De Roeselaarse cultuurraad heeft een nieuwe voorzitter. Michel Veracx neemt de volgende zes jaar de fakkel over van Mieke Vanbrussel. “De cultuurraad moet een favoriet merk worden”, zegt Michel Veracx.
De cultuurraad is een adviesorgaan van en voor het stadsbestuur van Roeselare. De raad kan aanbevelingen doen en omgekeerd vraagt het college aan de raad advies als op cultureel gebied nieuwe projecten op stapel staan. De cultuurraad wordt elke zes jaar, gelijklopend met de gemeenteraadsverkiezingen, opnieuw samengesteld. In juni werden de leden van die nieuwe raad verkozen en deze week werd Michel Veracx officieel aangesteld als nieuwe voorzitter. Hij volgt Mieke Vanbrussel op.
Mieke Vanbrussel: “We ondervonden dat de cultuurraad een log apparaat was geworden. Nogal wat leden en bestuursleden bleven vasthouden aan tradities. Die waren op zich wel mooi maar meestal niet meer erg relevant in deze nieuwe tijden. Dus zijn we drie jaar geleden al begonnen met nadenken hoe het beter kan. Met ‘we’ bedoel ik onder andere Michel en mezelf. We zaten van in het begin op hetzelfde spoor en beseften dat we het stuur radicaal moesten omgooien.”
De jeugd
Michel Veracx: “Begrijp ons niet verkeerd. Er kwamen hopen goede ideeën uit al die deelraden maar er was weinig cohesie. De ene deelraad werkte al beter dan de andere. Daarnaast zijn er de voorbije jaren enkele sterke schouders, cultuurvoortrekkers, weggevallen. Dat begon je te voelen. Daarom opteerden de voorstanders van de vernieuwing om de vier deelraden te vervangen door werkgroepen die veel meer met elkaar zullen samenwerken.”
Mieke Vanbrussel: “Het was nodig om de schotten weg te halen. Erfgoed, dat moesten we erkennen, is iets dat op zichzelf staat. Maar de drie andere poten van de oude cultuurraad moeten dringend gaan samenwerken. Cultuur overstijgt de grenzen van de verenigingen en cultuurbranches. Koren gaan steeds meer samenwerken met bijvoorbeeld een toneelvereniging om samen een project op te zetten.”
Michel Veracx: “Project wordt hét woord van de toekomst in onze branche. Dat zal noodzakelijk zijn als we bijvoorbeeld de jeugd mee aan boord willen houden. De jongere generatie zit niet meer noodzakelijk in een vereniging en hopt van het ene verhaal naar het andere. We moeten dringend ook hun taal gaan spreken.”
De werkende mens
“De aanzet zag je al de voorbije jaren met de komst van de cultuurambassadeurs. Een Alex Vantournout of een Alexander Stragier waren oogopeners op dat gebied. Of wat dacht je van Spoil Engine, de metalband, die de cultuurtrofee won. Dat was tien jaar geleden niet mogelijk geweest.”
Mieke Vanbrussel: “Naast de jeugd wil de cultuurraad in de toekomst ook inzetten op de werkende stadsgenoten. Zij willen een ontspannende en vooral heel brede en niet elitaire programmering. We moeten als raad op straat aanwezig zijn en onze marketing verzorgen. Let wel, onze taak is vooral een ondersteunende rol. Het is zeker niet de bedoeling dat de cultuurraad als organisator de positie overneemt van de verenigingen of van bv. De Spil.”
De nieuwkomers
Michel Veracx: “Een derde groep die we willen bereiken zijn de allochtonen. Ik geef toe, dat wordt de moeilijkste klus. Dat loopt in Roeselare voorlopig nog zeer moeilijk. Van integratie, op cultuurgebied, is er zo goed als geen sprake. We krijgen die mensen niet op onze activiteiten. Ze komen niet naar De Spil. Dat wordt dus lastig maar niets doen is achteruitgaan. We gaan proberen die mensen de hand te reiken in de hoop dat ze die ook aanpakken.”
Mieke Vanbrussel: “Ik leerde Michel de voorbije jaren kennen als een zeer gedreven man die niet om een sterke uitspraak verlegen zit maar ook steevast achter zijn principes blijft staan. Ik neem afscheid van de cultuurraad omdat ik sinds januari zetel als gemeenteraadslid en beide posities niet verenigbaar zijn. Ik ben er echter van overtuigd dat Michel met zijn kerngroep en met zijn ondervoorzitters Ann Sarre en Maarten Callebert met de cultuurraad de vlucht vooruit kunnen nemen.”
Michel Veracx: “Op mijn beurt zal ik altijd met voldoening terugkijken op de periode waarin ik met Mieke heb samengewerkt. Ik heb heel veel van haar geleerd en zal haar altijd om raad blijven vragen. Nu ga ik me concentreren op mijn hoofddoelstellingen: Duidelijk de cultuurbehoeften van Roeselare definiëren, de actoren beter leren kennen, een consistent en authentiek beleid proberen te voeren en via communicatie veel zichtbaarder worden in het stadsbeeld. We willen ons als cultuurraad gaan onderscheiden. Met Maarten en Ann heb ik alvast de jeugd mee en de vrouw mee. Ik hoop dat men over zes jaar duidelijk ziet dat we als bruggenbouwers alle culturele verenigingen in Roeselare bij elkaar hebben kunnen brengen. Het zal nodig zijn want stilaan beseft iedereen dat ons klassieke cultuurbeeld fel onder druk staat.” (Bart Crabbe)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier