Streetart is niet meer weg te denken uit onze steden. Oostendenaar Cedric Pil (41) alias CeePil maakt sinds enkele jaren furore in Gent, waar hij al grote muurschilderijen realiseerde. Cedric groeide op in Oostende en bleef na zijn studies hangen in Gent. “De zee en het strand zitten in mijn hart. Ik blijf een Oostendenaar, waar ik ook woon.”
CeePil noemt zichzelf ‘painter of paintings’ en beperkt zich niet tot streetart, hoewel hij zich op dat vlak vooral in Gent uitleeft. “Ik heb altijd geschilderd, maar ben ook muzikant. Uiteindelijk drong een keuze zich op en heb ik gekozen voor het schilderen en het atelier van de straat”, zegt Cedric.
Hij studeerde als tiener aan het Onze-Lieve-Vrouwecollege en daarna trok hij naar de universiteit van Gent. “In het college was ik al artistiek bezig, maar dat werd daar toen niet gestimuleerd. Alles stond in het teken van verder studeren, dus koos ik eerst voor rechten en daarna voor psychologie. Maar zonder veel succes.”
Ik zou wel eens een paar maanden in een atelier met zicht op zee willen werken
Uiteindelijk koos hij voor een artistiek bestaan, en dat mag je gerust letterlijk nemen. Cedric woont in een oude bus in Gent waar hij zich kan uitleven in Dok. Dat is een groot terrein in de oude haven van Gent, een ontmoetingsplek voor creatievelingen van allerlei pluimage.
Zijn artiestennaam Cee Pil verwijst zowel naar ‘sea’ (zee), omdat hij in Oostende opgroeide, maar ook naar ‘see’ (zien). “Omdat je goed moet kijken naar mijn kunstwerken, die vaak dubbel gelaagd zijn”, legt Cedric uit. “Alles moet zo snel gaan tegenwoordig, daarom vind ik het leuk dat je iets langer naar mijn werken moet kijken voor alles duidelijk is.”
In zijn werk komen heel veel dieren terug en vooral ook paarden. “Geen toeval, want ik zat als kind vaak tussen de paarden bij mijn stiefpa in Tielt. En als je een paard kan tekenen, dan kan je ook alle andere dieren op papier zetten. De anatomie van een paard is zowat het moeilijkste om in de vingers te krijgen.”
Inspiratiebron
In Gent nam hij op vraag van de stad onder meer de Maria Gorettikerk onder handen en in het Prinsenhof maakte hij een opvallende ‘mural’ met een leeuw en een beer. “Daarmee speel ik in op de geschiedenis, want dat waren de huisdieren van keizer Karel.”
Velen vergelijken zijn werk met dat van de bekende Gentse straatartiest ROA. “Een hele eer, maar ons werk is niet te vergelijken. Hij is wel een voorbeeld en inspiratiebron door zijn attitude. Ik stel ook vast dat sommigen mijn werk kopiëren, terwijl ik zelf nog maar om de hoek kom kijken en volop op zoek ben naar een eigen concept. Bizar, en soms frustrerend.”
Is het ook niet frustrerend dat streetart niet voor de eeuwigheid is? “Je moet dat los kunnen laten. Je werk kan al na een dag overschilderd zijn. Daarom is het belangrijk dat je het meteen op foto vastlegt. Die kan je delen via sociale media zoals Instagram. Zo win je aan bekendheid, krijg je opdrachten… Momenteel schilder ik weer wat meer op canvas. Ik stel deze zomer onder meer tentoon in een galerie in Parijs.”
“Of ik nooit nog terugkeer naar Oostende? Het maakt niet zoveel uit waar ik verblijf, als ik maar kan schilderen. Hoe groter de stad, hoe beter eigenlijk, want dan krijg je meer exposure op sociale media. Maar waar ik ook ben, Oostende zit altijd in mijn hart. Ik zou wel eens enkele maanden willen werken in een atelier vlakbij de zee. Of een eigen werk in Oostende realiseren. Ik werkte mee aan een workshop tijdens de eerste editie van The Crystal Ship op het Achturenplein, maar ze mogen me altijd bellen voor een groot werk”, lacht CeePil.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier