Figurante uit Heilig Bloedprocessie: “Ik deed het om bij mijn Brugs lief te zijn”

De Brugse familie Vande Cappelle neemt al jaren deel aan de processie. (foto MVN)
Stefan Vankerkhoven

Op Hemelsvaartdag, donderdag 26 mei, trekt de Heilig Bloedprocessie opnieuw, na twee jaar onderbreking wegens de pandemie, door de Brugse straten. Marie-Anne Bohné (69) uit Koolkerke is al vijftig jaar actief als figurante, ze leidt de fiks uitgebreide Abraham-groep.

“In 1972 heb ik voor het eerst mee opgestapt, enkel omdat ik bij mijn liefje wou zijn”, bekent Marie-Anne Bohné, die haar toekomstige Brugse man Marc Van de Cappelle (69) leerde kennen, toen ze samen aan de Kulak in Kortrijk geschiedenis studeerden. “Ik ben zelf afkomstig van de kust: mijn papa was Oostendenaar, mijn mama een Waalse. Ik heb als kind tien jaar in Marokko gewoond. Maar de liefde dreef mij naar Brugge.”

Zwanger

“Marcs papa, Maurice Van de Cappelle, was begin de jaren 70 verantwoordelijk voor de Abraham-groep. Ken je die Bijbelse geschiedenis? Een engel roept Abraham op uit zijn land weg te trekken om naar het Beloofde Land te gaan. Daar zou hij zijn nageslacht kunnen voortzetten. Maar Abraham en zijn vrouw Sarah waren al van een hoge leeftijd. Sarah dacht dat ze onvruchtbaar was, Abraham had enkel een zoon, Ismaël, bij een slavin! Abraham dacht dat hij een jongere vrouw zou moeten nemen, maar als bij wonder…., op een dag raakt Sarah toch zwanger! De engel voorspelt dat Sarah voor Abraham een zoon zal baren.”

“Om samen met mijn lief Hemelvaartdag te kunnen doorbrengen, werd ik figurante. Zo heb ik de smaak te pakken gekregen! Marc vroeg slechts twee zaken aan mij, voor onze trouw: naar Brugge verhuizen en deelnemen aan de processie. Grapje!”, lacht Marie-Anne. “Mijn man stapt al mee sinds zijn zesde levensjaar, het is voor hem dit jaar zijn 61ste keer! Hij was jarenlang onderwijzer in De Leenaard in Dudzele en nadien directeur van die school, die gefusioneerd is met De Smalle in Koolkerke. Zelf heb ik jarenlang secretariaatswerk verricht voor die school.”

“Tegen heug en meug, de eerste keer tegen hun zin maar nadien met volle goesting, zijn onze drie kinderen, Elke, Saartje en Maarten, jarenlang meegegaan. Ik heb de kleinste nog op mijn arm gedragen, sommige toeschouwers dachten ten onrechte dat ik Maria vertolkte! Dit jaar wordt de processie opnieuw een familiale uitstap: naast mijn man en ik doen deze keer onze zoon Maarten, kleinzoon Jack en kleindochter Fien mee. We zullen geen Brugse Zot kunnen drinken na de ommegang, want tegen de avond moeten we in Sint-Denijs zijn. Er staat een kampeerweekend met de hele familie op het programma!”

Op reis

“Het valt mij trouwens op dat er heel wat Bruggelingen dit jaar op reis zijn tijdens het verlengd Hemelvaartweekend. Er hebben in onze groep wel tien figuranten om die reden afgezegd. En dat in een jaar dat de Abraham-groep fiks uitgebreid wordt! Het is zoeken naar voldoende figuranten, vooral mannelijke. De communies spelen ook een rol voor het verstek geven van sommigen, een oud zeer. Gelukkig heb ik toch al tien nieuwelingen gevonden, onder wie een van mijn buurvrouwen.”

Marie-Anne Bohné heeft de rol van groepsleider lang geleden overgenomen van haar schoonvader: “Marc had daar als schooldirecteur onvoldoende tijd voor. Het vergt toch redelijk veel werk, zoeken naar figuranten, lijsten opmaken en hen opbellen of mailen voor de repetities. Mijn schoonvader kon indertijd putten uit vier bevriende gezinnen uit Christus Koning, zij vormden een hechte groep, maar enkelen van hen zijn jammer genoeg al gestorven. Ik heb in de loop der jaren dus nieuwe figuranten moeten zoeken. Voor de editie van 2022 heb ik inmiddels al twintig vrouwen, negen mannen en zeven kinderen. Er kunnen gerust nog enkele mannen bij.”

“Twee jaar corona heeft slechts één voordeel, het kostuumatelier kreeg meer tijd om nieuwe kleren voor de figuranten te maken. Die van onze groep waren tot op de draad versleten. We moesten ons de voorbije jaren behelpen met kleren van de Hosanna-groep, als die niet voltallig was”, vervolgt onze gesprekspartner, die ook de figuranten grimeert.

Van ezel gedonderd

“Anecdotes? Onze groep telt ook enkele ezels en een herderin met twee honden en schapen. Die zijn ooit een winkel in de Predikherenstraat, waarvan de deur open stond, binnengelopen. De winkelier kon niet lachen met al die schapen in zijn handelszaak! En ik denk dat al mijn kinderen tijdens de processie al van een ezel gedonderd zijn, gelukkig zonder veel erg.”

“Het jaar dat ezelin Maaike zwanger was en het jaar dat er een veulentje mee liep, dat vonden de kinderen natuurlijk schattig. Het motiveerde hen om deel te nemen. Slechts één keer deed er zich een ernstiger accident voor: de ezels schrokken en gingen in de Wollestraat in galop, een dame viel onder de kar. Ik heb met haar de processie moeten verlaten, ze kreeg in de Beurshal de eerste zorgen toegediend.”

“Mijn eigen motivatie om elk jaar opnieuw deel te nemen? In het begin wou ik mijn toekomstige schoonvader niet ontgoochelen. Die zou een weigering erg gevonden hebben. Nu is het een traditie, mijn kleine bijdrage aan Brugge. Want het is en blijft Brugges Mooiste Dag. Ik doe het niet om religieuze redenen, ik ben wel christen maar geen pilaarbijter”, besluit Marie-Anne Bohné.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier