Kunstroute laat opnieuw blijvend aandenken achter

foto WK
Redactie KW

Tijdens zijn vierentwintigste editie zet Kunstroute Zuienkerke deze zomer evenveel kunstenaars in de kijker. Kempenaar Jan Franssen exposeert in zaal Spietsela, maar nam ook een elektriciteitscabine onder handen. Zo maakte hij van een saai, alledaags object een kleurrijke blikvanger. “Het is een mooi cadeau om je verhaal zo in het straatbeeld te mogen brengen.”

‘Painting as it comes, of gewoonweg, schilderen zoals het komt’, introduceert Jan Franssen (60) zichzelf op zijn Instagrampagina. De Kempense kunstenaar – hij woont in Brecht – wordt al jaren gevraagd op het Cactusfestival in Brugge, waar hij het hekwerk en de backstageruimte van kleurrijke toetsen voorziet. “150 meter in één week tijd, met ons tweetjes”, glimlacht hij.

Ook in Zuienkerke is z’n zoon Berre weer mee. “De ideetjes komen vooral van papa hoor”, zegt die gauw. “Ik assisteer vooral.”

Naar aanleiding van de 24ste Zuienkerkse Kunstroute, werd het duo gevraagd om aan Strooien Haan – langs de Brugse Steenweg vlakbij de rotonde – een elektriciteitscabine te beschilderen. Na de doodlefiguurtjes van JOOK vorig jaar, is dat opnieuw een mooi uithangbordje voor het evenement. Blijvend ook, met dank aan de gemeente maar ook aan Fluvius.

“Ze waren blij dat er iets aan gedaan werd, want de verf begon al af te bladderen. Nu moeten ze alvast één cabine minder overschilderen”, glimlacht Jan.

Mooi visitekaartje

Voor de kunstenaar is het een mooi visitekaartje. “Een kleine oppervlakte vergeleken bij wat we anders doen op het Cactusfestival, maar dat wil ook zeggen dat we ons hier meer op konden toeleggen. Er zit veel meer detail in dit werk, waardoor je het als het ware moet lezen.”

Visje op verzoek

Wie goed kijkt, ziet bijvoorbeeld een verwijzing naar de – ons allen inmiddels vertrouwde – anderhalvemeterregel. “We konden daar moeilijk aan voorbij: corona heeft het voorbije anderhalf jaar ons hele doen en laten bepaald”, zegt Jan.

“Maar dit kunstwerk refereert terzelfder tijd ook aan de kracht van de natuur. Hoe die alles in haar greep heeft en steeds het laatste woord krijgt, ook al denken wij dat we als mensen veel kunnen.”

Het is eigen aan de kunstenaar dat hij een verhaal wil vertellen. Zo brengt Jan deze zomer ook ‘Het verhaal van de molenaar’ in de Watermolen van Retie.

“Het mooie aan streetart is dat je je kunst echt naar de mensen toe kunt brengen. Met de auto ben je hier zo voorbijgereden, maar er zijn veel fietsers die stoppen om te kijken. Ook die vissers daar zijn al eens komen kijken – het visje in het kunstwerk was op hun verzoek”, glimlacht Jan.

“Mijn verhaal op deze manier in het straatbeeld te mogen brengen, is een mooi cadeau van de gemeente. En zeggen dat ik nog nooit van Zuienkerke gehoord had…”

Abstract naïef

Na een moeilijk jaar was zo’n cadeau extra welkom. “Als ‘festivalschilder’ zat ik al een tijd zonder werk, en mijn vader is onlangs op zijn 85ste overleden. Dit werk is daarom ook een beetje een eerbetoon aan hem. Papa was mijn grootste fan”, zegt Jan.

Zijn werk valt misschien nog best te omschrijven als abstract naïef. Het doet wat Afrikaans aan, met al die kleurtjes. “Eigenlijk is het letterlijk een kleurenspel. Of je zou het ook kunnen bekijken als een soort puzzel. We combineerden hier verschillende technieken, zo zitten er bijvoorbeeld ook stukjes graffiti in verwerkt en maakten we zelfs gebruik van plakband. Zo is het niet alleen een visitekaartje, maar ook een soort staalkaart van onze manier van werken”, besluit Jan.

(WK)

De 24ste Zuienkerkse Kunstroute vindt plaats op 7 en 8, 14 en 15 augustus. De folder is te verkrijgen in het gemeentehuis.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier