De Brugse bisschop sterft onverwacht na de Bloedprocessie. Hij zal niet meteen begraven worden want… zijn stoffelijk overschot verdwijnt. Een priester, een onderzoeksjournaliste én een student zoeken het lijk en ontdekken gaandeweg veel meer over de Kerk dan ze zelf verwacht hadden. Meer ook dan de mensen van de Kerk hadden willen prijsgeven. “Geen schandaalboek over de Kerk, maar wel een spannend boek”, zegt Pol Dehullu, auteur én priester.
Hij is waarschijnlijk de eerste en voorlopig enige priester van ons bisdom die uitpakt met een roman. Pol Dehullu, tot voor kort pastoor-moderator in Jabbeke en momenteel wachtend op een nieuwe benoeming. Het boek is niet alleen het debuut van de priester, het is ook het eerste niet-Aspe-boek dat bij uitgeverij Aspe NV verschijnt. Een schandaalboek over de Kerk, zo kondigde de uitgeverij vorig jaar aan. Van een auteur die toen anoniem wenste te blijven.
“Nee, een schandaalboek over de Kerk is het niet geworden. Dat was ook niet het opzet”, vertelt de auteur die niet langer anoniem is, maar dus Pol Dehullu. We ontmoeten hem drie hoog in Oostende, vlakbij de Wellingtonrenbaan. De drukproeven liggen op tafel. Het is een imposante bundel. Het ontwerp voor de cover is inmiddels klaar en op de achterflap prijkt de auteur in een priesterkostuum. Streng zwart-wit. Met romeinse boord, zoals dat in kerkelijke kringen heet. Anders dan hij zich doordeweeks kleedt. “Nee, normaal draag ik geen romeinse boord. Maar voor het boek mocht het van de uitgever wat statiger, wat mysterieuzer”, vertelt Pol Dehullu.
Roeping
Het is natuurlijk geen toeval dat het boek zich in een kerkelijk milieu afspeelt. Pol Dehullu kent het van binnen en van buiten. Hij is voor alles priester. Al heeft het een tijd geduurd voor hij dat voor zichzelf wou toegeven. “Ik heb tot mijn dertigste in een aluminiumbedrijf gewerkt. Als bediende. Ik had altijd al interesse voor het priesterschap en eind jaren negentig dacht ik: als ik er nu niet voor ga, dan komt het er niet meer van. Ideaal was het niet, zo ondervond ik al snel, om vanuit een werksituatie waar ik wel wat verantwoordelijkheid droeg, naar een seminarie te trekken.”
“De sfeer leek daar bijzonder veel op die van een internaat en daar voelde ik mij niet echt goed bij. Het kwam bij mij over als een heel vreemde wereld, alles was georganiseerd tot op de minuut, alles werd ook gecontroleerd…. We waren er met vijftien studenten en we telden bijna net zoveel professoren. Het is natuurlijk wel een prachtig gebouw om in te wonen, dat grootseminarie in Brugge en toegegeven, de groep jonge gasten viel echt wel mee”, vertelt Pol Dehullu. Eén ding wist hij zeker: na zijn priesterwijding moesten ze hem geen job in het onderwijs geven. “Neen, ik zag het niet zitten om als priester in mijn eentje ‘s avonds in zo’n college te gaan wonen. Ik had veel zin om in een parochie aan de slag te gaan.”
“Het is geen schandaalboek, maar de kleine kantjes van de Kerk blijven niet verborgen”
Dat kwam ook uit. In 2004 mocht hij naar Koksijde. “Ik kende daar letterlijk niemand. Mijn moeder was kort na mijn priesterwijding overleden, dat maakte het aanvankelijk moeilijk. Maar… ik ben daar zo goed ontvangen in Koksijde dat ik daar in korte tijd een nieuwe thuis heb gevonden. Ik kon als priester doen waar ik altijd van gedroomd had. Je maakt daar ook moeilijke momenten mee – een scoutsleider die overlijdt – maar ik kon daar mijn rol als priester voluit spelen. In een heel divers milieu, maar ik was er overal welkom. Ik ben tegen pasters, maar ik heb pinten in mijn frigo staan. Kom maar binnen, zei een Koksijdenaar tegen me.”
Maar het mocht niet blijven duren. Na een jaar of zes werd Pol Dehullu naar Jabbeke gestuurd. Hij werd er moderator, maar kwam daar in een moeilijke situatie terecht waar alleen het bisdom iets kon aan verhelpen. “Ik trok me dat heel erg aan en heb uiteindelijk ontslag genomen. Om eerst rust te nemen en nu zijn er gesprekken over een nieuwe benoeming.”
Preken als verhalen
Zulke situaties leiden zelden tot een boek. Al zeker niet bij een priester. “Vertellen heb ik altijd al graag gedaan”, zegt hij. “Zelfs mijn preken werden als verhalen geschreven. Bovendien kende ik Pieter Aspe nog vanuit mijn jeugdjaren, toen ik gids was in Brugge. Ik stuurde hem twee hoofdstukken op. Als je weet dat er haast dagelijks manuscripten binnenvallen bij Aspe NV, dan weet je dat de kans dat je wordt uitgegeven, heel klein is. Zo dacht ik. Maar het liep anders. Al was mijn verhaal helemaal niet klaar voor een boek, ondervond ik. Ik leerde gaandeweg mijn dialogen te doseren, ze te laten afwisselen met gebeurtenissen en verhalende stukken, ik leerde personages schrappen… Maar voilà, het boek is er nu”, wijst Pol Dehullu naar het manuscript. “Natuurlijk schrijf je over zaken die je kent. Het verhaal zelf is pure fictie, maar wat er speelt tussen de mensen zou perfect kunnen in de Kerk zoals we ze kennen.”
(lees verder onder de foto)
Een priester ontmoet toevallig een jonge onderzoeksjournaliste, die uitgerekend over de Kerk aan het werk is, net wanneer het lijk van de bisschop van Brugge verdwijnt. Er komt ook nog een jonge student aan te pas. “Dat personage had ik nodig om bepaalde kerkelijke begrippen uit te leggen. Niet iedereen is nog vertrouwd met de Kerk.”
Op de KW-redactie
Zodra de onderzoekers in het verhaal op dreef raken, komen ze in de interne keuken van de Kerk terecht. Daar pikken ze zaken op die eigenlijk niet voor de buitenwereld bestemd zijn. “Het bisdom komt tussen in een poging om het onderzoek stil te leggen. Tevergeefs”, vertelt de auteur. Komen er dan toch schandalen naar boven? ” Neen, maar we gaan wel de kleine kantjes van het instituut niet uit de weg.”
Ook de redactie van De Krant van West-Vlaanderen duikt ineens op in het boek. “In de zoektocht naar het lijk van de bisschop speelt jullie krant een rol. Er is op dat moment zelfs sprake van een eerste doorbraak”, geeft Dehullu al prijs. Het boek speelt zich niet af in Brugge. “Brugge, dat is voor de Aspe-boeken. Pontifex speelt zich af in Oostende, maar we gaan ook naar Veurne, Kortrijk… en Koksijde uiteraard!”
‘Pontifex’ van Pol Dehullu ligt vanaf volgende week in de boekhandel. Het is een uitgave van Uitgeverij Aspe NV.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier