Kinderboek van schrijfster Mieke Goethals (50) komt jaar na haar overlijden uit: “Het is heel speciaal dat ze zo een stukje herleeft”

Daan Deman poseert met het boek van zijn overleden echtgenote Mieke Goethals. © (Foto SB)
Levi Verbauwhede
Levi Verbauwhede Medewerker KW

Grafisch ontwerpster en interieurarchitecte Mieke Goethals (50) kreeg vorig jaar op 27 november onverhoeds te horen dat ze terminaal ziek was. Slechts elf dagen later overleed ze in het bijzijn van haar dichte familie. Als creatieve duizendpoot schreef Mieke de voorbije jaren ook succesvolle kinderboeken. Wolle leert Engels – Zoek je mee in huis? werkte ze nog af voor haar overlijden. Het zoekboek voor jonge kinderen is nu verkrijgbaar in de boekhandel. “Tekenen en schrijven was het liefste wat ze deed. Het is bijzonder dat ze in dit nieuwe verhaal een stukje herleeft.”

Eind vorig jaar sloeg het noodlot toe bij Mieke Goethals en haar gezin uit Gits. Nadat ze enkele weken voelde dat ze weinig energie had, geraakte ze op vrijdag 26 november bijna geen stap meer vooruit. Enkele onderzoeken in het ziekenhuis later kwamen de artsen tot een bikkelhard relaas. Bij Mieke werd kanker vastgesteld in een vergevorderd stadium, met uitzaaiingen in meerdere organen. Ze kreeg te horen dat ze niet meer lang te leven had. Slechts elf dagen later, op 7 december, overleed ze in bijzijn van haar gezin.

Ondanks het vreselijke nieuws nam ook toen haar buitengewone karakter de bovenhand. Ze maakte meteen de klik om haar laatste dagen op een mooie manier met haar famillie door te brengen. Dat ze een eeuwig positief ingesteld persoon was, bleek uit de duizenden steunbetuigingen. Daarnaast stond ze ook gekend als interieurarchitecte en als zaakvoerder van grafisch ontwerpbureau Creamanie in Roeselare.

Nooit met pensioen

De voorbije jaren brak ze bovendien door als internationaal auteur van kinderboeken, die ze telkens zelf van a tot z ontwierp. Haar verhalen zijn populair in onder meer Italië, Denemarken en de Verenigde Staten. Eind augustus vorig jaar bracht Mieke Goethals met Naar Buiten! haar vierde zoekboek uit, een knotsgek avontuur voor jonge speurneuzen en hun ouders. Ze droomde er zelfs van om fulltime als schrijfster aan de slag te gaan. “Zo hoef ik in de toekomst nooit met pensioen en kan ik overal tekenen en schrijven”, vertelde Mieke.

Ongeveer een jaar na haar overlijden publiceert uitgeverij Clavis deze week Wolle leert Engels – Zoek je mee?, een verhaal dat ze zelf nog volledig afgewerkt heeft. Het is een vrolijk zoekboek waarmee jonge kinderen spelenderwijs Nederlandse en Engelse woordjes kunnen leren.

Nieuwe reeks

Voor de familie is het een bijzondere gebeurtenis. “Het is inderdaad heel specaal om een fysiek exemplaar vast te hebben”, vertelt echtgenoot Daan Deman (55). “In dit boek herleeft ze voor een stuk, en zo blijft ze ook verder leven. Kinderboeken maken was het liefste wat ze deed. Mieke zei ons altijd dat we nergens spijt van mogen hebben. Maar ik heb ergens een klein beetje spijt dat ik niet enthousiast genoeg was voor haar kinderboeken. Daarom wil ik er nu zo graag extra aandacht aan besteden.”

Het vervolg: Wolle leert Engels – Zoek je mee op school? moet volgend jaar verschijnen. “Mieke werkte aan een nieuwe reeks, waarvan ze zo goed als twee afgewerkte boeken klaar had. Daarbij zijn de tekeningen iets minder gedetailleerd in vergelijking met haar vorige verhalen omdat de nadruk op de woordjes ligt en ze daarnaast ook frequenter boeken wou uitbrengen.”

Positieve ingesteldheid

De timing van de publicatie van dit eerste nieuwe boek is louter toevallig. “Het stond eerst in mei gepland, maar kwam nu pas uit”, zegt Daan. “Er komt inderdaad een moeilijke periode aan. De laatste dagen van haar leven zullen hier thuis herbeleefd worden. Maar ik ben enorm trots op de kinderen, ondanks het verschil in de manier waarop we het verwerken, vormen we een heel hecht gezin. We doen het relatief goed, gezien de omstandigheden.”

“Verdriet komt in golven. Maar de laatste dagen met Mieke en haar positieve ingesteldheid gaven ons zo veel kracht. Dat blijven we koesteren en helpt ons bij het verwerken en om het een plaats te kunnen geven.”

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier