Het was van 2019 geleden dat de Aarthurfeesten nog eens in hun volle glorie konden plaatsvinden, drie dagen plezier in en rond de feesttent op de Rodenbachwijk in Hooglede. De apotheose volgde op zondag: een rommelmarkt die zijn gelijke niet kent in de streek.
Het was voor het wijkbestuur een beetje bang afwachten of iedereen opnieuw zijn weg zou vinden naar de rommelmarkt na die dekselse corona-onderbreking. Maar al van ’s ochtends vroeg kon je over de koppen lopen en het volk bleef maar toestromen. Ruim 30.000 bezoekers slenterden tussen de kraampjes, op zoek naar dat ene koopje.
Een vrouw vond, na menig rommelmarkt te hebben afgeschuimd, eindelijk het laatste ontbrekende exemplaar van schrijver Stephen King om haar collectie te vervolledigen. Euforie en vreugde voor de prijs van een schamele twee euro.
Maar wat maakt de aantrekkingskracht van deze rommelmarkt toch zo groot? “Heel veel van de standhouders hier zijn bewoners van de wijk zelf”, verklaart Nadine Vanoverschelde, die zelf bijna wekelijks op een rommelmarkt vertoeft.
“Die mensen staan maar één keer per jaar op een rommelmarkt met als gevolg dat ze vaak kwalitatievere producten aanbieden. Om een koopje op de kop te tikken, moet je al erg vroeg aanwezig zijn. De beste koopjes vind je in de vroege uurtjes. Zelf loop ik hier al rond van 5.30 uur in de ochtend.”
Ingewikkelde puzzel
Al vele jaren is Guido Gerinckx de drijvende kracht achter de rommelmarkt. Hij maakt de ingewikkelde puzzel om alle standhouders een plaatsje te geven op de wijk. “Er waren alweer meer aanvragen dan plaatsen. In totaal waren er 1.100 standen beschikbaar.
Toen ik mijn toer deed bij de verschillende standhouders en verkopers, merkte ik dat iedereen tevreden was. Sommige van de eetkramen waren zelfs al uitverkocht. We hebben als rommelmarkt een goede naam gemaakt en blijven zo elk jaar heel veel volk trekken. Voor één dag in het jaar zijn wij met Hooglede het centrum van West-Vlaanderen”, glundert Gerinckx.
Nieuwe standhouders
Drie jaar na de laatste rommelmarkt waren er een aantal, vooral oudere standhouders, die afhaakten. Maar door heel wat nieuwe inschrijvingen waren de standen alweer in een mum van tijd volzet. Tegen eind mei schoten er nog nauwelijks plaatsjes over.
Robby Bossu was een van die debutanten. Samen met zijn vrouw Femke Acke en de kindjes Kamiel en Iréne bood hij waren te koop aan in de Rodenbachstraat. “Wij wonen in Hooglede, maar niet op de Rodenbachwijk”, verklaart Robby.
“We staan hier vooral met spullen van onze kinderen. Zo verkopen we kinderkledij en speelgoed.” Twee assortimenten die het doorgaans goed doen op een rommelmarkt en dat bevestigt ook Robby: “We zijn tevreden met wat we verkocht hebben. Volgend jaar zullen we er wellicht opnieuw bij zijn.”
Intussen is het gezin vertrokken voor een reis naar Zwitserland. “We zullen onze centjes daar goed kunnen gebruiken”, glimlacht Femke.
Ontspannen sfeer
Ook Shari D’Hoore was een nieuw gezicht op de rommelmarkt. Ze kocht drie jaar geleden een huis op Sint-Jozef en besloot nu om zelf als standhouder deel te nemen. “Ik kwam al een aantal keer zelf langs op de rommelmarkt, maar sta hier nu als standhouder. Ideaal natuurlijk aangezien het niet ver is.”
“De verkoop viel heel goed mee, vooral de dvd’s verkopen goed. De sfeer die hier hangt, is vrij ontspannen, ik heb een muziekje opgelegd en kan ondertussen ook wat kletsen met een vriendin.” Rest de vraag wat er met de opbrengst gaat gebeuren? “Mezelf verwennen met een wellness en met de overschot eens goed uitgaan”, lacht de jongedame.
Sociaal gebeuren
De Aarthurfeesten draaien niet enkel om de rommelmarkt alleen natuurlijk, het is een sociaal gebeuren waarbij de hele wijk buitenkomt. Zo waren er 270 eters aanwezig in de tent op zaterdagavond. Toen de laatste feestvierders in de vroege ochtend de tent verlieten, kwamen de eerste marktkramers al om een potje koffie.
Heel veel blije gezichten overigens tijdens de rommelmarkt. De meeste verkopers waren erg tevreden met hun omzet en er waren maar weinig bezoekers die de rommelmarkt met lege handen verlieten.
Vrijwilligers
De organisatie van een driedaags durend evenement, om nog maar te zwijgen van het opzetten en afbreken van de gigantische feesttent, lukt niet zonder de vele handen van vrijwilligers.
Ze zijn talrijk, de vrijwilligers die van in de ochtend tot in de nachtelijke uren met een glimlach de vele bezoekers bedienden. Opvallend hierbij zijn ook de vele jonge gezichten die een paar dagen van hun schoolvakantie opofferden om mee te helpen op de Aarthurfeesten.
“Het is schitterend om te zien dat er dit jaar veel jonge gasten zijn bijgekomen in onze werking. Het doet me oprecht deugd dat zij zich willen engageren voor onze wijkwerking”, horen we bij een bestuurslid.
In tijden waarin heel wat verenigingen moeite hebben om jong bloed te vinden, is het een opzienbarend feit. “Met die jonge lichting erbij zitten we weer goed voor de volgende vijftig edities.” Een dag na de feesten was er al geen spoor meer te bekennen van de festiviteiten.
Wijkvoorzitter
De uurtjes slaap tijdens het weekend waren op één hand te tellen. Toch straalt wijkvoorzitter Frederik Sap als hij terugblikt op een hels weekend. “Het was drie jaar geleden dat we nog eens echte wijkfeesten konden organiseren. De routine was weg, maar alles is heel vlot verlopen.”
“Wat me opviel, was dat de mensen met een glimlach rondliepen, er was nauwelijks geklaag of gezaag te horen. De rommelmarkt blijft ons grote orgelpunt, zowel in als buiten de tent was het de gehele zondag lang vollenbak. Ik heb het hele weekend lang nauwelijks geslapen omdat ik ten volle van elke minuut van de wijkfeesten wilde genieten.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
