Manu Van Acker werkt graag met zijn stem. Daarom ging hij radio studeren. Vandaag mag hij een rol vertolken in ‘100% Wolf’, de nieuwe animatiefilm van Studio 100. “Het was een heel leuke ervaring. Het is iets wat ik graag nog meer zou doen”, vertelt de Oostendenaar.
Manu Van Acker (21) is een bezige bij: hij is al vijftien jaar bij Scouts Sint-Jan, is actief bij een jongerengroep in het Concertgebouw Brugge, maakt studentenradio, … Nu heeft hij ook een stemmenrol te pakken: vanaf 28 oktober kan je hem horen in de Studio 100-film ‘100% Wolf’. “De film gaat over Freddy Lupin, een gewone jongen die op zijn veertiende in een weerwolf zal veranderen”, vertelt Manu. “Maar helaas verandert hij in een poedel. Hij moet dus bewijzen dat hij honderd procent wolf is.”
Voorbij na vier uur
Manu Van Acker studeert radio in Brussel. Stemmenwerk is dan ook een logische stap voor hem. “Het was de eerste keer dat ik zoiets deed. Ik had de casting call gezien, heb me aangemeld en de job gekregen”, glundert Manu.
“In vier uur had ik mijn rol ingesproken. Het was echt heel tof om te doen. Het is ook een heel fijne rol. Ik speel Hamish, een Schotse terriër, een intelligent personage dat ook wel wat mopjes maakt. Een enorm fijne ervaring, zeker iets dat voor herhaling vatbaar is. Als het zou lukken, dan zou ik dat heel graag nog vaker willen doen”, klinkt het.
Met radio en stemmenwerk kan je veel emoties losweken
“Ik droom ervan om meer met mijn stem te doen”, gaat hij verder. “Voor de radio werken? Heel graag! Al is achter de schermen iets doen ook al goed. In het middelbaar wist ik niet dat de richting radio bestond. Maar ik was wel altijd al creatief. Ik hield van acteren, al van kleins af. Zo voerde ik altijd toneelstukjes op op het einde van de dag in de kleuterschool. Gelukkig ben ik daar uitgegroeid. (lacht) Op een bepaald moment had ik het wel wat gezien, dat acteren. Gelukkig wees een docent me op de richting radio.”
Oostende of Brussel
“Ik hou van radio en stemmenwerk omdat je er veel emoties mee kan losweken”, vindt Manu. “Het is een beetje zoals een boek lezen. Wanneer pakweg een woonkamer beschreven wordt, kan je je dat zelf helemaal inbeelden. Soms ben je dan teleurgesteld als achteraf blijkt dat het er niet helemaal op lijkt, of juist tevreden als het is zoals je je voorstelde”, zegt de Oostendenaar.
“Weet je, ik dacht altijd dat ik in Brussel zou gaan wonen”, geeft Manu nog mee. “Maar door de lockdown besef ik pas wat een geluk het is om in Oostende te wonen. Ik ben daar dus nog niet helemaal zeker van”, besluit Manu glimlachend.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier