteed, want begin maart liet ze ook een podcast los op de wereld. In ‘Opvliegend Wild’ wil ze met haar twee sidekicks Daphné Bomans en Anja De Geyter meer bewustwording creëren rond de perimenopauze, de overgangsperiode die vrouwen doormaken vóór de menopauze.

“Dat kan al vroeg beginnen, waardoor mensen vaak klachten hebben maar die niet meteen aan iets kunnen linken. Het gaat soms om kleine dingen, zoals je huid die uitdroogt, of gewrichtspijnen. Symptomen die vaak onder de mat worden geveegd, of waaraan er vanuit de medische wereld nooit veel aandacht werd geschonken. Je merkt ook dat vrouwen er niet vaak over praten omdat het gelijkstaat aan ouder worden. We hopen hiermee in elk geval iets in gang te zetten. We verdienen niets aan die podcast, integendeel, maar het geeft enorm veel voldoening.”

“Jeroen mag altijd bellen voor een stuk met Het Prethuis. Heel graag zelfs!”

Nog tot begin juni speelt Katja mee met Het Prethuis. In augustus duikt ze dan opnieuw in het theater. “In het Farcetheater spelen Jan en ik een koppel in het stuk ‘Voor Hetzelfde Geld’. Zes jaar geleden waren we al samen te zien in de musicalversie van het verhaal Dolfje Weerwolfje, en dat was zo tof om te doen. Heel blij dat we nu weer een kans krijgen om samen te spelen. En Jeroen mag trouwens ook nog altijd bellen voor een stuk met Het Prethuis. Heel graag zelfs!”