Na 35 jaar artistiek actief te zijn, vond Ieperling Jean-Paul Vanhove het op zijn 60ste tijd voor een overzichtstentoonstelling. Een jaar later dan gepland, is het dan zover: van 28 augustus tot en met 25 september kun je ‘Noli me tangere’ (raak me niet aan) bewonderen in CC Het Perron en de Sint-Pieterskerk.
We ontmoeten Jean-Paul Vanhove bij hem thuis in de Bukkersstraat. Het kleurrijke interieur staat haaks op de kleur waarmee hij vaak werkt: wit. “Wit is eigenlijk een bundeling van alle kleuren en zo kom je bij de essentie van mijn werk waar ik vooral vormen en lijnen wil accentueren. Strakheid en eenvoud zijn daarbij onontbeerlijk en ik ben geboeid door soberheid en herhaling.”
Vandaag is Jean-Paul bezig met het werken met nieuwe materialen. “Ik combineer donkergrijs mdf (een houtsoort, red.) met dezelfde kleur industrieel vilt. Mdf uitzagen met de wipzaag heeft me al letterlijk en figuurlijk veel stof bezorgd.” Al zal dit meest recente werk niet te zien zijn op de tentoonstelling Noli me tangere die een overzicht geeft van waar Jean-Paul al 35 jaar artistiek mee bezig is. “Als ik aan een werk begin, heb ik nooit een deadline in mijn hoofd. Een titel vind ik trouwens ook niet noodzakelijk, zeker niet bij abstracte werken. Ik laat de mensen liever genieten van vorm en ‘kleur’. Ik moet een werk wat tijd geven vooraleer te weten of het echt klaar is. Dat probeer ik ook aan mijn leerlingen in dé Academie duidelijk te maken.”
Ik ben geboeid door soberheid en herhaling
Na studies leerkracht plastische opvoeding en een licentie filosofie ging Jean-Paul vanaf 1987 onafgebroken aan de slag in dé Academie. Wanneer we vragen naar zijn vroegste herinnering rond beeldende kunst moet hij toch wel even nadenken. “Dat zal wel mijn moeder zijn die breide en borduurde, terwijl ik tekende en kleurde in kleurboeken. Ik ben dan vanaf de lagere school naar de kunstacademie gegaan, die blijkbaar een constante is in mijn leven. Ik word niet zo snel beïnvloed door kunstenaars, al kan de Franse impressionist Paul Cézanne me zeker bekoren. Hij is ook fan van structuren en een beredeneerde opbouw. Ik heb een periode gekend dat ik zelfs met de lat tekende, maar nu is mijn werk veel spontaner.”
Gesloten karakter
Op de tentoonstelling, die op twee locaties tegelijk plaatsvindt, zijn een dertigtal werken te zien. “De selectie deed ik eerst zelf en daarna heb ik ook nog advies gevraagd aan mijn broer Jean-Luc en schoonzus Anne Marchand en aan twee bevriende kunstenaars, Bernard Sercu en Dirk Bogaert. De titel Noli me tangere is absoluut geen verwijzing naar corona”, benadrukt Jean-Paul. “Deze woorden komen uit de Bijbel en zijn uitgesproken door Jezus wanneer Maria-Magdalena hem na zijn dood ontmoet en herkent. Ik heb een werk gemaakt waarin die woorden verwerkt zijn, al zie je de tekst maar heel lichtjes.”
“Afstandelijkheid, terughoudendheid en geslotenheid zijn niet enkel elementen van mijn werk. Wie me kent, weet dat ze ook in mijn karakter aanwezig zijn. De titel is evenmin een verwijzing naar het feit dat je niet aan de kunstwerken mag komen. Al vind ik het best fijn als er een glasplaat voor mijn werk zit. Toch besef ik dat kunst vergankelijk is. Dat heb ik het meest ervaren met het monumentale werk dat ik in 2018 maakte voor een project in de Sint-Pieterskerk. Het bestond uit twee grote vormen van aan elkaar gekleefde omslagen. Iedere vorm besloeg 3 op 4,5 meter. Mee naar huis nemen, zat er dus niet in. De vormen werden versneden en van de installatie bestaan enkel nog foto’s. Daar heb ik vrede mee.” (SD)
De expo loopt van zaterdag 28 augustus tot en met zaterdag 25 september in CC Het Perron (elke weekdag van 9.30 tot 18 uur en zaterdag van 13.30 tot 18 uur) en in de St.-Pieterskerk (dagelijks van 8.30 tot 18 uur).
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
