Het Plugstreet 14-18 Experience Center pakt uit met een unieke en vooral erg confronterende expositie. “Onze ouders vertelden ons niet alles” brengt het verhaal van de kinderen in de nasleep van de Grote Oorlog. De expositie loopt nog tot eind november.
De Eerste Wereldoorlog is een van de meest bloederige conflicten van de 20ste eeuw, die heel wat menselijk leed met zich meebracht. Volledige steden werden van de kaart geveegd, in een conflict dat uiteindelijk enkel maar verliezers kende. De ontelbare veldslagen, met bommen en mortieren, zorgden ervoor dat duizenden gezinnen op de vlucht moesten. Bij hun terugkeer vonden ze, in het beste geval, enkel wat puin en resten van wat ooit hun woning was. Vooral kinderen werden geconfronteerd met taferelen die ze niet begrepen en die hun wereld ondersteboven haalden.
Spelen tussen puin
“Tijdens die terugkeer en die heropbouw moesten ouders niet alleen hun eigen leven opnieuw op de rails krijgen, ook de kinderen moesten zo snel mogelijk terug naar de normaliteit”, vertelt Vincent Dumortier (57), medewerker van het museum. Hij wijst bezoekers de weg tussen de honderden unieke stukken die er uitgestald staan. “Er werden overgangsscholen gebouw en kinderen konden genieten van vrije tijd op plaatsen die niet of weinig door de oorlog werden geraakt.”
“De realiteit kon dan wel weer niet worden verborgen: waar Komen-Waasten vandaag ligt, was er toen niets meer. De Engelse soldaten verbleven hier nog een lange tijd en hielpen met de heropbouw. Voor kinderen was het de normaalste zaak van de wereld geworden om tussen het oorlogstuig en de militairen te spelen. We kunnen niet om het feit heen dat dit een onuitwisbare indruk moet hebben gemaakt.”
Documentaire
De titel van de expositie, ‘Onze ouders vertelden ons niet alles’, is dan ook erg bewust gekozen. “Voor de ouders toen was het belangrijk om hun kinderen opnieuw kind te laten zijn en dus werd er veelal niet gesproken over ‘den oorlog’. Zowel op school of thuis was het een taboe, want kinderen moesten daar niet mee worden belast.” Vincent is vooral trots op de documentaire die het museum heeft weten te maken.
“We trokken naar enkele rusthuizen waar we nog konden spreken met 100-jarigen die het als kind allemaal hebben meegemaakt. Zo is er een dame die in 1922 werd geboren en op erg jonge leeftijd terug naar Le Bizet trok met haar ouders. Tijdens de oorlog waren ze gevlucht naar het Franse Boulogne. We spraken ook met een dame wiens vader toen nog een jonge snaak was. Hij vertelde haar de verhalen van toen hij klein was en hoe ze speelden met kogels die ze vonden in de velden. Hij rookte er ook zijn eerste sigaret, aan hem gegeven door een Engelse soldaat, terwijl ze op een kist met granaten zaten. Vandaag is het een bijna surrealistisch gegeven maar toen hadden de kinderen niets anders om mee te ravotten.”
De expositie loopt nog tot eind november 2022. Meer info is terug te vinden op de facebookpagina van het museum.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
