Véronique Bruyneel stelt tentoon op Lichtervelde Schouwt: “17 beelden uit 100.000 foto’s”

Zondag kan je tijdens de derde editie van Lichtervelde Schouwt opnieuw kennismaken met tal van Lichterveldse kunstenaars. De tweejaarlijkse kunsthappening van Davidsfonds en Curieus-L telt maar liefst 60 standen en de ganse dag door zijn er optredens. Voor Véronique Bruyneel wordt het de eerste maal dat ze haar werk toont op Lichtervelde Schouwt. Daarnaast is er ook een kunstveiling voor het goede doel.

“Fotografie heeft me altijd heel erg geïnteresseerd, maar aangezien een digitale reflexcamera redelijk duur is, was ik nooit tot aankoop over gegaan. Toen ik geld erfde van mijn overleden grootvader zei mijn man: doe er iets mee voor jezelf. Dan heb ik mijn eerste camera gekocht. Ik dacht: ik zal supermooie foto’s kunnen maken. Maar het trok eigenlijk op niets. Daardoor begon ik met cursussen en workshops. Een tweetal jaar geleden stopte de fotoclub waar ik toen in zat. Op dat moment wilde ik alleen nog fotograferen wat ik zelf wilde. In de eerste plaats ben ik geïnteresseerd in straatfotografie: vastleggen wat er rondom mij gebeurt. Daarnaast leg ik me toe op theater- en concertfotografie, maar enkel van zaken waar ik van houd. Ten derde heb ik iets met boks. Ik volg Yves Ngabu, Oshin Derieuw en Junior Bauwens. Ik ken hen persoonlijk.”

Een kettingreactie

‘Fotografie brengt mensen samen en leidt soms tot wonderlijke ontmoetingen’, noteerde Véronique bij een van haar foto’s. “Fotografie geeft een kettingreactie van ontmoetingen. Dat boeit me ook in de straatfotografie. Ik scan constant mijn omgeving om te zien of ik iemand zie in een bepaalde situatie die mij op dat moment boeit. Mijn camera heb ik altijd mee. Ik zal de mensen dan aanspreken en toon mijn Instagramprofiel. Als ik een ‘ja’ krijg, kan ik een foto maken, maar dan poseren ze, wat ik eigenlijk niet wil. Maar aangezien ik de toestemming gehad heb, blijf ik dan wat rondhangen tot ze me vergeten zijn. Dan probeer ik ze alsnog te fotograferen zoals ik ze in den beginne wou. Soms fotografeer ik hen zonder dat ze het weten en laat ik het hen nadien weten. Ik treed graag in contact met de persoon die ik fotografeer. En mijn Instagram is een portfolio dat ik altijd bij heb. Dan kan ik ook tonen wat ik doe.”

Het resultaat van een decennium fotografie is komende zondag voor het eerst te zien tijdens Lichtervelde Schouwt. De selectie was een huzarenstukje. “Ik leg de lat zodanig hoog voor mezelf. Ik wil dat, hetgeen ik wil laten zien, tot in de puntjes afgewerkt is. Vorig jaar stond ik al op een tentoonstelling met Kurt Wallaeys. Woordkunst van hem werd bij foto’s van mij gebracht in één kader (project KuVé, red.). Op Lichtervelde Schouwt zal ook zo’n werk staan. Ik breng 17 kaders met foto’s in drie verschillende groottes. Als je meer dan 100.000 foto’s op je computer staan hebt, is dat een zeer moeilijke keuze. Je wil tonen wat je in je mars hebt, langs de andere kant wil je iets verkoopbaar tonen en tegelijk vooral tonen waar je ziel in ligt. Het is een mix geworden van mijn passies: straatfotografie, een boksfoto, een trio van mijn dochter die ook in de theaterwereld zit. Voor Tordale, voor de veiling, heb ik iets heel speciaal gemaakt op basis van foto’s die ik in de Beelderij (Véronique maakte 25 portretten in zwart-wit van bewoners naar aanleiding van het 50-jarig bestaan van Tordale, red.) gemaakt heb. Ik ben supertevreden van de keuze, maar ik heb nog zoveel meer.”

“Begin december geef ik nog een tentoonstelling in K-Trolle in Roeselare. Dan kan ik meer werk hangen. Mijn werk tentoonstellen is superspannend. Het is de eerste maal dat ik mijn werk afgewerkt zal zien hangen, zoals ik het al van dag één voor ogen had. Mijn camera is eigenlijk een extra lichaamsdeel geworden. Mijn man en dochter hebben daar mee moeten leren leven. Maar ze steunen me voor honderd procent in mijn passie”, besluit de co-voorzitter van Markant die ook daar alle activiteiten fotografeert.