Nelly Behaeghel schittert in elke productie van Toneelgroep Haringe

Op de foto zie je rechtstaand v.l.n.r. Peter Myny, Karel Caenen, Nelly Behaeghel, Christine Deroo en Gilbert Vandamme. Zittend v.l.n.r. Stef Ryon, Martine Boone, Kelly Devos en Ine Six. © (foto MD)
Redactie KW

2020 is een feestjaar voor Toneelgroep Haringe. Met ‘Da’s geestig’ zijn ze namelijk aan hun 40ste productie toe. Tijdens elke productie, zonder ook maar één onderbreking, schitterde Nelly Behaeghel mee op de planken. “Onze allereerste productie is en blijft voor mij het meest memorabel. Het decor, een levensechte vlasschaard, oogstte heel wat lof”, aldus Nelly Behaeghel.

Toneelgroep Haringe ontstond in 1979, maar de wortels van de levendige toneeltraditie van het grensdorp reiken een heel stuk verder.

“In de jaren 1950 al bracht toneelgezelschap Groep Herman Bruggen openluchtvoorstellingen in ons dorp”, weet Nelly Behaeghel (68), die mee aan de wieg van de toneelvereniging stond.

Paul Recour was samen met pater Declercq de bezieler bij de start en was ook regisseur bij de eerste stukken. Toen bracht het Poperings toneelgezelschap In Deugd en Vreugd het stuk Het gezin van Paemel op het binnenerf van de hoeve van mijn schoonouders.”

De Vlasschaerd

“Naar aanleiding van de IJzerbedevaart legde men elk jaar een optreden of een toneelopvoering vast. De Aalsterse toneelvereniging die in 1979 het stuk De Vlasschaerd zou brengen, zegde echter af. Daarom besloten we met enkele Haringenaren _ onder andere meester Jozef Gheysens, Leo Parent, Willy Neuville en mezelf _ om datzelfde stuk dan maar zelf op te voeren. We wisten ons geruggensteund door een aantal acteurs met ervaring uit het Poperingse, zoals Robert Bafcop, Gilbert Huyghe en Rik Vandermarliere.”

“Ook in datzelfde jaar hadden mijn man Paul (Vanwildemeersch, red.) en ik, en onze twee kindjes onze intrek genomen op de hoeve van Pauls ouders. Met plezier stelden ook wij onze woning en hoeve ter beschikking.”

Toneel op de hoeve

“Die opvoering zal mij altijd bijblijven, temeer omdat we onze voortuin in een levensechte ‘vlasschaard’ hadden omgetoverd. De volkse klassiekers, het authentieke openluchtdecor én het sappige Haringse dialect bleken de ingrediënten voor een echte succesformule. We oogstten heel wat lof bij de toeschouwers en brachten ook de jaren daarop heel wat kijklustigen op de been.”

“Van de eerste repetitie tot de laatste opvoering: elk jaar stond onze hoeve drie maanden lang in dienst van de toneelgroep, en dat 29 jaar lang. Telkens waren dat heel intensieve maanden, vol gezellige drukte op en rond het erf.”

“Met ondertussen vier jonge kindjes had het ook zo zijn voordelen om thuis te repeteren en te spelen. Meer dan eens kreeg een van mijn kinderen trouwens een rolletje toebedeeld.”

De acteursgroep bestond uit een ‘vaste kern’ van streekgenoten van min of meer dezelfde leeftijd. We vormden een hechte vriendengroep, ook na(ast) de repetities. Die liepen meer dan eens uit, soms zelfs tot een gat in de nacht”, lacht Nelly.

“Tot vorig jaar speelde ook dorpsgenoot Willy Neuville onafgebroken mee. Dit jaar moest hij echter forfait geven omdat zijn been niet goed meer mee wil. Ook was er niet meteen een geschikte rol voor hem in het stuk. We hadden nog wel zo gehoopt om samen ons 40-jarig jubileum op de planken te kunnen vieren. Waar hij kan, draagt Willy uiteraard nog steeds zijn steentje bij, bijvoorbeeld bij de kaartenverkoop.”

Van openlucht tot indoor

Een scharniermoment voor Toneelgroep Haringe kwam er in 2008, toen het gezelschap onverwacht zonder regisseur kwam te zitten.

“Een moeilijk jaar”, herinnert Nelly zich. “Noodgedwongen lasten we een sabbatjaar in en zetten we onze 30ste jubileumeditie een jaartje in de koelkast. Het jaar daarop besloten we voor het eerst indoor te spelen, in De Levaard. Uiteraard had ons alom bekende openluchttheater zijn charmes, maar echt rouwig was ik niet dat er een einde aan deze traditie kwam. Eerlijk gezegd speel ik zelf even graag in de comfortabele warmte van een zaal.”

“Aangezien het publiek een stuk dichter bij de acteurs zit en ook aandachtiger mee volgt dan in openlucht, vraagt indoor spelen meer oog voor detail en wat fijner spel van een acteur. Bijkomend voordeel is dat we tegenwoordig niet meer afhankelijk zijn van het weer. Al hield dat ons maar weinig tegen in het verleden. Van de 90 opvoeringen die we in openlucht brachten, vielen slechts twee voorstellingen letterlijk in het water.”

“Daarnaast hebben ook de volkse stukken van weleer ondertussen plaatsgemaakt voor toegankelijke stukken voor een breed publiek, vaak komedies. Ook ons veertigste stuk Da’s geestig, zal weer veel toeschouwers aanspreken”, vermoedt Nelly.

Het verhaal

“Het verhaal gaat over een smoorverliefd koppeltje, Sandra en Fleur. Ze hebben hun oog laten vallen op de landelijke woning van een bekende schrijver, die jaren voordien samen met zijn echtgenote Brigitte om het leven kwam tijdens een ongeval. Sandra en Fleur besluiten het huisje te huren, maar al gauw duiken er onverwachte bewoners op. Hierdoor wordt hun leven plots niet meer zo ‘geestig'”, knipoogt Nelly, die de rol van Brigitte speelt.

“Een personage naar mijn hart”, klinkt Nelly tevreden. “Het lukt me goed om mij in te leven in de rol van een echte dame. Vroeger speelde ik bijna altijd ‘de slechterik’. Ook dat ging me goed af.”

“Nog steeds ervaar ik geen moeite om me mijn tekst eigen te maken. In vergelijking met mijn medespelers, die vaak een stuk jonger zijn, merk ik dat ik vlot kan memoriseren. Meestal studeer ik mijn tekst volledig op mezelf.”

“Van plankenkoorts heb ik trouwens ook geen last. Al voel ik bij de eerste twee minuten soms wat lichte zenuwen prikkelen. Eens ik goed en wel van start ben gegaan, is het echter puur genieten voor mij.”

Zolang mijn gezondheid het toelaat en ik gevraagd word om mee te spelen, zie ik me de komende jaren zeker nog meedoen. Al zal nog eens veertig jaar misschien wat te veel van het goede zijn”, besluit Nelly.

Praktisch

Da’s geestig is een bewerking van Spirit level, een komedie van de Britse succesauteur Pam Valentine die vertaald werd naar het sappige Haringse dialect.

Dit 40ste jubilieumstuk van Toneelgroep Haringe zit vol gevatte quotes, onverwachte situaties en fijne humor. Nelly Behaeghel, Martine Boone, Karel Caenen, Christine Deroo, Kelly Devos, Stef Ryon en Ine Six ‘begeesteren’ het publiek, terwijl regisseur Gilbert Vandamme alles in goede banen leidt.

Er wordt gespeeld in De Levaard in Haringe op 6, 7, 9 en 14 maart om 20 uur en op 15 maart om 19 uur. Kaarten kosten 8 euro en kan je reserveren bij de spelers, via toneelharinge@gmail.com of op 057 30 03 09. (SVP)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier