In de schaduw van de klokkentoren

De Karnemelkstraat anno 2021. © Stefaan Beel
Peter Soete

Eén van de meest pittoreske straatjes van Roeselare is toch wel de Karnemelkstraat of zoals men op de oude postkaarten kan lezen ‘Rue du Lait Battu’. In de schaduw van de Sint-Michielskerk leefde men op het ritme van de klokken. Nu is het ook nog een leuke plaats om even stil te staan bij de klanken van de beiaard.

Op de oude foto ziet men een paard met kar over de deels gekasseide Karnemelkstraat in de richting van de Albrecht Rodenbachstraat stappen. Links ziet men de gevel van het huis met atelier, dat later de fietsenwinkel met herstelplaats van fietsenhandel Renier zou worden.

Marina Renier zou de laatste fietsenhandelaar en -hersteller worden in dit pand vooraleer het verkocht zou worden en er op die plaats een appartementsgebouw zou komen.

Met paard en kar in de Rue du Lait Battu.
Met paard en kar in de Rue du Lait Battu. © (collectie Donald Deblaere)

De Karnemelkstraat loopt parallel met de Noordstraat en verbindt de Manestraat met de Kattenstraat (waar ze vroeger trouwens een stuk van was). De Karnemelkstraat is nu voornamelijk een straat met woonfunctie.

Bakstenen breedhuizen

De basisbebouwing bestaat uit bakstenen breedhuizen uit het eerste kwart van de 20ste eeuw van twee bouwlagen en twee of drie traveeën onder een pannen zadeldak.

Doordat Roeselare in WO I slechts op enkele kilometers van het front lag, was het een zeer belangrijke stad voor de Duitsers. Door de spoorwegen en de haven was het een belangrijke stad in de aanvoer van troepen, geschut en voedsel.

Maar voor de Duitse soldaten die van het front kwamen, was het vooral een plek om op adem te komen. Overdag gingen ze zwemmen in de Grote Bassin en ‘s avonds zochten ze onder meer vertier in de Karnemelkstraat, waar er een paar herbergen en huisjes van plezier waren.

(Peter Soete)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier