Nog voor Crystal Ship in Oostende voorbijgangers naar imposante muurschilderijen deed staren, was Annie Vanhee al met deze bijzondere kunstvorm aan de slag. Sinds 2002 fleurt de kunstenares eigenhandig de gevels van Bredene Dorp op met haar kleurrijke decors. “Het begon ooit als mijn antwoord op de saaie, grijze muren van ‘t Dorp”, vertelt Annie.
Het was haar toenmalige partner Flor Vandekerckhove, waarmee ze indertijd het kunstenaarscollectief PIAS (Paint it again, Sam) vormde, die in 2002 de aanzet gaf tot de intussen bekende muurschilderingen van Bredene Dorp.
“Flor bezwoer me om iets te doen aan de vele saaie en grijze gevels van het slaperige Bredene Dorp“, bekent Annie Vanhee. “Ik heb toen enkele tekeningen en ontwerpen gemaakt en ben ermee naar enkele buurtbewoners getrokken. Die stonden meteen en zonder uitzondering positief tegenover het idee.”
“Toen ik vier maanden later ook van het gemeentebestuur groen licht kreeg, ben ik voor het eerst een (toen nog krakkemikkige) stelling op gekropen. De eerste gevel die ik aanpakte, was die van mijn eigen huis langs de Dorpstraat (tegenover VBS De Dorpslinde, red.).”
26 gevels
Annie had in geen tijd een wachtlijst met 35 adressen. “Afspraak was dat ik me zou concentreren op de wijk Dorp. Toen schepen Jacky Maes lucht kreeg van de vele verzoeken, smeekte hij me om er geen Bokrijk van te maken. Ik heb toen beloofd om nooit meer dan 26 gevels te beschilderen.”
Het onderwerp van de muurschildering liet Annie aan de eigenaars over. “Was iemand fan van cowboys, dan schilderde ik een scene met cowboys op zijn gevel. Er zijn eigenlijk maar een paar schilderingen, die op mijn eigen inspiratie gebaseerd zijn. Die op mijn eigen gevel uiteraard en die op de gevel van jeugdhuis Creatuur.”
Dat Bredenaars het vaak nogal naïeve kunst vonden, raakt Annies koude kleren niet. “Er zal altijd kritiek zijn. De ene ziet dit graag, de andere dat. Maar toen ik aan een bushalte enkele keuvelende meisjes schilderde en een van hen een zwarte huidskleur gaf, kwam een dame me verontwaardigd melden dat ze dit niet kunnen vond. Er mochten volgens haar enkel blanke meisjes op staan…”
Geen Graffiti
Een verband met de woning waarop ze schildert, is er volgens Annie steevast. “Het schilderij vertelt altijd een beetje het verhaal van de woning of haar inwoners. Op Creatuur heb ik nu bijvoorbeeld een feestvarken geschilderd. En voormalig café Olympic kreeg zuilen omdat de eigenaars een sterke band met Griekenland hebben.”
Zwoegde ze vroeger gemakkelijk een maand op een muurschildering (“met werkdagen van 6 uur en uiteraard afhankelijk van de weersomstandigheden”), dan werkt ze een gevel vandaag routineus af in veertien dagen. “Schilderen doe ik met een speciale acrylverf die zeer zacht borstelt en minstens 10 jaar meegaat.”
Graffiti, daar is ze naar eigen zeggen niet bedreven in. “Toen aan de Academie van Brugge een lessenreeks graffititechnieken startte, heb ik die aan me voorbij laten gaan. Jammer eigenlijk, maar misschien pik ik het ooit nog wel op via Youtube.”
Crystal Ship
Want, zo bekent ze, deelnemen aan Crystal Ship in Oostende blijft een droom. “Ik heb me al kandidaat gesteld, maar de curator zette me toen met beide voetjes op de grond: ‘Er zijn 350 kunstenaars kandidaat en jouw werk is eerlijk gezegd niet origineel genoeg’. Nu, als je ziet welke gerenommeerde kunstenaars eraan meedoen…”
Vervelen doet Annie zich bovendien niet, want de bestaande werken moeten af en toe gerenoveerd worden. Net als de voorbije jaren kreeg een aantal gevels een nieuw ontwerp. Dat is dit keer het geval in de Dorpsstraat 112 en 121. In de Dorpsstraat 160 zette Annie een volledig nieuw schilderij op de gevel.
Ondertussen maken 26 muurschilderingen deel uit van de kunstgevelroute. De brochure van die route is verkrijgbaar bij de dienst toerisme (MEC Staf Versluys). (MM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier