Na enkele vooruitgesnelde singles en wat oponthoud omwille van het coronavirus, is de nieuwe plaat ‘Riddle of the Sphinx’ van Absynthe Minded er. Het vijftal rond Bert Ostyn, nu ook met Isolde Lasoen op drums, schrijft verder aan één van de interessantste verhalen van de Belgische rock in lopende zaken. “Het moeilijkste blijft het witte blad. Aan songs beginnen waarbij je hoopt dat alles in de plooi valt.”
In de herfst van 2017 verscheen het zesde Absynthe Minded-album Jungle Eyes, een comebackplaat na vijf jaar radiostilte. Het vijftal zat toen in zo’n flow dat het kort na de bijbehorende tournee al aan nieuw materiaal begon te sleutelen. “We hebben ons laten leiden door de vibe waarin we zaten”, schetst Bert Ostyn, de 39-jarige zanger-gitarist van het vijftal. “De aanpak was dan ook ongedwongen. Zonder druk. Eigenlijk lag niets vooraf vast. Daarom lieten we bepaalde songs ook een tijdje liggen, zodat we er later met een frisse blik aan verder konden werken. We deden dit zowel in de Ardennen als in de woonst annex muziekstudio van Pieterjan Coppemans en zijn echtgenote Eefje De Visser in Ledeberg.”
Om alles productioneel te stroomlijnen trok Bert Ostyn Wouter Vlaeminck, de leidsman van Tomàn uit Lo-Reninge, aan. “Van zodra ik thuis demo’s begon te maken, is hij erbij gekomen. Wouter reageerde bijzonder enthousiast op wat hij hoorde. Op zijn aangeven, heb ik de initiële vocal en elektrische beat van Easy behouden. Hij zette me ertoe aan binnen onze sound ruimte te laten. Zo raadde hij me aan om in Cherry Picking de baslijn pas aan het refrein te laten invallen. Wouter zal ons live niet vergezellen, maar ik beschouw hem in zekere zin als het zesde groepslid. Ook door zijn oprechtheid. Ik kan me heel goed inbeelden dat we ook voor een volgend album een beroep zullen doen op hem.”
Palet aan kleuren
Tot vorige zomer drumde Simon Segers bij Absynthe Minded, maar hij had zoveel boekingen met De Beren Gieren en Black Flower dat hij de rol moest lossen. Op zijn stoel kwam Isolde Lasoen, die op de laatste dag van de jaren ’70 in Brugge het levenslicht zag, te zitten. Vandaag is de drumster van onder meer Daan ingelijfd bij de band van West-Vlaming Ostyn. “Ik ken Isolde al jaren en met haar beginnen spelen, voelde als thuiskomen”, bekent de uitgeweken Vichtenaar. “We hebben er ook een uitstekende backingzangeres bij.”
“Het klimaat van onze planeet kunnen we ondanks aflopende alarmbellen maar niet bijsturen”
Life is heavy enough/But you’re lifting me high, zingt Ostyn in de titeltrack Riddle of the Sphinx. “Het is tegelijk een avontuurlijk en hoopgevend nummer. Door je op te trekken aan iemand, kun je zelf sterker worden. In de tekst verwijs ik ook naar Oedipus. Welk wezen loopt ‘s morgens op vier poten, ‘s middags op twee en ‘s avonds op drie? Jawel, de mens. Van baby over volwassene tot oude man met de stok. Bij Riddle of the Sphinx zag ik meteen een breed palet aan kleuren en daar heeft illustrator Artuur Vandekerckhove met zijn prachtig artwork voor gezorgd.”
Ostyn beschouwt zichzelf niet als een getormenteerde ziel, maar aan een potje converseren of zelfs filosoferen over de wereldproblemen, verleent hij graag zijn medewerking. Getuigen daarvan zijn Mixing the Medcine en Hell Hole, twee singles die het album voorafgingen. “Het klimaat van onze planeet kunnen we ondanks aflopende alarmbellen maar niet bijsturen”, stelt hij verbijsterd vast. “Ik waardeer echter steeds meer het kleine dat ons te beurt valt. Een goed gesprek met een toevallige passant, het thema van Cherry Picking. Over meer gaat die song niet. Ik kan ook genieten van het schaven aan teksten, tot ik de indruk heb dat alle woorden op hun plek staan. Over verbaal eens goed stoom aflaten, een korte ruzie en dan weer verder, zoals in Pass it on.”
Zomer zonder festivals
Omwille van de coronacrisis schoof Absynthe Minded de release van het album enige tijd voor zich uit, maar met de zomer in zicht is het er dan toch van gekomen. “We kunnen onze plaat niet live promoten en staan ook op geen enkel festival. Op die manier zijn we tweemaal geringeld”, zucht Ostyn.
Er volgen de komende maanden welgeteld twee concerten, op zaterdag 19 juli in OLT Rivierenhof in Deurne en op 24 juli op de lightversie van het Dranouter Festival. “De capaciteit ligt in lijn met de huidige social distancing-regels en is beperkt tot tweehonderd toeschouwers. Voor het welzijn van de creatieve sector hoop ik op een verdere versoepeling van de maatregelen, zodat we vanaf september het zalencircuit kunnen aandoen. Ik kan me immers ook niet inbeelden dat voetbalclubs elkaar tot eind dit jaar treffen in lege stadions.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier