Doris Dorné uit Nieuwpoort schrijft ‘spinsels’ na overlijden zoontje neer op website

Doris heeft het nu minder over haar verdriet, maar schrijven is een deel van haar bestaan geworden. (foto IV)©Isabelle Vanhassel IV
Doris heeft het nu minder over haar verdriet, maar schrijven is een deel van haar bestaan geworden. (foto IV)©Isabelle Vanhassel IV
Redactie KW

Doris Dorné (65) verloor in december 1993 haar 7-jarig zoontje Benjamin aan kanker. Zij probeerde het verdriet van zich af te schrijven in dichtbundels en troostkaarten, allemaal ten voordele van het Kinderkankerfonds. Nu heeft ze een eigen website met ‘spinsels’, zeg maar bedenkingen van de dag. “Over het verleden is alles geschreven” zegt ze, “maar zeker niet vergeten. Elke dag staat er nog een bloemetje bij de foto van Benjamin.”

“Een kind verliezen op zo’n jonge leeftijd draag je voor de rest van je leven met je mee en slijten doet het niet. Het raakt nooit verwerkt en je wordt er iedere dag op de een of andere manier mee geconfronteerd, maar je moet er leren mee omgaan en iedereen doet dit op zijn eigen manier”, zegt Doris Dorné. Voor Doris was schrijven een uitlaatklep. Als kind vond ze een opstel maken een van de leukste dingen die er waren op school.

Oeverloos Verdriet

“In 1995 was er in Nieuwpoort een poëziewedstrijd en ik nam daaraan deel. Ik was niet de primus, maar ik had een vroegere liefde, de poëzie teruggevonden. Na het overlijden van Benjamin heb ik azalea’s verkocht ten voordele van het Kinderkankerfonds en ik besloot mijn gedichten te verzamelen in de bundel ‘Oeverloos verdriet’. Er werden 2.000 exemplaren verkocht ten voordele van het Kinderkankerfonds. Ik had de smaak te pakken en bleef verder schrijven”, zegt Doris.

Er verschenen zeven dichtbundels en een boekje met poëtische proza. Ondertussen pakte ze ook uit met vier reeksen troostkaarten. Op die manier kon ze meer dan 68.000 euro schenken aan het Kinderkankerfonds. “Mijn gedichten gingen meestal over verlies en verdriet en heel wat mensen herkenden iets van zichzelf in wat ik schreef. Voor mij waren ze gelinkt aan Benjamin, maar iedereen vond er wel een stukje eigenheid in. Ik kreeg mooie reacties en erkenning en dat deed enorm veel deugd”, geeft Doris mee. Schrijven is ze altijd blijven doen waaronder voor ‘Vergeet me nietje’, voor ouders van overleden kinderen.

Altijd deel van gezin

Minder bekend is dat Doris ook al jaren een eigen website heeft met ‘spinsels’ zoals ze dit zelf noemt. “De website is sinds vorig jaar vernieuwd en ik schrijf er regelmatig over dagdagelijkse dingen die gebeuren of die ik beleef. Ik weet niet of er veel mensen zijn die het lezen, maar ik krijg toch regelmatig reacties. Over verdriet schrijven doe ik nu minder, maar schrijven is iets wat een deel van mijn bestaan geworden. Ik heb ook nog contact met mensen die hetzelfde hebben meegemaakt en deze contacten wil ik niet kwijt. Weet je, niettegenstaande het al zo lang geleden is, blijft Benjamin deel uitmaken van ons gezin. Zonder het te weten heeft deze jongen eigenlijk heel veel teweeg gebracht bij de mensen. Ook dat zijn dingen waar je je aan optrekt. De appreciatie van de mensen blijft en dat is ook te zien tijdens de eindejaarsperiode. Wij kregen vorig jaar zeker 200 kerstkaartjes met wensen, dat doet allemaal zoveel deugd en ik schrijf ze ook allemaal een kaartje terug hoor” besluit Doris.

(PB)

Wie de spinsels en poëzie van Doris Dorné wil lezen kan dat via www.doris-dorne.be .

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier