Theater Antigone klaagt met ‘Nachtasiel’ armoede aan

Gio Vanhoenacker en Niels Vanherpe werken achter de schermen mee aan 'Nachtasiel'. © JVGK
Redactie KW

Op 27 september gaat in Theater Antigone ‘Nachtasiel’in première, de klassieker van Maxim Gorki die de armoede kritisch benadert. Het is een co-productie met het Théatre National de Bruxelles. Niels Vanherpe en Giovani Vanhoenacker, beiden verbonden aan het Kortrijkse Antigone, staan in voor respectievelijk het geluidsdecor en de scenografie.

Regisseur Raven Ruëll wil nagaan en begrijpen wat armoede doet met een mens. Hij gebruikt het repertoirestuk als kader voor een tegendraadse en verschroeiende voorstelling: een vlammende aanklacht tegen armoede. “Nachtasiel wordt op die manier een sociale studie van een wereld die we niet willen zien. Een volgens mij noodzakelijke oefening in empathie“, vertelt Raven. Veertien acteurs en actrices komen op scène, waaronder Tania Van der Sanden, David Dermez, Jos Verbist, Sophie Warnant en Benjamin Op de Beeck.

Denderende auto’s

Geluidsontwerper Niels Vanherpe werkt al 15 jaar bij Theater Antigone. Ook voor Nachtasiel stond hij in voor de soundscapes. “Het is heel belangrijk om de juiste sfeer van een voorstelling aan te voelen”, zegt hij. “Ik hou er wel van om vooral alledaagse voorwerpen te gebruiken voor het geluid, zaken die te maken hebben met het stuk.”

“Voor Nachtasiel wilde ik oorspronkelijk vooral met stadsgeluiden te werk gaan. Zo ben ik onder meer onder een van de Kortrijkse bruggen gaan staan om het geluid van de erover denderende auto’s op te nemen. Dat gaf een heel mooi ritme, al weet ik nog niet of ik het zal kunnen gebruiken. De voorstelling speelt zich ook deels binnen af, en daar komt een ander gevoel bij kijken.”

Giovani ‘Gio’ Vanhoenacker ontwerpt ondertussen ruim 17 jaar decors bij Antigone. Voor Nachtasiel wil hij vooral de personages voor zich laten spreken. “Mijn eerste idee kwam uit de documentaire Dark Days. Daarin worden mensen getoond die letterlijk onder de grond leven.”

Flexibel

“Via gaten, gangen en tunnels kwamen ze in hun holen terecht waar ze jarenlang woonden, tot de overheid hen een appartement toewees. Die documentaire heeft me erg geraakt.”

“Omdat Nachtasiel zich ook buiten afspeelt, heb ik ook een landschap ontworpen. Na een tijdje is daar een zelfgebouwde container bijgekomen, die dienst zal doen als OCMW”, zegt Gio. “Weet je, zo’n voorstelling verandert altijd erg veel tijdens het repetitieproces en zowel Niels als ik moeten dan wat flexibel zijn. Dat maakt het niet altijd makkelijk, maar wel heel interessant.”

(Door Peter Van Herzeele)