Vijf keer Isidoor Goddeeris in het stadscentrum van Roeselare

(foto JCR)
Redactie KW

De Directeurswoning is verkocht en het nieuwste kunstcentrum van de stad komt in de oude postgebouwen in de Ooststraat. Het is de Roeselaarse kunstenaar Isidoor Goddeeris die het nieuwe gebouw mag openen met een tentoonstelling. We hadden een aangename babbel met Isidoor over zijn tentoonstelling maar ook over zijn vele werken die in Roeselare te zien zijn. Hij pikte er vijf uit.

“De nieuwe ‘Directeurswoning’ komt in de oude postgebouwen in de Ooststraat”, begint Isidoor Goddeeris die net 65 is geworden. “Officieel kan ik dus met pensioen maar ze zijn nog aan het zoeken hoeveel pensioen ze mij moeten uitbetalen (lacht). Mijn job bestaat eigenlijk uit drie delen. Ik ben docent ‘Beeldhouwen in steen’ aan de School of Arts in het KASK in Gent. Ieder jaar trek ik trouwens met mijn studenten een week naar de marmergroeven van het Italiaanse Carrara. Daarnaast doe ik ook veel restauraties voor antiekhandelaars zoals Paul De Grande die bij het grote publiek bekend is geworden door de televisieserie ‘Stukken van Mensen’ op Vier. En uiteraard ben ik ook zelf nog steeds een creatief beeldhouwer. Vooral in Galerie De Queeste in Abele ben ik nu en dan aanwezig met tentoonstellingen van mijn werk. Ja, dat is een beetje mijn huisgalerij (lacht).”

“In mei komt er ook een grote tentoonstelling van mijn recent werk in de Drongenhofkapel in Gent en op het einde van het jaar staat ook nog een grote overzichtstentoonstelling gepland.”

“Ik ben een geboren en getogen Roeselarenaar maar woon er niet meer. We wonen in Passendale en de reden is zeer eenvoudig. Ik werk nog steeds in mijn atelier in de Brugsesteenweg en mijn dochter woont nu in het huis bij het atelier. Mijn vrouw werkt in Ieper en Passendale ligt precies tussen Roeselare en Ieper. En bovendien is de grond goedkoper in Passendale dan in Roeselare (lacht).”

Boekvoorstelling

“Persoonlijk vind ik het jammer dat de stad de Directeurswoning heeft verkocht. Dat is opnieuw een mooi stukje stadspatrimonium dat weg is. Maar ik moet toegeven dat de expositieruimte in de oude postgebouwen in de Ooststraat mooi is. Er zijn twee gedeeltes ingericht waaronder een donkere expositieruimte. En ik ben natuurlijk zeer verheugd dat ik de eerste kunstenaar zal zijn die het nieuwe kunstcentrum mag openen begin februari.”

” Eigenlijk loopt de tentoonstelling samen met de boekvoorstelling van ‘Ingebeeld’ die ik samen met fotograaf Marc Debrée heb uitgebracht. Marc heeft me drie jaar gevolgd en is onder andere meegereisd naar Carrara en samen hebben we een overzicht gemaakt van mijn werk. En het eigenaardige is dat er meest creatieve werken van mij belicht worden en minder opdrachten die ik krijg van particulieren of instanties. Het boek focust eigenlijk op mijn architecturale werken en gaat ook over ‘verstilling’. In de donkere ruimte van de expositieruimte worden trouwens filmfragmenten getoond en komt er ook een wateroppervlak met een architecturale installatie van mij. En uiteraard zullen er ook veel foto’s van fotograaf Marc Debrée te zien zijn op de tentoonstelling. Deze tentoonstelling is ook vooral het werk van Bieke Demeester van De Spil die ons met haar gedrevenheid nog een extra stimulans heeft gegeven.”

(foto JCR)
(foto JCR)

De zetel in De Spil

“In Roeselare zijn er inderdaad toch enkele werken van mij in het straatbeeld te zien. De marmeren zetel in De Spil pik ik er zeker uit. Men had een wedstrijd uitgeschreven om een ‘geïntegreerd werk in het nieuwe culturele centrum’ voor te stellen en ik had die wedstrijd gewonnen met mijn ontwerp van een zetel in marmer waarin veel toneelaccessoires lagen en waaruit een drapage vertrok die zou versmelten in de marmeren vloer. De architect heeft toen echter beslist om een vloer in granito te leggen in de inkomhal waardoor mijn ontwerp natuurlijk veel van haar kracht verloor. Je ziet dan ook dat ik de drapage echt met een schaar heb afgesneden. Ik was ontgoocheld, ja. Nu zou ik dat niet meer pikken maar toen was ik nog een snotneus (lacht).”

(foto JCR)
(foto JCR)

Spelende kinderen aan het station

“Dat beeld kwam er in opdracht van de stad en dat was een realisatie van Geert Vanallemeersch en ik. Wij hebben veel projecten samen uitgewerkt. Geert zorgde voor de schets of het ontwerp en ik voor de uitvoering. Het leuke aan dit project was dat het twee Roeselaarse jongeren waren die model stonden. Een van hen was Elias Verackx die later nog The Warehouse heeft opengehouden. Het moest een link weergeven naar het open zwembad dat net verdwenen was en het werd oorspronkelijk midden het monument ter ere van Jules Lagae geplaatst om dat een beetje te verlichten. Het heeft dan jaren in een magazijn gestaan en uiteindelijk werd het opnieuw op het Stationsplein geplaatst. Ik vind dat het daar perfect staat: tussen de waterpartijtjes waar de kinderen graag tussen spelen, de setting is perfect. Het enige dat ik mis is een beetje meer groen er rond. Maar dat is overal in Roeselare zo. Men doet echt zijn best maar als puntje bij paaltje komt, is men toch altijd een beetje terughoudend. Het groene De Coninckplein dat door zo veel mensen werd toegejuicht, blijkt uiteindelijk toch niet zo groen als aanvankelijk voorgesteld.”

(foto JCR)
(foto JCR)

Manneke uit de Mane op De Markt

“Ook dat is een realisatie van Geert Vanallemeersch en ik. Dat was een opdracht van dokter Spyckerelle die voorzitter was van ‘t Manneke uit de Mane die de oude West-Vlaamse volksalmanak uitgeeft. Geert was al ridder van ‘t Manneke en ondertussen ben ik ook al geridderd in de orde van ‘t Manneke uit de Mane. Toen dokter Spyckerelle zijn nieuwbouw op de Grote Markt bouwde, gaf hij ons de opdracht om voor een bas-reliëf aan de gevel te zorgen. In dat bas-reliëf kwam het gezicht van Willem Denys en ook een lachende Janneke Maan. En naar verluidt is het gezicht van de halve maan ook het gezicht van de vader van Geert Vanallemeersch. Dat is misschien het werk dat minst gezien wordt door de voorbijgangers: het is niet zo groot en je moet al naar boven kijken om het op te merken.”

(foto JCR)
(foto JCR)

Maquette Ter Posterie in de Ooststraat

“De maquette van de oude post in de Noordstraat, die nu dus een nieuw kunstcentrum wordt, is een onderdeel van een opdracht van Kiwanis. Jan Vanneste mag hiervoor de pluimen op de hoed steken want hij is echt wel de drijvende kracht van de vele maquettes in Roeselare die een grote hulp zijn voor blinden en slechtzienden. Het centrumplan op de Grote Markt was de eerste en bij iedere maquette kreeg ik een grote artistieke vrijheid. Bij de maquette van het College heb ik bijvoorbeeld ook boeken van onder andere Rimbaud geplaatst. Dat was niet toevallig want ik heb Rimbaud leren kennen en waarderen door Patrick Perquy, mijn leraar Frans in het College.”

Marie-Louise De Meester aan Sint-Michielskerk

“Dat monument bewaar ik voor het laatst en poseer ik graag bij. Ook dit was een realisatie van Geert Vanallemeersch en ik. In dit monumentale beeldhouwwerk heb ik mij 100 procent kunnen uitleven. Marie-Louise De Meester was een zuster die in India een hospitaal heeft opgericht en terug in Roeselare was zij ook de dame die het Heilig Hart-ziekenhuis begon. Ik vind dit beeldhouwwerk één van mijn sterkste werken met veel dynamiek: Marie-Louise loopt er tegen de wind in en in het werkelijke leven heeft ze ook heel veel tegenwind gekregen. Dit werk komt best tot zijn recht als je het bekijkt van de kant van het Mannahuis, weg van de Sint-Michielskerk.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier