Kris Landuyt pakt uit met expo: “Relativeren staat centraal”

Kunstenaar Kris Landuyt kon rekenen op de medewerking van Conny Lambert, hoofd van de Cultuurdienst. (foto Regi)
Redactie KW

Tot 31 oktober wordt er in de Heilige Maria Moeder Godskerk in de Sint-Amanduslaan een merkwaardige expo gehouden met werken van onderwijzer en fotograaf Kris Landuyt. Zijn beroep en zijn hobby heeft hij laten samensmelten en daaruit de creativiteit laten opborrelen tot enkele kunstwerken, die hij catalogeert onder het thema Opperhuid.

“Voor mijn expo heb ik nood aan ruimte, en het was schepen Patricia Waerniers, die me voorstelde hier een expo te laten doorgaan. De mensen moeten de werken van heel dichtbij bekijken om daar de fouten uit te halen en dan vanop afstand het werk bekijken.” Bekijken we het werk van heel dichtbij, dan zien we niets anders dan kleine vierkantjes die samen een fotografisch beeld vormen en doen denken aan een foto die niet scherp werd gesteld. Pas als je afstand neemt, ziet men het beeld als een mooie foto.

“Men zegt dat het leven mooi is”, vervolgt Kris Landuyt. “Het is zo kleurrijk, zo divers, kijk maar naar de natuur. De kleurrijke diverse wereld is een beetje schijn. Het leven is een dun laagje aan de oppervlakte. Zoals onze huid. Onder het dunne laagje heerst het monotone en bevinden zich de kankercellen. Relativeren is misschien wel het centraal begrip voor deze expo”, aldus Kris Landuyt, die verder zegt vooral door drie mensen geïnspireerd te worden.

Inspirerende mensen

“Vooreerst hebben we een kennis, de eenvoudige Stafke Van Hulle uit Oedelem, voor wie een boom een boom is. Volgens Piet Mondiraan zijn alle kleuren te herleiden tot drie: blauw, geel en rood. Meer is er niet. Misschien moeten we dieper gaan zoeken in de wereld van de atomen, de elementen. Wie maakte er tijdens zijn middelbare studies geen kennis met Mendeljev en zijn tabel? Alles wat op aarde bestaat, is opgebouwd uit één of meerdere van die elementen. Eén van de dingen waar ik niet bij machte was om er iets aan te doen, is het verlies van creativiteit en van creatief denken. Misschien zijn de lijntjes waartussen gekleurd mag worden, nog nooit zo smal als nu”, besluit hij. (Regi)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier