Christoph Bruneel publiceert boek als eerbetoon aan Kortrijkse belleman

Christoph Bruneel bij het verwoeste schilderij van Peter, dat hij gedeeltelijk kon restaureren. (foto JVGK)©JVGK
Christoph Bruneel bij het verwoeste schilderij van Peter, dat hij gedeeltelijk kon restaureren. (foto JVGK)©JVGK
Redactie KW

Drie jaar lang hadden Christoph Bruneel en Peter Arthur Caesens aan ‘Gulden Spoorloos’ gewerkt. Op 2 maart van vorig jaar stierf Caesens in een brand. Bruneel werkte hun boek af en gaf het uit, als eerbetoon aan zijn beste vriend en belleman.

Het boek gaat over de verdwenen en beroemde Kortrijkse Gulden Sporen en is geschreven door de Hedendaagse Rederijkers De Lanzedeners, zijnde Peter en Christoph. “Peter en ikzelf zaten samen urenlang te brainstormen en te schrijven, te schrappen en te herschrijven en luid te lezen en te declameren.”

“Het Bernevilleduo alias Incuypers & Verbrouwere, detectives in heden, verleden en toekomst gaat met een panhistorisch vehikel naar de hedendaagse realiteit en terug. Het onderzoek naar de gestolen Gulden Sporen is hun queeste”, vertelt Christoph. “Als troubadours bespelen ze een instrument, Incuypers een stemvork en Verbrouwere een mondharp. Met hun speciale samenklank kunnen ze zich verplaatsen.”

Hilarisch boek

‘Gulden Spoorloos’ is een hilarisch boek vol intriges, met een verhaal dat stoelt op historische achtergronden. In het boek komen heel wat Kortrijkzanen voor, sommige met hun naam. Zo zie je de volksfiguur Wardje Fluut en de legendarische Kortrijkse charmezanger Erfie Corbel aantreden, net als archeoloog Philippe Despriet. “We laten ook intellectuelen aan het woord. Zo ontmoet Jan Breydel, die van opera houdt, opera-intendant Gerard Mortier. Ze wagen zich samen aan een opera in de stijl van een telenovela. Humor is essentieel, en met fantasie is alles mogelijk.”

Hoe zou Christoph zijn kompaan Peter omschrijven? “Voortdurend strevend naar volledigheid en waarheid, heel gevoelig, exuberant, geschiedenisfreak, een fenomenaal geheugen voor operamuziek. Een uitstekende nar-figuur, want die mogen ongezouten hun mening verkondigen en hij kon droge humor brengen”, zegt Christoph.

“We zagen elkaar om de veertien dagen, een weekend lang. Hij was mijn spitsbroeder, mijn beste vriend, die me zijn dagboeken liet lezen. Ik had ze willen uitgeven, maar vond het een te persoonlijke materie.”

Christoph wilde wel het samen geschreven boek ‘Gulden Spoorloos’ uitbrengen via zijn eigen uitgeverij. “Het boek is nu een postuum eerbetoon aan Peter Arthur. We wilden het ooit uitgeven als het af was. Het zal nooit iets worden , zei hij dikwijls, maar hierzie… ons boek is er.”

Schilderij gered

“De hevige brand in zijn woning waarin hij overleed schokte mij”, gaat Christoph verder. “Het vuur moet verwoestend geweest zijn. Zijn ABIB, de Alles Behalve Ideale Bibliotheek, telde duizenden en duizenden documenten allerhande, goed voor anderhalve kilometer boeken en papier. Alles is vernietigd. Het enige wat ik kon redden, was een zwaar verbrand schilderij van Peter. Het stond aan zijn raam, want zo kon hij zijn straat zien, zei hij. Ik kon het gedeeltelijk restaureren. Het schilderij staat nu het venster van mijn atelier. Peter kan nu een andere straat zien…”

(PVH)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier