Kama’s 300 jaar grens was niet ‘grensdoorbrekend’

Onderhoudend. Dat was het wel, het Canvasprogramma over 300 jaar grens tussen West-Vlaanderen en Noord-Frankrijk. Onderhoudend, maar niet beklijvend.

Met een aftandse Blauwe Citroën-camionette – we kennen dat soort bestelwagens vooral in de zwartwit-versie uit de films van Bourville, denken we – trok Kamagurka langs en over de grens van West-Vlaanderen met Noord-Frankrijk. Rekkem, Menen – met de Barakken – Tourcoing, Rijsel, Wervik, Abeele, De Moeren… Het programma kwam er naar aanleiding van de 300ste verjaardag van de Vrede van Utrecht, waarbij de grens zoals we die nu kennen, werd vastgelegd.

Al goed dat de programmamakers bij Kama waren gaan aankloppen om de reportage te draaien en te presenteren. De typische en licht absurde Kama-interventies maakten dat de clichés over de grens tussen West-Vlaanderen en Noord-Frankrijk toch nog een beetje leuk om zien waren. Al leek het enthousiasme van Kama tijdens het draaien ook geregeld ‘begrensd’.

We hadden de reportage niet echt nodig om te weten dat wij nog meer dan de Fransen zelf gek zijn op picon, dat Vlamingen op de parking van de Auchan in Roncq van hun bestelwagen een watertankwagen maken en dat smokkelaars en douaniers het zelden eens zijn. De interviews met zo’n blauwer, met de cafébazin, met de gewezen grensarbeide, de tabaksboer… bleven beperkt tot praatjes die weinig meer opleverden dan wat gemeenplaatsen en wat geplaag.

Nog een geluk dat er in Sint-Jans Cappel een punkburgemeester woont die met zijn band Sputkalut in ‘t Vlomsch zingt. Dat leverde nog een leuk gesprek op. Ook het gesprek met auteur Michel Quint – van wie er helaas maar enkele werken in het Nederlands zijn vertaald, maar daar werd met geen woord over gerept – leverde enkele interessante gedachten over ‘de grens’ op. Nooit gedacht trouwens dat die Noord-Fransen met de ‘Far West’ onze contreien bedoelden…

Nee, er was meer te maken over 300 jaar grens. Meer en beter, want de montage gooide ook al geen al te hoge ogen. Archiefbeelden werden zonder al te veel poespas in de reportage gelast. Het hele programma leek wel in op een drafje gemonteerd. Jammer, de grens heeft, ook al is ze niet langer zichtbaar, meer te bieden dat wat we dinsdagavond op Canvas te zien kregen.

(JG)