Na versoepelingen konden musea in december opnieuw de deuren openen. Het brouwerijmuseum in Komen-Waasten bleef echter dicht en is nog altijd gesloten, tot grote wanhoop van de zaakvoerster. “Door een administratieve anomalie is het voor mij niet toegelaten opnieuw mensen rond te leiden”, zucht Emilie Vasseur.
Het museum, gesitueerd in de voormalige brouwerij van de grensgemeente, kan jaarlijks rekenen op heel wat belangstelling. Pal aan de grens, tegen de Leie aan, is het een trekpleister voor zowel wandelaars en fietsers die er toevallig voorbij komen of voor mensen met een passie voor de geschiedenis van het bier. De gemeente spaarde de afgelopen jaren dan ook geen moeite om de plaats onder de aandacht te brengen. Grote informatieborden, met daarop de historiek van het geklasseerde pand, lokken mensen naar het museum.
Koude douche
“Toen we in december te horen kregen dat we opnieuw konden openen, zijn we meteen gestart met een resem voorbereidingswerken. Van het drukken van flyers, tot het opfrissen van de ruimtes die er al maanden ongebruikt bij lagen.” Emilie wordt emotioneel wanneer ze spreekt over dat ene catastrofale telefoontje dat ze kreeg. “Ik wilde geen enkel risico nemen en nam contact op met de gemeentelijke covid-cel om na te gaan of ik wel degelijk alles volgens de regels van de kunst had gedaan. Die mensen belden op hun beurt naar de Federale Overheid en daar volgde een koude douche: het was voor mij ten stelligste verboden opnieuw te openen!”
Museum… of niet?
Het Brouwerijmuseum wordt door de overheid niet erkend als museum, maar als ruimte met museumfunctie. “Uiteindelijk is het een woordspeling, niets meer of minder”, foetert Emilie. “Deze plaats bestaat al jaar en dag, nog van voor toen wij hier aan het roer stonden. Zowel de gemeente, de provincie als het gewest hebben deze plek in zowat al hun toeristische brochures opgenomen. De federale overheid volgt die redenering niet. Volgens hen moet een museum gekoppeld zijn aan een vzw en niet aan een bedrijf, wat hier wel het geval is. Toen we de plaats overnamen, kregen we de exploitatierechten van zowel het café als het museum, maar boekhoudkundig valt alles onder het café. Noch de gemeente noch ikzelf waren van die finesse in de wetgeving op de hoogte, waardoor ik nu met mijn rug tegen de muur sta.”
Reserves zijn op
Van enig perspectief lijkt er voor Emilie dan ook nog geen sprake. “Ik kan enkel maar veronderstellen dat ik dus ook voor het museum de regels van de horeca ga moeten volgen”, sluit ze af. “De gemeente doet er alles aan om dit voor mij uit te zoeken, maar het is vechten tegen de bierkaai. De crisis heeft ervoor gezorgd dat zowat al mijn reserves zijn opgebruikt en dit mag echt niet lang meer aanhouden.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
