Joeri Christiaen verovert de wereld met ‘Mush-Mush en de Zwammetjes’
Ketnet zendt vanaf zaterdag de nieuwe animatieserie Mush-Mush en de Zwammetjes uit, een Belgisch-Franse productie van het Gentse productiehuis Thuristar. Oostduinkerkenaar Joeri Christiaen kneedde het 3D-figuurtje van ontwerpster Elfriede de Rooster naar zijn hand en leidde als regisseur en artdirector de creatieve teams die deze animatiereeks realiseerden.
Joeri Christiaen (47) startte in 2007 het animatieproductiehuis Thuristar in Gent op. “Alles kwam pas goed op gang in 2012, toen producente Perrine Gauthier aan boord kwam en we de kortfilm 850 Meters produceerden”, legt Joeri uit. “Die film maakte de tv-reeks Mijn ridder en ik mogelijk en zo begonnen we naam te maken. Frederik Segers, de muzikant uit Gent met wie ik al 15 jaar samenwerk en de Franse stemacteur Manuel Garijo vervoegden ons team iets later. We dragen elk ons specifieke talent bij in een project: ik schrijf, teken, doe animatie en regisseer. Perrine is als producente nauw betrokken bij de creatieve processen.”
Flinke dosis humor
“Het verhaal van Mush-Mush begon, toen Elfriede de Rooster ons op een dag haar diensten als 3D-artieste aanbood. Perrine ontdekte op haar website de schattige Mush-Mush-figuurtjes. Zo ontstond het idee om samen een animatiereeks te maken. Het eerste anderhalf jaar stelden Perrine en Elfriede een soort literaire bijbel samen waarin de personages worden beschreven. In 2016
“Om de kracht en schattigheid van de personages te accentueren, gaven we de achtergronden
Toerist
“Ketnet is een sterke partner, maar intussen is de hele wereld geïnteresseerd. De bosavonturen van Mush-Mush en zijn vriendjes met een speciale gave zullen in 150 landen te zien zijn! Het gaat om 48 afleveringen van 12 minuten en twee afleveringen van 22 minuten, bedoeld voor kinderen van 4 tot 7 jaar”, zegt Joeri trots.
Perrine verzamelt momenteel partners voor een tweede seizoen van Mush-Mush en Joeri hoopt nog dit jaar in productie te gaan. “Ik broed ook op een nieuwe reeks, gebaseerd op cartoons rond ons dagelijkse familieleven die ik tekende tijdens de eerste lockdown”, verklapt Joeri, die wel ‘zijn’ Oostduinkerke mist. “Voor corona kwamen we af en toe aan zee uitblazen. We bezochten familie en vrienden, aten verse vis en frietjes bij mijn ouders… We wachten vol ongeduld tot we weer naar de zee kunnen afzakken. Ik ben in Parijs beland door mijn werk, en daar blijven hangen. Ik heb hier ondertussen een leven opgebouwd en het bevalt me, hoewel ik me nog steeds een beetje toerist voel. Ik heb het leven en werk waarvan ik altijd droomde…”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier