Ter hoogte van residentie Cap Horn, op de hoek van de Anemonenlaan en het Directeur-generaal Willemspark, installeert Thomas Lerooy het kunstwerk ‘Tower.’ De gigantische totem is 22 meter hoog en bestaat uit 49 hoofden. De installatie van het standbeeld zal ongeveer drie dagen duren.
Het brons kreeg een zwarte patine en zal?groener worden onder invloed van zon, regen en de zeewind en zo volledig integreren met het groene plein.
‘Tower’ is de eerste permanente sculptuur van Lerooy in de openbare ruimte. Tower bestaat uit 49 bronzen bustes die allemaal recht naar de zee kijken. De gezichten werden zodanig gemanipuleerd en geabstraheerd, de neuzen, ogen, oren, kinnen en oren staan allemaal op eenzelfde verticale as, dat verschillen genivelleerd worden en iedereen op elkaar lijkt. Net zoals zo vaak in het werk van Lerooy, verwijst Tower naar de vergankelijkheid, de vluchtigheid van het leven en de (on)zin van het bestaan. Het brons zal door de tijd, het zeezout en de wind patineren en natuurlijk verouderen. Tower is een vervolg op Lerooys eerdere werken Obelrisk (2007) en Never listen to your best friend (2007),
Samenleving
Bijzonder is dat het kunstwerk aangekocht werd door La Mer Bouw, de projectontwikkelaar van de nieuwbouw Cap Hor, maar dat het werk eigendom wordt van de gemeente Knokke-Heist. De titel van het werk – Tower – is even eenvoudig als krachtig. Het verwijst naar de huidige samenleving die is opgebouwd uit diverse elementen die samen waardevoller zijn dan apart. Een samenleving waarin we afhankelijk zijn van elkaar, we naar elkaar luisteren en compromissen sluiten. Zoals een kind blokken stapelt om een toren te maken, zo stapelt Lerooy hoofden om tot iets betekenisvol te komen.
Kolom
Maar evengoed is de sculptuur een verwijzing naar de ‘Eindeloze kolom ‘van Brancusi, een 30 meter hoge zuil met een oneindig herhaald motief van een diamantvormige kraal die eindeloos lijkt te stijgen. Tower draagt, net als van de zuil van Brancusi, een sterke verticaliteit in zich. Alsof er met de hand een lijn getekend wordt die vanuit de horizon uit zee vertrekt tot in de lucht. Als een krachtmeting met de oneindigheid van de zee fungeert de sculptuur als een obelisk, een ankerpunt of een kathedraal. Dualiteit en spanning zijn inherent aan Lerooys werk, dat provoceert, speelt en uitdaagt. Lerooy is een meester in het verleiden en misleiden. Hij brengt drama en humor samen, verzoent het theatrale met het intieme, maar begeeft zich evengoed op het spanningsveld tussen vergankelijkheid en tijdloosheid, tussen oud en nieuw, leven en dood.
Le Petit Jean
In 2006 maakte het Belgische publiek kennis met de kunstenaar Thomas Lerooy toen op het dak van het Museum Dhondt-Dhaenens een van de eerste bronzen sculpturen van Lerooy getoond werd, Le petit Jean. De putto – de benaming voor een mollig naakt kinderfiguurtje – plaste in de richting van de bezoekers. Thomas Lerooy die in 1981 in Roeselare geboren werd, werkt intussen in Brussel aan een coherent oeuvre van tekeningen, bronzen sculpturen en schilderijen. (DM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier